جامعه از کمبود شادی ونشاط در رنج است

جامعه از کمبود شادی ونشاط به دليل فشارهای اقتصادی و افزایش سر سام آور هزینه زندگی ، بیکاری، فقر، اختلافات طبقاتی ، رشوه گیری و اختلاس ورانت و پارتی‌بازی و روابط مداری وخانواده سالاری و چنگ انداختن برتمام مراکز قدرت و مشاغل مهم ، دریافت حقوق‌های نجومی ،اختلافات وتضادها سیاسی و دخالت گروه ها ی ذی نفوذ و الیگارشی ها ، قدرت مداری گروه ها وافراد خاص که پیوستگی ووابستگی دارند ، برنامه هاي فرهنگی از موسیقی گرفته تا برگزاری جشن هادر مراسم خاص،برنامه‌های صداوسیما از اخبار گرفته که ه طور دايم جنگ و جدال وقحطی وخون وخونریزی ومیدان جنگ وانفجار وترور وصحنه های نفرت انگیز نشان می‌دهد وگويی درتمام جهان اخبار شادی آفرین وجودندارد تا سریال‌ها وفیلم های سینمایی خشک وبی روح ،محدودیت ها ومحرومیت ها و مزاحمت ها ازمیادین ورزشی گرفته تا برگزاری مراسم ازدواج و مشاهده انواع آسیب های اجتماعی مشمئز کننده درون جامعه تجرد گرایی و مشکلات ازدواج و اشتغال برای جوانان و... در رنج است و روح وروان افرادجامعه را آزرده خاطر کرده وفقیر وغنی نمی شناسد .

.به همین جهت مردم‌شناساني چون:«هانری اسکول گرافت» که 20 سال بین سرخپوستان آمریکا زندگی کرد ،لو يیس هنری مورگان، جان مک لنان ،مالینفسکی ، خانم مارگرت مید و روث بندیکت وفلورانس کلاک هون و«سر ادوارد بارنت تیلور» و«سر جیمز فریزر»و ده ها مردم شناس دیگر، قومی راسراغ ندارند که به شادی ونشاط نپردازند . در جامعه خوشحال و خرسند، تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد سالم تر خواهد بود . بدون شک در چنین محیطی ، امنیت اجتماعی و فردی راحت تر به دست می آید. در محیط شادی، ذهن انسان پویا ، زبانش گویا و استعدادش شکوفا می شود.به همین جهت است که بحث شادی و نشاط از ابعاد مختلف:جامعه شناسی اوقات فراغت ،روان‌شناسی اجتماعی،مدیریت،رفاه و تامین اجتماعی ، اقتصاد ، سیاست و بهداشت و...مورد توجه قرار می گیرد.شادی و نشاط از بعد سیاست‌گذاری اجتماعی نیز بسیار مهم است؛ چرا که تعریف شادی وسیاست به هم نزدیک است و روشنفکران و سیاست‌گذاران احتماعی درعین حال که به این دو تفاوت آگاهند ، اما به طور کلی شادی را نوعی احساس سعادت می دانند.چیزی که از آن طریق ، انسان احساس لذت کرده و به منبع سعادت دست پیدا می کند . چون هر قدر ملتی شادتر باشد،احساس رفاه بیشتر می کند و بر عکس جامعه ای که شاد ی و نشاط ذهنی و کنشی، کم‌رنگ است و آزادی بیان و اندیشه و دمو کراسی ضعیف است ، حتی با داشتن خیلی از تسهیلات مادی ، در رفاه نیست و افراد جامعه احساس بد بختی می کنند .به نظر « برتراند راسل» خنده، ارزان‌ترین و موثر ترین مورد اعجاب‌برانگیز است.خنده، یک داروی همگانی و جهانی است .« پاول مک کی» و«جوئل گومان» و «انیسمان سالتمن»، روان‌شناسان بزرگ آ مریکايی که به مطالعات تاثیرات خنده شوخی ومزاح در طول 20 سال پرداخته‌اند می گویند :شادی ونشاط فکر وخیال را آزاد ویک نرمش درونی روی ساختارذهنی آدمی و سیستم سلامت بدن او تاثیر می گذاردومو جب می شود بهروه‌وری وکارايي افزایش یابد .به نظرعلامه مرتضی مطهری، در دنیای پر اضطراب و پر تلاطم امروز ، آ رامش و داشتن خیالی آسوده، نعمتی است که همگان آ رزوی آن را دارند زیرا یکی ازنیازهای اساسی انسان ، شاد زیستن است که در پرتوي آن با رسیدن به تعادل روحی ، خود وجامعه اش به سلامت و پویايی رهنمون می شود .

قلب هارا به یکدیگر نزدیک وترس، نگرانی‌، ناکامی وبدگمانی وسوء ظن رابی اثرمی کند.از این رو شاد زیستن از ضروریات زندگی و بر عهده برنامه‌ریزان و علمای علوم دینی است که با استخراج مبانی دینی مربوط به شادی و نشاط از میان متون دین مبین اسلام ، زمینه بروز رکود ذهنی و افسردگی را از جامعه بزدایند .علاوه بر آن کار گزاران حکومتی و فرهنگی نیز باید بستر شادی ونشاط را در جامعه فراهم کنند زیرا شادی و امید ، طبیعت زندگی هستند . به ویژه در جامعه ما که بیش از 50 درصد ازجمعیت کشور را جوانان زیر 30سال تشکیل می دهند و حق وحقوقی دارند و آن شاد بودن وشاد زیستن است .قانون