» عمومی
شفا آنلاين-تولد بزرگترین، باشکوه ترین و بحرانی ترین لحظه زندگی و قدیمی ترین تجربه بشری است و ماماها در خلق این لحظه حساس و بزرگ انسانی نقش بزرگی دارند.
به گزارش شفا آنلاین،جان مادر و نوزاد بسته به دستان پرعطوفت ماماها است تا با گذشت و ایثار خود زیباترین لحظه زندگی را رقم بزند.
هرچند که زلال عشق مادری و لبخند و گریه نوزاد در لحظه تولد، شیرین ترین دستمزد ماماها است، اما آنان با سختی هایی در کار خود مواجه هستند که توجه ویژه مسوولان را می طلبد.
مانند مامایی که به علت سختی کار مبتلا به دیسکوپاتی (بیماری ستون فقرات) شده است.
حال احتمال قطع نخاع در صورت بارداری این ماما وجود دارد و با وجود اینکه صدها نوزاد را به دنیا آورده اما حالا خود از نعمت مادر شدن به علت بیماری محروم شده است.
«گوهر خواجوندثانی » یکی از ماماهایی است که در دماوند مشغول کار است.
وی با بیان خاطرات خود به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: مسوول زایشگاه بیمارستان «الله اکبر» مریوان بودم و به خاطر کاری که داشتم به روستایی در آن نزدیکی رفتم که خبر دادند زنی در گردنه تته اورامان تخت کردستان در حال زایمان بوده و به رغم وجود مامای محلی به یک مامای ماهر نیاز دارند.
ثانی می افزاید: بطور اتفاقی این خبر به من رسید و در زمستان سخت به طرف آن محل راه افتادم؛ شدت بوران به حدی بود که برف مانند خرده سنگ به صورت من ضربه می زد، اما خوشبختانه به موقع رسیدم و یک نوزاد پسر سالم به دنیا آمد، گویا خدا من را برای انجام این ماموریت به روستا اعزام کرده بود.
وی در ادامه، خاطره دیگری را از ماموریت های خود تعریف می کند و می گوید: مادری در یک روستا زایمان سختی داشت و کسی فکر نمی کرد که نوزاد زنده بماند؛ وقتی نوزاد را به دنیا آوردم نارس بود و نفس نمی کشید.
ثانی ادامه می دهد: در آن هنگام دیسک کمر من عود کرد و دیگر نمی توانستم حرکت کنم با این وجود هیچ چیز در دنیا جز احیای نوزاد به رغم نبود امکانات برایم مهم نبود، بنابراین شروع به تنفس دهان به دهان به نوزاد کردم؛ بستگان نوزاد که در محل بودند با تعجب به من می گفتند چطور می توانی به نوزادی که هنوز آغشته به خون است، تنفس دهان به دهان بدهی.
وی می افزاید: هنگامی که نوزاد گریه کرد، بهترین لحظه عمرم بود. من عاشق کار درمان و مامایی هستم و به رشته خودم عشق می ورزم.
«پروین نوروزی» بانوی دیگری که شغل مامایی را برگزیده به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: ماماها با مشکلات و تهدیدات زیادی از آرتروز ستون فقرات تا دیسک گردن و کم شنوایی روبرو هستند که در اثر زایمان های سخت به این عوارض دچار می شوند.
وی می افزاید: با وجود همه زیبایی های شغل مامایی چون با جان دو انسان سر و کار داری، استرس در این کار زیاد است.
این ماما ادامه می دهد: کوچکترین کم توجهی یا بی توجهی در کار مامایی، جان دو نفر را به خطر می اندازد؛ حرفه مامایی همه صبوری، دقت و مهربانی است.
وی خاطرنشان می کند: با توجه به سیاست های جمعیتی کشور و ترویج زایمان طبیعی، ماماها نقش بزرگی در این زمینه دارند.
نوروزی ادامه می دهد: به رغم تمام این مسایل، ماماها مشکلات زیادی دارند؛ بطور مثال حق زایمان در بسیاری از بیمارستان ها به ماما داده نمی شود یا اینکه ماماها از پنج سال بخشودگی بازنشستگی محروم هستند.
وی، داشتن شیفت شب را یکی دیگر از سختی های کار مامایی عنوان می کند و می افزاید: بهتر است برای حقوق مادی ماماها، تدبیری اندیشیده شود و سختی کار برای ماماها نیز اعمال شود.
نوروزی تاکید می کند: تمام حرفه مامایی، خاطره است؛ ماماها فقط وسیله هستند و تولد، کاری الهی است.
هرچند که زلال عشق مادری و لبخند و گریه نوزاد در لحظه تولد، شیرین ترین دستمزد ماماها است، اما آنان با سختی هایی در کار خود مواجه هستند که توجه ویژه مسوولان را می طلبد.
مانند مامایی که به علت سختی کار مبتلا به دیسکوپاتی (بیماری ستون فقرات) شده است.
حال احتمال قطع نخاع در صورت بارداری این ماما وجود دارد و با وجود اینکه صدها نوزاد را به دنیا آورده اما حالا خود از نعمت مادر شدن به علت بیماری محروم شده است.
«گوهر خواجوندثانی » یکی از ماماهایی است که در دماوند مشغول کار است.
وی با بیان خاطرات خود به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: مسوول زایشگاه بیمارستان «الله اکبر» مریوان بودم و به خاطر کاری که داشتم به روستایی در آن نزدیکی رفتم که خبر دادند زنی در گردنه تته اورامان تخت کردستان در حال زایمان بوده و به رغم وجود مامای محلی به یک مامای ماهر نیاز دارند.
ثانی می افزاید: بطور اتفاقی این خبر به من رسید و در زمستان سخت به طرف آن محل راه افتادم؛ شدت بوران به حدی بود که برف مانند خرده سنگ به صورت من ضربه می زد، اما خوشبختانه به موقع رسیدم و یک نوزاد پسر سالم به دنیا آمد، گویا خدا من را برای انجام این ماموریت به روستا اعزام کرده بود.
وی در ادامه، خاطره دیگری را از ماموریت های خود تعریف می کند و می گوید: مادری در یک روستا زایمان سختی داشت و کسی فکر نمی کرد که نوزاد زنده بماند؛ وقتی نوزاد را به دنیا آوردم نارس بود و نفس نمی کشید.
ثانی ادامه می دهد: در آن هنگام دیسک کمر من عود کرد و دیگر نمی توانستم حرکت کنم با این وجود هیچ چیز در دنیا جز احیای نوزاد به رغم نبود امکانات برایم مهم نبود، بنابراین شروع به تنفس دهان به دهان به نوزاد کردم؛ بستگان نوزاد که در محل بودند با تعجب به من می گفتند چطور می توانی به نوزادی که هنوز آغشته به خون است، تنفس دهان به دهان بدهی.
وی می افزاید: هنگامی که نوزاد گریه کرد، بهترین لحظه عمرم بود. من عاشق کار درمان و مامایی هستم و به رشته خودم عشق می ورزم.
«پروین نوروزی» بانوی دیگری که شغل مامایی را برگزیده به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: ماماها با مشکلات و تهدیدات زیادی از آرتروز ستون فقرات تا دیسک گردن و کم شنوایی روبرو هستند که در اثر زایمان های سخت به این عوارض دچار می شوند.
وی می افزاید: با وجود همه زیبایی های شغل مامایی چون با جان دو انسان سر و کار داری، استرس در این کار زیاد است.
این ماما ادامه می دهد: کوچکترین کم توجهی یا بی توجهی در کار مامایی، جان دو نفر را به خطر می اندازد؛ حرفه مامایی همه صبوری، دقت و مهربانی است.
وی خاطرنشان می کند: با توجه به سیاست های جمعیتی کشور و ترویج زایمان طبیعی، ماماها نقش بزرگی در این زمینه دارند.
نوروزی ادامه می دهد: به رغم تمام این مسایل، ماماها مشکلات زیادی دارند؛ بطور مثال حق زایمان در بسیاری از بیمارستان ها به ماما داده نمی شود یا اینکه ماماها از پنج سال بخشودگی بازنشستگی محروم هستند.
وی، داشتن شیفت شب را یکی دیگر از سختی های کار مامایی عنوان می کند و می افزاید: بهتر است برای حقوق مادی ماماها، تدبیری اندیشیده شود و سختی کار برای ماماها نیز اعمال شود.
نوروزی تاکید می کند: تمام حرفه مامایی، خاطره است؛ ماماها فقط وسیله هستند و تولد، کاری الهی است.
نظرشما
آخرین اخبار