این بیماری همچنین نشانگان ناخن خمیده نیز نامیده می شود و در نهایت،چون جراحی فرانسوی به نام فرانسوا ژیگو دولاپیرونی در سال 1743 برای اولین بار این بیماری را شرح داد،آن را به نام پیرونی هم می نامند.
شفا آنلاین>سلامت جنسی>بیماری پیرونی که به «سفتی پلاستیکی آلت» ترجمه شده است،نوعی اختلال در بافت فیبری آلت
تناسلی مردان است که به علت رشد پلاک های لیفی در بخشی از بافت نرم آلت به
وجود می آید و 1 تا 4 درصد مردان به این عارضه مبتلا می شوند.
به گزارش شفا آنلاین،بیشتر
افراد به علت نوع خاصی از درگیری بافت آلت،دچار بروز انحنای آلت به سمت
بالا می شوند.این بیماری همچنین نشانگان ناخن خمیده نیز نامیده می شود و در
نهایت،چون جراحی فرانسوی به نام فرانسوا ژیگو دولاپیرونی در سال 1743 برای
اولین بار این بیماری را شرح داد،آن را به نام پیرونی هم می نامند.
برخلاف
تصور،پیرونی فقط موجب انحنا نمی شود؛بلکه موجب برجستگی و دندانه دار شدن
بافت آلت و باریک شدگی و کوتاهی آن نیز می شود.دردی که در ابتدای بیماری
وجود دارد،حدود 12 تا 18 ماه بعد از شروع بیماری از بین می رود. اختلال در نغوظ
و سفتی آلت در پاسخ به تحریک جهت فعالیت زناشویی به درجات گوناگونی وجود
دارد و در مراحل پیشرفته تر بیماری بروز می یابد و موجب دردناک و مشکل شدن
فعالیت زناشویی می شود.
اگرچه کمی انحنای آلت،طبیعی است و بسیاری از
نوزادان پسر با این حالت به دنیا می آیند و مشکلی هم ندارند،اما هنگامی که
این مساله موجب درد و سفتی و بروز ضایعاتی مانند طناب (به نام پلاک) یا
انحنای غیرطبیعی آلت در زمان نعوظ یا تحریک شود،می گوییم که فرد به بیماری پیرونی دچار شده است.
سردسته بیماری هایی که سبب کجی اکتسابی آلت تناسلی می شود، بیماری پیرونی است. عامل اصلی بیماری مشخص نیست ولی بسیاری، وارد شدن ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ را در ایجاد آن دخیل می دانند.
بیماری پیرونی سردسته بیماری های جنسی مردان
باید
بدانید، بیماری پیرونی سه مرحله دارد؛ مرحله حاد، مرحله مزمن زودرس و
مرحله مزمن دیررس. علامت بارز مرحله حاد، احساس درد در آلت تناسلی بویژه
هنگام نعوظ است.
اگر در این مرحله بیمار به پزشک مراجعه کند، احتمال این
که با درمان، جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم زیاد است ولی صددرصد نیست. این
مرحله، حدود 6 تا 12 ماه طول می کشد و اکثر مردان مبتلا نیز به آن اهمیت
نمی دهند یا به علت خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند.
پس
از سپری شدن این مرحله، بیمار وارد فاز مزمن زودرس خواهد شد که در آن، کم
کم بافت فیبری در آلت ایجاد و پلاک تشکیل می شود و به تدریج منجر به کج شدن
آلت تناسلی در حین نعوظ می گردد.
اندازه و
تعداد پلاک بسته به شدت بیماری و مدت زمانی که از آن سپری شده، متغیر است.
این پلاک ها براحتی با دست قابل لمس هستند و ضمن کج کردن و کوتاه کردن آلت
تناسلی به توانایی نعوظ بیمار هم آسیب می زنند. این در حالی است که مرحله
مزمن زودرس حدود شش ماه طول می کشد و پس از آن، بیمار وارد مرحله مزمن
دیررس می شود.
در این مرحله یک اتفاق مهم می
افتد و آن رسوب کلسیم روی پلاک است که اصطلاحا به آن کلسیفیه شدن می گویند
که کجی آلت تناسلی شدت می یابد و بیمار مبتلا به اختلال در نعوظ
می شود. در حالت نعوظ ممکن است آلت تناسلی تا محل پلاک سفت شود و بعد از
آن آلت تناسلی شل باقی می ماند و حالتی شبیه ساعت شنی ایجاد می شود یعنی
آلت تناسلی در یک قسمت باریک می شود.
برخی
مواقع، شدت کجی آنقدر زیاد است که نزدیکی امکان پذیر نیست. تنها درمان در
این مرحله جراحی است که البته همیشه هم مشکل بیمار را حل نمی کند. ازطرفی،
تشخیص بیماری پیرونی در مرحله حاد اهمیت زیادی دارد چون اگر سیر بیماری
پیرونی کنترل نشود، به طرف ناتوانی جنسی پیش می رود.
یکی
دیگر از مواردی که سبب تشکیل بافت فیبری و کجی بعدی آلت تناسلی می شود،
شکستگی آلت تناسلی است که پدیده نادری هم نیست. در شکستگی، آلت تناسلی
درحالت نعوظ یکباره تا شده، به دنبال آن درد شدید همراه با تورم شدید و
کبودی شدید آلت تناسلی و نواحی اطراف ایجاد می شود. این افراد نیاز به عمل
جراحی اورژانس دارند و اگر عمل نشوند، ممکن است برای همیشه دچار ناتوانی جنسی شود.
