به گزارش شفاآنلاین،معمولا خونریزی ناشی از برخی میوم ها یا همان فیبروم های مخاطی رحم و یا سقط جنین می تواند موجب خروج خون زیاد به همراه لخته های خونی حجیم از رحم شود که در اثر کاهش ناگهانی حجم خون، ممکن است فرد حالاتی همچون سرگیجه، تاری دید، سردرد، اضطراب، استفراغ، تپش قلب، تنگس نفس یا برخی علایم دیگر را تجربه کند.
اقدامات درمانی
* در این مواقع به مصدوم کمک کنید تا در راحت ترین حالتی که خود ترجیح می دهد قرار گیرد . اگر دوست دارد بنشیند چند بالش یا پارچه لوله شده زیر زانوهایش بگذارید و او را آرام کنید. معمولا خونریزی های شدید رحمی پس از مدتی کم حجم می شود .
* اگر بیمار انقباضات شکمی دارد می تواند پس از مشورت با پزشک خود از مسکن هایی همچون دیکلوفناک، بروفن، ژلوفن و یا مفنامیک اسید استفاده کند. این مسکن ها ضدالتهابند و به رفع انقباضات ماهیچه ای و کاهش شدت خونریزی کمک می‌کنند.
* برای تامین آهن از دست رفته از طریق خونریزی، پزشکان در این موارد قرص فروسولفات (آهن) و اسید فولیک تجویز می کنند و برای جبران حجم مایعات بدن و جلوگیری از تاری دید و سرگیجه، مصرف آب یا نوشیدنی های شیرین را توصیه می‌کنند. آب با کمک به افزایش حجم خون، به خونرسانی نقاط مختلف بدن کمک می کند.
* اگر خونریزی متوقف نشد با اورژانس تماس بگیرید. معمولا ماموران اورژانس، با تزریق ویتامین کا یا تجویز ترنسید اسید، زمینه‌ای فراهم می‌آورند که انعقاد خون سریع‌تر شود و خونریزی تحت کنترل قرار گیرد.
* بهتر است حجم خون خارج شده از رحم در هر ساعت را به پزشک یا کادر درمانی اورژانس اطلاع دهید تا بهترین درمان اتخاذ شود.
