شفا آنلاین>بیمه و بانک> شورای عالی پیوند عضو بهطور رسمی در یازدهم دیماه 93 با دعوت از مدیران عامل دو سازمان تامیناجتماعی و بیمه سلامت ایران، در وزارت بهداشت تشکیل شد تا در زمینه پوشش بیمه پیوند عضو، تصمیم مشخصی گرفته شود.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپیددر آن جلسه روسای دو
سازمان تعهد دادند که هزینه بیمارستان موارد مرگ مغزی و پیوند اعضاء را
پوشش دهد. آنطور که از صحبتهای مسئولان وزارت بهداشت برمیآید، همه حضار
در جلسه شورای عالی پیوند، صورتجلسه را امضاء کردهاند با این حال،
بیمهها به دلیل بار مالی از پوشش پیوند خودداری کردهاند.
در
جلسه شورای عالی پیوند، مقرر شده بود معاونت درمان، حقالزحمه نیروی
انسانی و بیمه و هزینه بیمارستان را پرداخت کند ولی به دلیل اینکه بیمه به
تعهدات خود عمل نکرده است، در نتیجه مبلغی که برای هر پیوند توسط معاونت
درمان هزینه شده، صرف پرداخت هزینه بیمارستان و حقالزحمه تیم پیوند شده
است. رقمی که مقدار آن بسیار کم بود و سبب شد در مورد برخی پیوندها، از
جمله پیوند مغز استخوان، پیوند قلب و پیوند ریه، بیمارستانها مجبور شوند
بقیه هزینه را از بیمار دریافت کنند.
نگران روند انجام پیوند در آینده هستم ایرج
فاضل، عضو شورای عالی پیوند که تاکنون بیش از هزار مورد عمل پیوند کلیه و
برای اولین بار در خاورمیانه پیوند روده انجام داده است، از نگرانیها و
دغدغههایش در این زمینه میگوید: «در کل پیوند عضو یکی از روشهای گران
درمان بیماران است و هزینههای آن در تمام کشورها بالاست که علت اصلی آن
ماهیت جراحی است. پیوند همیشه با دو شخص ارتباط دارد و دو برابرعملهای
دیگرزمانبراست.»
وی
ادامه میدهد: «عمل پیوند همانند سایر اعمال جراحی نیست که فرد بعد از مدت
کوتاهی بهبود کامل یابد بلکه جراح و تیم پیوند مدتها باید مراقب بیمار
باشند تا مشکلی ایجاد نشود.»
فاضل
در بخش دیگری از سخنان خود بر عادلانه بودن تعرفههای عمل پیوند عضو نیز
اشاره کرد و توضیح میدهد: «بیشتر جراحیهایی که در زمینه پیوند اعضاء صورت
گرفته به دلیل عشق جراحان بوده و تیمهای جراحی با فداکاری و گذشت این کار
را انجام دادهاند.از طرفی بیمهها پرداختهایشان با تاخیر است و کسوراتی
را اعمال میکنند که به هیچ وجه جوابگوی این وضعیت نیست.»
وی
بار دیگر در سخنان خود تاکید میکند که نگران روند انجام پیوند در آینده
است و میگوید: «زمانی بیمهها در شورای عالی پیوند موافقت کردند که هزینه
پیوند کبد و سایر اعضاء را تحت پوشش قرار دهند ولی عملا این اقدام انجام
نشد. باید توجه داشت که مشکلات مالی از مشکلات جدی بیماران است. در برخی از
کشورها اگر بیمار پول نداشته باشد و بیمه این خدمات را پوشش ندهد، پیوند
را انجام نمیدهند ولی در کشور ما پزشکان معتقدند که برای بیمار باید
بهترین کار انجام شود.»
هزینه
پیوند از دیگر مواردی بود که ایرج فاضل به آن اشاره کرد تا از عمق مشکلات
و دغدغه بیمارانی که اکثرا از وضعیت مالی خوبی برخوردار نیستند برایمان
بگوید. وی در این خصوص توضیح میدهد: «هزینه پیوند کلیه به طور میانگین 25
الی 30 میلیون تومان است که هزینه پیوند کبد دوبرابر و هزینه پیوند قلب سه
برابر این مبلغ است. در کل باید گفت بدون پوشش انجام اعمال پیوند به راحتی
عملی و امکانپذیر نیست.»
البته
این صحبتها در حالی مطرح شده که گفته میشود این هزینهها تنها مربوط به
بیمارستان است و اگر فردی دچار عارضه شود ممکن است حتی هزینهای بالغ بر
700 میلیون تومان را نیز در پی داشته باشد. باید به این نکته توجه داشت
بیمارانی که نیازمند پیوند هستند معمولا به قدری فقیر هستند که حتی توان
ادامه زندگی از نظر تامین هزینههای درمان و حتی هزینههای خانواده را
ندارند.
بیمهها به قولهایشان عمل کنند سیدمحمد
کاظمینی، رئیس مرکز پیوند معاونت درمان وزارت بهداشت نیز نسبت به عملکرد
بیمهها در زمینه پوشش پیوند عضو ابراز نارضایتی کرد. وی معتقد است که مشکل
بیمهها فراتر از پیوند است و پوشش پیوند تنها یکی از مشکلاتی است که
بیمهها با آن مواجه هستند چرا که در کل رضایت چندانی در زمینه پوشش
بیمهای وجود ندارد.
رئیس
مرکز پیوند معاونت درمان وزارت بهداشت میگوید: «در کل در زمینه پیوند عضو
هیچ کسی از پوشش بیمهای راضی نیست. بیمه فقط هزینه پیوند کلیه را پوشش
میدهد ولی علیرغم قولهای مساعدی که سازمانهای بیمه دادهاند متاسفانه
هنوز هزینه پیوند کبد، قلب، مغز استخوان و سایر پیوندها تحت پوشش بیمه قرار
نگرفته و این موضوع مشکلات بسیاری را برای بیماران ایجاد کرده است.»
قیمتهای متفاوت داروهای پیوند عضو لیلا
سلیمینژاد، هماهنگکننده پیوند که سالهاست در این زمینه فعالیت میکند،
در خصوص مشکلات بیماران میگوید: «از آنجایی که بیماران پیوند کلیه از قبل
جزء بیماران دیالیزی بوده و در ردیف بیماران خاص قرار میگیرند، بعد از
پیوند در زمینه درمان و دارو در مراکز دولتی با مشکلی مواجه نیستند و به
طور کامل تحت پوشش هستند.»
وی
ادامه میدهد: «برخلاف پیوند کلیه، پیوند قلب و ریه حتی تحت پوشش بیمه
معمولی نیز قرار نگرفت و بیماران هزینه پیوند و حتی تخت بیمارستانی را نیز
به صورت آزاد حساب میکنند. انجام عمل پیوند در مراکز دولتی بار مالی بسیار
زیادی را در پی دارد. باید به این نکته اشاره کرد که بیشتر بیماران پیوند
عضو از قشر ضعیف جامعه هستند. این بیماران بعد از پیوند با لیست طولانی
هزینهها مواجه میشوند و ما چارهای جز حمایت از این افراد نداریم.»
سلیمینژاد به مشکل دارویی بیماران نیز اشاره کرده و توضیح میدهد:
«داروهای بیماران پیوند پروتکل یکسانی در داروخانهها ندارد و در همه جا
یکسان نیست. به طوری که قیمت یک دارو در شهرستان با مناطق شهری کاملا
متفاوت است.»
وی بر این موضوع تاکید میکند که اگر مشکلات پیوند عضو در
کشور حل نشود این علم رشد موفقیتآمیزی نخواهد داشت و میگوید: «بسیاری از
بیماران به علت عدم توانایی مالی جان خود را از دست میدهند. باید توجه
داشت که بیمارستانها توان فراهم کردن تمام اقدامات را ندارند. بسیاری از
بیماران بعد از پیوند به مشاوره و خدمات روانپزشکی نیاز دارند که حتی این
اقدامات عادی نیز تحت پوشش هیچ بیمهای قرار نگرفته است و این درست است که
پوشش بیمه پیوند عضو، بار مالی بسیار زیادی را میطلبد که امیدواریم
مسئولان نسبت به این امر مهم توجه داشته باشند.»