استفاده از آنتی بیوتیک ها در میان جامعه پزشکی امروزی جهان بسیار بحث بر انگیز شده است زیرا از طرفی مقاومت در برابر داروها در حال افزایش است و از طرف دیگر شرکت های دارو سازی به علت سختی و گرانی ساخت داروها، تحقیقات در زمینه برنامه های آنتی بیوتیک را از دستور کار خود حذف کرده اند.

این دانشمندان برای انجام این کار 3 نمونه اولیه از ساختارهای حلقه ای ماکرولید را به 8 ماژول مولکولی تقسیم کردند و سپس واکنش هایی را که برای بازگرداندن این قطعات به یکدیگر نیاز بود را ترسیم کردند و به این ترتیب با چندین بار تکرار این استراتژی موفق به ساخت 300 نوع ماکرولید جدید شدند.

البته به تازگی دانشمندان موفق به ساخت انواع جدیدی از آنتی بیوتیک های پر مصرفی به نام ماکرولید ها شده اند. ساخت این داروها می تواند منجر به ایجاد سلاح های جدیدی برای مبارزه با عفونت های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک شده و هر ساله جان بسیاری از افراد را نجات دهد.

ماکرولید ها به عنوان داروهایی که از اریترومایسین و آزیترومایسین تشکیل شده اند، برای اولین بار در دهه 1950 میلادی ساخته شدند. این آنتی بیوتیک ها از آن زمان تا کنون یکی از اصلی ترین سلاح ها در برابر عفونت های قارچی و باکتریایی بوده اند. ماکرولید ها از لحاظ شیمیایی شامل 14 یا 16 اتم کربن و یک یا چند زائده قندی در اطراف آنها هستند. باکتری ها برای مبارزه با همسایگان خود با آنها ترکیب می شوند با این حال باکتری های یاد شده به حدی تکامل نیافته اند که ماکرولید ها را به یک درمان مناسب برای انسان تبدیل کنند؛ بنابراین محققان یاد شده تلاش هایی را در جهت ایمن سازی و افزایش کارایی این داروها انجام داده اند.

این دانشمندان برای انجام این کار 3 نمونه اولیه از ساختارهای حلقه ای ماکرولید را به 8 ماژول مولکولی تقسیم کردند و سپس واکنش هایی را که برای بازگرداندن این قطعات به یکدیگر نیاز بود را ترسیم کردند و به این ترتیب با چندین بار تکرار این استراتژی موفق به ساخت 300 نوع ماکرولید جدید شدند.

فیل باران به عنوان یکی از مشارکت کنندگان در این تحقیق در این باره بیان کرد: «این کار نمونه ای عالی از استفاده از علم شیمی است که منافع ملموسی را برای جامعه در پی خواهد داشت.»sciencemag