شفا آنلاین>روانشناسی>ایجاد محیطی مناسب برای سلامت هیجانی و همچنین رشد هوش هیجانی در سلامت روانشناختی حال و آینده افراد بسیار موثر است.
به
گزارش شفا آنلاین،عالیه مهروانی:هوش هیجانی و اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست .
مطالب بسیاری در این زمینه مطرح شده است که اهمیت محبت کردن و دلداری
دادن به کودکان ناراحت و غمگین را به والدین گوشزد می کند. در این
مطالب به والدین توصیه می شود که به موازات افزایش سن کودکان برای تربیت
آنها از شیوه های انضباطی مثبت استفاده نمایند و به جای دلسرد کردن فرزندان
را تشویق کنند.
ایجاد محیطی مناسب برای
سلامت هیجانی و همچنین رشد هوش هیجانی در سلامت روانشناختی حال و آینده
افراد بسیار موثر است. کودکان ممکن است به علت عدم رشد شناختی کافی
نتوانند به طور کامل برخی از موارد را از یکدیگر تمیز دهند. به عنوان مثال
بسیاری از کودکان نمی توانند درک نمایند که پرخاشگری کلامی والدین (مثلا
دیگه دوست ندارم برو) موقتی است و نشان دهنده نظر واقعی والدین نسبت به
کودک است .
والدین برای رشد سلامت هیجانی فرزندان
خود باید از انتقاد بیش از حد، سخنان تحقیر آمیز، یا مسخره کردن فرزند
دوری کنند.پژوهشها به وضوح نشان می دهد این گونه رفتارهای توهین آمیز تأثیر
مخربی بر روابط میان والدین و فرزندان و عزت نفس کودکان دارند.
در
مطالعات گوناگون مشاهده شده است که والدین به طرق مختلف، از جمله
تکرار کلمه به کلمة گفته های بچه ها به شیوه ای تحقیر آمیز (مثلاً بچه
میگوید «ن ماجرا را به یاد نمی آوردم.» مادر (پدر) با لحنی تحقیر آمیز می
گوید: «یادت نمیاد؟») چنین رفتارهایی را از خود بروز می دهند.
برخی
از والدین به هنگام انجام بازی های رایانه ای (یا هر بازی و فعالیت دیگر)
بیش از حد به اشتباهات فرزندشان حساس اند و با بروز هر خطا به او
تذکر می دهند و کودک را در زیر رگبار ایرادات و انتقادات خود قرار می
دهند. بعضی دیگر، بازی و کاری که کودک در حال انجام آن است را از
دست کودک می گیرند و خودشان آن را ادامه می دهند. و با این کار خود
به کودک نشان می دهند که به نظر آنها او نمی تواند از عهده ی
بازی برآید این کار سر عزت نفس و خودپنداره کودکان اثر بسیار مخربی بر جای
می گذارد. در مصاحبه هایی که با والدین راجع به هیجانات فرزندانشان انجام
شده است ، بسیاری از آنها بیان داشتند که در مقابل بدخلقی های فرزندان پیش
دبستانی خود آنها را مورد خنده و تمسخر قرار می دهند.
این
والدین که البته نیّت شان خیر است، با ایرادگیری مداوم از رفتار بچه،
گوشزد کردن اشتباهاتش به او، و دخالت های بی مورد هنگام انجام ساده
ترین کارها از سوی کودک. هر لحظه از اعتماد به نفس او کاسته می شود.
والدین با بی فکری تمام، بچه های خود را با القابی مورد خطاب قرار می
دهند که مثل چسب به خود پندارة کودک می چسبد. همچنین دیده می شود که
بسیاری از والدین رفتار بچة خود را به عنوان لطیفه برای دیگران تعریف می
کنند؛ یا غم و اندوه فرزند خود را با گفتن این جمله که «مگه بچه شده
ای» مورد تمسخر قرار می دهند.
بدیهی است
والدینی که احساسان فرزندان خود را درک می کنند، آنها را این طور خوار و
خفیف نمی کنند. با وجود این، مطالعات نشان می دهند حتی والدینی که در
تربیت کودک بسیار حساس هستند و شیوه مناسبی دارند نیز بعضی اوقات،
بدون هیچ قصد و منظوری، با فرزندان خود رفتاری توهین آمیز دارند. به همین
علت است که تاکید می گردد همه والدین مراقب باشند که به عیب جویی و انتقاد،
تمسخر، و توهین عادت نکنند. والدین باید همواره توجه داشته باشند که
فرزندانشان را مسخره نکنند. برای یادگیری مهارت های جدید باید به کودکان
مجال داده شود، حتی اگر برای این کار لازم باشد که کودک مرتکب چند اشتباه
شود. از برچسب زدن و لقب دادن به آنها باید جدا اجتناب کرد .
والدین
باید برای هیجانات منفی فرزندانشان ارزش قائل باشند و از آن به عنوان
فرصتی استفاده کنند برای افزایش صمیمیت و بهبود ارتباط والد و
فرزندی.والدین باید هنگامی که کودکشان دستخوش احساسات، ناراحتی، خشم یا ترس
می گردد صبر و شکیبایی به خرج دهند و نبایستی در برخورد با کودک بی
حوصلگی نشان دهند.
والدین باید از هیجانات خود
آگاه باشند و برای هیجانات خود نیز ارزش قائل باشند و هیجانات خود را
بپذیرند والدین باید به حالات هیجانی فرزند خود حساس باشند و حتی حالات
هیجانی کوچک آنها را نیز باید در نظر بگیرند.والدین نباید به هیچ وجه حالات
هیجانی کودک خود را مورد تمسخر قرار دهند.آستان
نظرشما
آخرین اخبار