به گزارش شفا آنلاین،دكتر مصطفی غفاری  با بیان اینكه، هر جامعه ای كه جمعیت سالمندی آن افزایش پیدا می كند بیماری آلزایمر نیز در آن رشد خواهد داشت، گفت: پدیده آلزایمر از یك رابطه مستقیم با سن افراد برخوردار است و هرچقدرافراد به دهه های پنج و شش عمر نزدیك تر می شوند در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر قرار خواهند گرفت.
وی با بیان اینكه، در حال حاضر آمار جمعیت بالای 65 سال در برخی از استان ها همچون گیلان و خراسان جنوبی از مرز ١٠ درصد جمعیتی این استان ها عبور كرده است افزود: با توجه هرم جمعیتی كشورمان كه جمعیت سالمند آن به سرعت در حال افزایش است باید از هم اكنون راهكارها و تمهیدات لازم برای شناسایی، پیشگیری و مهمتر از همه به تاخیر انداختن روند پیشرفت بیماری آلزایمر در جامعه اندیشیده شود.
غفاری با تاكید براینكه، كشورمان در 25 سال آینده با موجی از جمعیت سالمند مواجه خواهد بود، گفت:این انجمن در بسیاری از كمیته های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی و همچنین سایر وزارتخانه ها به منظور وضع قوانین و سیاست گذاری صحیح جمعیتی حضوری فعال دارد.
وی با اشاره به اینكه، در خیلی از كشورها متاسفانه بیماران آلزایمری در كنار خیابان رها می شوند، دلیل آن را صدمه پذیری و نیاز مراقبتی شدید این نوع بیماران دانست و گفت: یك بیمار آلزایمر به طور معمول یك یا دو نفر از اعضاء خانواده را بصورت كامل درگیر خود می كنند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی دانشگاه تهران افزود: بیماران آلزایمر را نمی توان تنها گذاشت چراكه به علت بیماری فراموشی به خود و دیگران صدمه می زنند بعنوان مثال هنگامی كه شیر گاز را باز می گذارند بستن آن را فراموش می كنند، به راحتی گم می شوند لذا اعضا خانواده پس از مدتی از نگهداری این نوع بیماران خسته می شوند.
رئیس هیات مدیره انجمن آلزایمر با اشاره به اینكه، این انجمن از حدود 14 سال پیش و به همت فعالان حوزه سلامت راه اندازی شده است، وظیفه این انجمن را آموزش و اطلاع رسانی عمومی در سطح سیاست گذاران كشور به منظور آمادگی برای مواجه و برخورد با ظهور پدیده آلزایمر عنوان كرد.
وی با اشاره به روند رو به رشد بیماران آلزایمری تاكید كرد: سیاست گذاری در حوزه نظام سلامت كشور به منظور پیش بینی های لازم برای پاسخگویی و مواجهه سیستمی با تعداد زیادی از بیماران آلزایمر در سال های آینده ضروری است.
غفاری همچنین با تاكید براینكه برخورد با بیماران آلزایمر صرفا احساسات نیست و علاوه بر سیستم های درمانی جامعه نیز باید از آمادگی لازم برای پذیرایی از بیماران آلزایمر برخوردار باشد، گفت : این یك كار پزشكی اجتماعی است و فرزندان و نوه ها بعنوان افراد تاثیر گذار باید ضمن داشتن اطلاعات لازم از این بیماری با شیوه و نحوه برخورد با یك بیمار آلزایمر آشنایی كامل داشته باشند.
وی، برگزاری دوره های آموزشی برای تربیت افرادی كه می خواهند به بیماران آلزایمر سرویس دهند را یكی از اقدامات بسیار مناسب انجمن آلزایمر در كنار اطلاع رسانی و آموزش های عمومی عنوان كرد.
غفاری افزود:انجمن آلزایمر همت كرده است كه دانش عمومی در راستای نحوه برخورد با بیماران آلزایمر را در خانواده ها افزایش داده و با كمك خانواده ها از تشدید این بیماری جلوگیری كند.
رئیس هیات مدیره انجمن آلزایمر با بیان اینكه، آموزش های علمی و كاربردی شناسایی و چگونگی برخورد با یك بیمار آلزایمر را بصورت كلاس های درسی برای خانواده ها در نظر گرفته ایم، درعین حال گفت: البته ما در این كار نیازمند یاری و كمك جمعی بسیاری از نهادها و سازمان ها از جمله بهزیستی، شهرداری هستیم.
وی افزود:همچنین سیستم های آموزشی و رسانه ها نیز باید برای مبارزه با بیماری آلزایمر بعنوان یك مشكل اجتماعی دهه های پیش رو پیش قدم شده و نباید در مواجه با این پدیده وحشت داشته باشیم با تست گیری از افراد بالای پنجاه سال و افزایش مهارت ها ذهن افراد را درگیر كرده و روند این بیماری هرچه بیشتر به تاخیر اندازیم.
غفاری اظهار كرد:سیستم نظام سلامت نیز باید كمك كند كه بعضی از ایام بیماران آلزایمر را در مكان هایی نگهداری كند و در حال حاضر ما این كار را انجام می دهیم به طوریكه بیماران را از خانواده تحویل گرفته و در محلی مراقبت می كنیم و روش هایی داریم كه سرعت پیشرفت بیماری را كاهش دهیم.
وی ضمن تاكید بر اطلاع رسانی و حساس سازی بخش های مختلف حوزه سلامت كشور برای ایجاد مراكز و سیستم های تخصصی در جهت نگهداری بیماران آلزایمر در كشور گفت: تمام سازمان های حوزه سلامت باید از آمادگی لازم باید برخورد با این پدیده بصورت گسترده در سال های آتی برخوردار باشند.
آلزایمر شایع‌ترین علت دمانس(dementia) یا همان زوال عقل است، دمانس همان تخریب پیش رونده توانایی های شناختی است كه به تدریج حافظه و عملكرد ذهنی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به گونه ای كه فرد در انجام وظایف روزانه زندگی با مشكل مواجه می شود.
آلزایمر یك اختلال پیشرونده با سیر آهسته است كه در طول زمان وخیم تر می شود و نخستین علامت آن از دست دادن حافظه كوتاه مدت است و به مرور زمان فرد در استدلال، یادگیری و ارتباط برقرار كردن با محیط و دیگران، دچار مشكل می شود و آگاهی خود را نسبت به زمان و مكان از دست می‌دهد، بروز آلزایمر در افراد بالای 60 سال شایع‌تر است و در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود.
پیش بینی ها حاكی است كه با توجه به افزایش جمعیت سالمند در جهان، آمار مبتلایان به آلزایمر تا سال 2050 به 115 میلیون نفر و مبتلایان به پاركینسون نیز به 9 میلیون نفر خواهد رسید.