» عمومی
شفا آنلاین>جامعه پزشکی>محققان برای کوچک کردن هر چه بیشتر وسایل جراحی و کاهش تهاجمی بودن عمل های جراحی، به اریگامی رو آورده اند.
به گزارش شفا آنلاین، هدف محققان دانشگاه 'بریگهام یانگ' از کوچک کردن هر چه بیشتر
وسایل جراحی، کوچک تر شدن هر چه بیشتر برش های روی بدن در هنگام عمل های
جراحی است، به طوری که این برش ها نیازی به بخیه نداشته باشند و خود به خود
ترمیم شوند.
اریگامی یا هنر تا کردن کاغذ، الهام بخش طرح هایی برای برخی از ابزارها بوده است، به طوری که دانشمندان حتی از سرنخ هایی از این هنر در طراحی ماهواره و فضاپیما توسط ناسا سخن می گویند.
'لری هاول' و 'اسپنسر ماگلبی' اساتید مهندسی مکانیک در دانشگاه بریگهام یانگ ریاست گروه محققان در زمینه فناوری جراحی اریگامی را بر عهده دارند.
پروفسور هاول با اشاره به ضرورت کوچکتر کردن برش های جراحی در بدن گفت: برای رسیدن به این هدف ما در حال ابداع ابزارهایی هستیم که می توانند وارد یک زخم کوچک شوند و سپس برای انجام کارهای خاص جراحی به اعماق بدن منتقل شوند.
صنعت ابزار جراحی بیش از این توان کوچک سازی ابزار جراحی را با طراحی های سنتی ندارد و بر این اساس، گروه محققان دانشگاه بریگهام رویکردی ابداعی را گسترش دادند که به اتصالات اعضا و بخش های دیگر نیاز ندارد و برای حرکت کردن، از اصل انحنا در اریگامی استفاده می کند.
نمونه ای که محققان در حال فعالیت روی آن هستند، فورسپس های روباتیک است که به اندازه کافی کوچک هستند و می توانند از یک سوراخ سه میلی متری عبور کنند.
در مطالعه ای که در مجله Mechanical Sciences منتشر شد، دانشمندان ترکیب فناوری های تاکردن اریگامی و چاپ سه بعدی قطعات نمونه را برای آزمایش با این دستگاه توضیح می دهند.
از سوی دیگر، گروه محققان دانشگاه بریگهام در حال فعالیت روی مفهومی به نام D-Core هستند. در این مفهوم، ابزار شکل مسطح دارند و می توانند از طریق یک برش کوچک وارد بدن شوند، اما پس از آن گسترش یافته و به دو سطح گرد تبدیل می شوند که روی هم می غلتند.
محققان که ایده های خود در مورد D-Core و چگونگی عملکرد آن را در نشریه Mechanism and Machine Theory منتشر کردند، می گویند که برای ساخت وسایل پزشکی از همان اصولی استفاده می کنند که برای ساخت تجهیزات فضایی ناسا به کار می رود.
طراحان فضاپیما تلاش می کنند محصولاتشان کوچک و پیچیده باشد و زمانی که به فضا می رسد، این محصولات همانند آریه های خورشیدی و یا آنتن ها، بزرگ شوند.
به گفته محققان، مفهوم به کار گرفته شده برای ساخت ابزارهای جراحی مشابه طراحی فضاپیما است و در این حوزه هم محققان دوست دارند به ابزاری دست یابند که ابتدا به اندازه کافی کوچک باشد و بتواند از برش های کوچک عبور کند اما زمانی که وارد بدن می شود، بزرگتر شود.
محققان می گویند: روش هایی که آنها در حال ابداع آن هستند، از اریگامی الهام گرفته است و به آنها در ساخت ابزار جراحی کوچکتر و ساده تر کمک می کند.
پژوهشگران امیدوارند با تداوم کوچک سازی ابزار جراحی، روزی بتوانند حتی عصب ها را دستکاری کنند.
نوآوری های مهندسی مزایای زیادی را به اتاق های عمل می آورد. برای مثال پایگاه اینترنتی مدیکال نیوز تودی ژانویه 2016، از پیوند کلیه یک پدر به دختر دو ساله اش با کمک یک کلیه چاپ شده سه بعدی توسط جراحان انگلیسی خبر داد.
اریگامی یا هنر تا کردن کاغذ، الهام بخش طرح هایی برای برخی از ابزارها بوده است، به طوری که دانشمندان حتی از سرنخ هایی از این هنر در طراحی ماهواره و فضاپیما توسط ناسا سخن می گویند.
'لری هاول' و 'اسپنسر ماگلبی' اساتید مهندسی مکانیک در دانشگاه بریگهام یانگ ریاست گروه محققان در زمینه فناوری جراحی اریگامی را بر عهده دارند.
پروفسور هاول با اشاره به ضرورت کوچکتر کردن برش های جراحی در بدن گفت: برای رسیدن به این هدف ما در حال ابداع ابزارهایی هستیم که می توانند وارد یک زخم کوچک شوند و سپس برای انجام کارهای خاص جراحی به اعماق بدن منتقل شوند.
صنعت ابزار جراحی بیش از این توان کوچک سازی ابزار جراحی را با طراحی های سنتی ندارد و بر این اساس، گروه محققان دانشگاه بریگهام رویکردی ابداعی را گسترش دادند که به اتصالات اعضا و بخش های دیگر نیاز ندارد و برای حرکت کردن، از اصل انحنا در اریگامی استفاده می کند.
نمونه ای که محققان در حال فعالیت روی آن هستند، فورسپس های روباتیک است که به اندازه کافی کوچک هستند و می توانند از یک سوراخ سه میلی متری عبور کنند.
در مطالعه ای که در مجله Mechanical Sciences منتشر شد، دانشمندان ترکیب فناوری های تاکردن اریگامی و چاپ سه بعدی قطعات نمونه را برای آزمایش با این دستگاه توضیح می دهند.
از سوی دیگر، گروه محققان دانشگاه بریگهام در حال فعالیت روی مفهومی به نام D-Core هستند. در این مفهوم، ابزار شکل مسطح دارند و می توانند از طریق یک برش کوچک وارد بدن شوند، اما پس از آن گسترش یافته و به دو سطح گرد تبدیل می شوند که روی هم می غلتند.
محققان که ایده های خود در مورد D-Core و چگونگی عملکرد آن را در نشریه Mechanism and Machine Theory منتشر کردند، می گویند که برای ساخت وسایل پزشکی از همان اصولی استفاده می کنند که برای ساخت تجهیزات فضایی ناسا به کار می رود.
طراحان فضاپیما تلاش می کنند محصولاتشان کوچک و پیچیده باشد و زمانی که به فضا می رسد، این محصولات همانند آریه های خورشیدی و یا آنتن ها، بزرگ شوند.
به گفته محققان، مفهوم به کار گرفته شده برای ساخت ابزارهای جراحی مشابه طراحی فضاپیما است و در این حوزه هم محققان دوست دارند به ابزاری دست یابند که ابتدا به اندازه کافی کوچک باشد و بتواند از برش های کوچک عبور کند اما زمانی که وارد بدن می شود، بزرگتر شود.
محققان می گویند: روش هایی که آنها در حال ابداع آن هستند، از اریگامی الهام گرفته است و به آنها در ساخت ابزار جراحی کوچکتر و ساده تر کمک می کند.
پژوهشگران امیدوارند با تداوم کوچک سازی ابزار جراحی، روزی بتوانند حتی عصب ها را دستکاری کنند.
نوآوری های مهندسی مزایای زیادی را به اتاق های عمل می آورد. برای مثال پایگاه اینترنتی مدیکال نیوز تودی ژانویه 2016، از پیوند کلیه یک پدر به دختر دو ساله اش با کمک یک کلیه چاپ شده سه بعدی توسط جراحان انگلیسی خبر داد.
نظرشما
آخرین اخبار