v خوردن غذا هنگاميکه گرسنه نيستيد.
v خوردن غذا بهصورت سرپايي که ممکن است به خوردن بيشازحد سريع يا بدون توجه به ترکيب غذايي بينجامد.
v خوردن دسر را به صورت يک عادت روزانه درآوردن.
v نخوردن يک وعده غذايي، بهخصوص صبحانه.
يک
عامل ديگر که بايد در نظر داشته باشيد، عوامل محرک رايجي است که باعث
ميشود بدون اينکه گرسنه باشيد، به غذا خوردن روي آوريد، از جمله:
v باز کردن کابينت و نگاه کردن به اسنکهايي (چاشت يا ميانوعده) که دوست داريد.
v نشستن در خانه و تماشاي تلويزيون.
v پيش و پس از يک جلسه يا موقعيت تنشزا در محل کار.
v به خانه رسيدن پس از کار و نداشتن برنامهاي براي اينکه چه چيزي را براي شام بخوريد.
v آوردن غذايي بهوسيله دوستان و آشنايان که ميگويند مخصوص شما پختهاند.
v عبور کردن از کنار ظرف شيريني روي پيشخوان آشپزخانه
v نشستن در اتاقهاي انتظار که ماشين خودکار فروش غذا هم در آن قرار دارد.
v ديدن ظرفي از شيريني در يک جلسه کاري در صبح.
v احساس ملال يا خستگي کردن و به اين فکر افتادن که خوردن غذا ميتواند آن را رفع کند.