شفا آنلاین :یافتههای جدید پژوهشگران نشان میدهد آنهایی که طی روز یک جا مینشینند، نسبت به آدمهایی که راه میروند و میایستند دو سال کمتر عمر میکنند.
به گزارش شفا آنلاین ، یک تحقیق تازه نشان میدهد که اکثر ما بیش از دوازده ساعت در روز مینشینیم و به صفحه رایانه یا تلویزیون خیره می شویم. اگر به این مدت، هفت ساعت را هم که صرف خواب میکنیم اضافه کنیم ما هر روز نوزده ساعت را در حالت نشسته یا بیتحرک به سر میبریم.
محققان میگویند: ما در محل کار مینشینیم، در ماشین، در خانه و خیلی وقتها تحرکمان به جابجا کردن صندلیهای اطرافمان خلاصه میشود.
حتی اگر به طور مداوم ورزش کنید شاید کافی نباشد. شواهد تازه نشان میدهد که ورزش هم نمیتواند آسیبی که ساعتها نشستن به بدن وارد کرده را کاملا از بین ببرد. فناوری ما را به بیتحرکترین انسانهای تاریخ بدل کرده است.
تیمی از محققان انگلیسی یک تحقیق غیر معمول را انجام دادهاند و در آن تاثیر ایستادن را نسبت به نشستن بر روی گروهی کوچک از آدمها مورد مطالعه قرار دادهاند.
تیم دکتر جان باکلی و محققان دانشگاه چستر در انگلیس از ده نفر که در یک بنگاه معاملات ملکی کار میکردند خواستند برای انجام بعضی کارهایشان، سه ساعت در روز بایستند.
از همه داوطلبان خواسته شد که دستگاهی به خود وصل کنند که میزان تحرک را اندازهگیری میکند. آنها همچنین دستگاههایی برای سنجش ضربان قلب و فشار خون در طول شب و روز به خود وصل کردند.
کسانی که داوطلب این آزمایش شدند در ابتدا واکنشهای متفاوتی داشتند. مطمئن نبودند بتوانند سه ساعت ایستادن در طول روز را تحمل کنند. نگران کمر درد بودند. فکر میکردند که ممکن است کفش پایشان را اذیت کند یا خسته شوند. ولی به هر حال تا آخر در این تحقیق ماندند.
محققان در علت مضر بودن نشستن میگویند مهمترین دلیل این است که نشستن طولانی شیوه برخورد بدن و سیستم گوارش ما با قندها را تغییر میدهد. وقتی غذا میخوریم بدن ما ذرات غذا را به گلوکز تبدیل میکند و گلوکز به خون و دیگر سلولها منتقل میشود. گلوکز سوختی حیاتی برای بدن ماست، ولی میزان بالای گلوکز خطر ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی را افزایش می دهد. غده پانکراس با ترشح هورمون انسولین کمک میکند تا اندازه گلوکز خون را در میزان طبیعی نگه دارد. ولی این که بدن چقدر به شکل موثر این کار را انجام دهد بستگی به میزان حرکت و فعالیت فیزیکی ما دارد.
تحقیقاتی که نشان میدهد ایستادن برای سلامتی بهتر از نشستن است به دهه ۱۹۵۰ میلادی برمیگردد زمانی که یک تحقیق مشابه روی رانندههای اتوبوس انجام شد. این تحقیق که در نشریه لانست چاپ شده بود نشان میداد که مسئولان جمعآوری بلیط اتوبوسها که ایستاده کار میکردند نسبت به رانندگان اتوبوس که نشسته رانندگی می کردند، پنجاه درصد کمتر در معرض خطر بیماری قلبی بودند.
از آن زمان تا کنون نشستن طولانی با مشکل کنترل گلوکز خون مرتبط دانسته میشود. همچنین نشستن با کاهش فعالیت آنزیم لیپوپروتلین که چربیهای خون را میشکند و تبدیل به سوخت برای ماهیچههای بدن میکند ارتباط دارد. کم شدن فعالیت آنزیم لیپوپروتلین باعث افزایش میزان تریگلیسیرید و چربی خون میشود و همچنین خطر بیماریهای قلبی را افزایش میدهد.
محققان دانشگاه چستر اطلاعاتشان را در روزهایی که داوطلبان ایستاده بودند با روزهایی که آنها همه وقت نشسته بودند مقایسه کردند. وقتی که به نتایج دقت کردند تفاوتها واقعا چشمگیر بود. همانطور که این محققان پیشبینی کرده بودند، میزان گلوکز خون بعد از خوردن یک غذا در روزهایی که این افراد سه ساعت ایستاده بودند خیلی زودتر به حالت طبیعی برگشته بود. همچنین دستگاه سنجش ضربان قلب نشان میداد که آنها نسبت به حالت نشسته کالری بیشتری مصرف میکنند.
دکتر جان باکلی میگوید که میزان ضربان قلب ده بار در دقیقه بیشتر بوده است و این یعنی بدن هفت دهم کالری در دقیقه بیشتر سوزانده است.
باکلی افزود: ممکن است این به نظر زیاد نیاید. اما معنایش سوزاندن پنجاه کالری بیشتر در روز است و اگر سه ساعت در روز و پنج روز در هفته بایستید هفتصد و پنجاه کالری بیشتر از مواقع نشسته سوزاندهاید. در طول یکسال شما سی هزار کالری بیشتر سوزانده اید و این به معنای سوزاندن بیش از سه کیلو و ششصد گرم چربی در سال است.
تحقیق دانشگاه چستر میگوید روزی سه ساعت ایستادن در یک سال مثل شرکت در ده ماراتن است.
تحقیقات نشان میدهد با آن که بیرون رفتن و ورزش کردن به طور قطع فایدههای زیادی به بدن ما میرساند، بدن ما همچنان به طور مداوم و غیرمحسوس نیاز به تحرک ماهیچههایش دارد. ماهیچههایی که در زمان ایستادن تقویت میشوند. همین حرکتهای ساده کمک میکند ما کنترل قند خون خود را به دست بگیریم.
همه ما نمیتوانیم در حالیکه ایستادهایم کار کنیم. ولی دانشمندان معتقدند حتی کارهای سادهای مثل صحبت با تلفن در حالت ایستاده، یا رفتن پیش همکاری برای صحبت به جای نشستن و فرستادن یک ایمیل و سادهتر از همه اینها بالا رفتن از پله میتواند کمککننده باشد.