شفا آنلاین:زمانی كه آمبولانس بر بالين بيمار مي رسد، حداقل بايد به امكاناتي مانند دستگاه اكسيژن يا دستگاه احيا مجهز باشد، حال اين پرسش مطرح است كه آيا آمبولانس هاي كشور به اينگونه دستگاه ها مجهز هستند.
به گزارش شفا آنلاین ،هرچند سالانه جان شمار زيادي از هموطنان با رسيدن به موقع آمبولانس ها نجات داده مي شود اما كمبودهايي نيز در اين زمينه وجود دارد.
طبق برخي آمار منتشره، كشور سالانه به سه هزار دستگاه آمبولانس نياز دارد اما اين تعداد آمبولانس در كشور توليد و تامين نمي شود و از سوي ديگر آمبولانس هاي موجود با كمبود تجهيزات مواجه هستند.
گفته مي شود اغلب آمبولانس هاي در حال تردد كشور فاقد استانداردهاي روز دنيا است و تعداد آمبولانس هاي موجود در كشور زير سطح استاندارد جهاني است و با وجود افزايش تعداد آن در كشور هنوز نمي تواند جوابگوي نيازهاي ايران كه جزو ۱۰ كشور حادثه خيز جهان است، باشد. اين آمبولانس ها از نظر كيفيت و داشتن تجهيزات نيز فاقد شرايط لازم هستند.
از سوي ديگر كم بودن مهارت پرسنل آمبولانس نيز موجب شده تا اين خودروهاي امدادرسان و نجات دهنده جان انسان ها، آنچنان كه بايد از كارايي لازم برخوردار نباشند.
طبق اعلام مسوولان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ، متوسط زمان رسيدن آمبولانس به بالين بيمار در شهرهاي كوچك كمتر از هشت دقيقه، در شهرهاي بزرگ ۱۰دقيقه، در استان تهران ۵/۱۲ دقيقه و در جاده‌هاي بين‌راهي ۱۵ دقيقه است.
زمان رسيدن آمبولانس بر سر بالين بيمار بسته به وسعت شهري و ميزان ترافيك متفاوت خواهد بود. هرچند كاهش زمان رسيدن آمبولانس بر بالين بيماران، يكي از دستاوردهاي افتخارآميز كشور است اما پس از رسيدن آمبولانس بر سر بالين بيمار آنچه براي نجات جان، مهم است، ارايه خدمات تخصصي، مهارت تيم اعزامي و تجهيزات آمبولانس است.
گاهي بيماران و اطرافيان او از نبود امكانات و آمبولانسي كه حتي يك دستگاه اكسيژن ندارد، گلايه مند هستند؛ كمبودهايي كه گاهي به قيمت از دست دادن جان يك انسان تمام مي شود.
يكي از شهروندان تهراني دراين باره مي گويد: فرزندم دچار تنگي نفس شد و با اورژانس ۱۱۵ تماس گرفتم؛ آمبولانس ظرف چند دقيقه رسيد اما اكسيژن نداشت.
وي خاطرنشان مي كند پس از مرگ فرزندم گويي پرسنل آمبولانس از مرگ او شوكه شده بودند كه اين مساله شايد حاكي از ناآشنايي آنان با كارشان باشد اما به هرحال اين آمبولانس دستگاه احيا نيز نداشت.
رييس مركز اورژانس كشور در اين باره مي گويد: همه آمبولانس هاي ما داراي دستگاه اكسيژن هستند اما شايد اكسيژن آنها در ماموريتي تمام شده و بلافاصله پس از آن به ماموريت ديگري اعزام مي شوند و در آن هنگام ديگر اكسيژني ندارند.
دكتر محمدتقي طالبيان با بيان اينكه هر آمبولانس ، دو كپسول اكسيژن ۱۰ ليتري دارد، مي افزايد: آمبولانس بخش دولتي يا خصوصي فرقي نمي كند اما بايد اين استانداردها را داشته باشد و بايد هنگام گزارش تنگي نفس يك بيمار با اكسيژن به محل اعزام شوند.
وي تصريح مي كند داشتن دستگاه احيا نيز به سطح درجه بندي آمبولانس بستگي دارد؛ آمبولانس ها به سه درجه A ( آمبولانس براي انتقال بيمار) ، B (آمبولانس اورژانس) و C (آمبولانس مراقبت هاي ويژه) تقسيم بندي مي شوند كه تمام آمبولانس هاي داراي درجه B و C بايد داراي دستگاه احيا باشند اما به دليل كمبود منابع تعدادي از آنها از داشتن اين دستگاه ها محروم هستند.
رييس مركز اورژانس كشور اضافه مي كند: بنابراين آمبولانس ها براساس شرح حالي كه هنگام تماس با ۱۱۵ از بيمار ارايه مي شود به بالين بيماران اعزام مي شوند و براساس اين شرح حال مجهز به دستگاه هاي احيا مانند دستگاه دي سي شوك، هستند.
طالبيان خاطرنشان مي كند بنابراين اگر در تماس با ۱۱۵ ، عنوان شد كه بيمار داراي تنگي نفس همراه با درد قفسه سينه و سابقه بستري است ، آنگاه آمبولانس هاي با دستگاه هاي احيا اعزام خواهند شد و ظرف چند سال گذشته تمام آمبولانس هاي درجه B در تهران دستگاه شوك را دارند.
وي درباره مجهز نشدن آمبولانس هاي شهرستان ها به اين امكانات مي گويد: ما با كمبود اعتبارات روبرو هستيم؛ امسال هم با كاهش بودجه روبرو شديم در حاليكه قيمت تجهيزات و داروهاي مصرفي، گران تر شده است.
رييس مركز اورژانس كشور تصريح مي كند فقط براي حفظ وضعيت موجود اورژانس كشور، امسال به ۱۵۰ ميليارد تومان بودجه نياز داريم كه اين رقم را به مسوولان مربوطه اعلام كرده ايم ؛ اين اعتبار به غير از اعتبار مورد نياز براي ارتقاي اين وضعيت است.
طالبيان خاطرنشان مي كند از نظر تامين نيروي انساني پايگاه هاي اورژانس، عقب هستيم؛ از اجراي برنامه هاي پنجم توسعه براي ارتقاي وضعيت اورژانس كشور بازمانده ايم بطوريكه اكنون در مجموع از داشتن ۸۰۰ پايگاه اورژانس، يك هزار آمبولانس و ۹ هزار پرسنل محروم هستيم؛ اين مسايل غير از كمبودها براي حفظ وضعيت موجود است.
اما طبق اين گفته ها چنين برمي آيد كه اعزام آمبولانس براي بيمار طبق شرح حال بيمار است اما معمولا در شرايط بحراني، اطرافيان كه از درجه بندي آمبولانس ها خبرندارند و آنها را فرشته نجات مي دانند چندان در دادن اطلاعات دقت نمي كنند.
علاوه برآن، آمبولانس مجهز فقط در صورت داشتن علايم بيماري قلبي در بيماران اعزام مي شود درحاليكه گاهي بيماري هاي قلبي علايمي ندارند و جواناني نيز كه براي نخستين بار دچار اين وضعيت مي شوند، سابقه بيماري نداشته اند.
از سوي ديگر با اينكه آمبولانس ها درجه بندي شده اند اما در شهرستان ها ، حتي آمبولانس هاي داراي درجه بالاتر گاهي اين تجهيزات را ندارند.
البته مسوولان مربوطه گاهي در سخنان خود به اين نواقص اشاره اي كوتاه مي كنند؛ بطور مثال دكتر سيدحسن قاضي زاده هاشمي وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي مي گويد: مردم در بخش درمان از ما راضي نيستند چرا كه در تامين نيروي متخصص و تجهيزات ناتوان هستيم.
و البته اميدهايي نيز در اين رابطه وجود دارد چنانكه دكتر محمدحاجي آقاجاني معاون جديد درمان وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي ، ارتقاي اورژانس پيش بيمارستاني و تكميل شبكه ۱۱۵ و بهبود وضعيت فيزيكي تجهيزات و نيروي انساني را از برنامه هاي خود عنوان كرده است
ایرنا .
نظرشما
آخرین اخبار