1- غرق دیوانه بازی ها و بی صبری های او می شوید
باید
با این شرایط رو به رو شوید. هیچ کاری مانند بزرگ کردن پسربچه ها برای
آزمودن محدودیت های ظرفیت جسمانی شما وجود ندارد. مادران پسردار می دانند
که بزرگ کردن یک پسر، ظرفیت های ذهنی و حسی آنها را تا آخرین ذره مصرف می
کند. بیرون بردن پسربچه ها در مجامع عمومی مانند سازمان دهی یک سیرک بزرگ،
مشکل است!
2-خیلی از اشتباهات را به گردن خواهید گرفت
به
عنوان یک مادر، تمایل غیرقابل وصفی در شما برای دیدن موفقیت پسرتان وجود
دارد. زمانی که اشتباهی رخ می دهد و مشکلی به وجود می آید، برعهده گرفتن آن
برای شما بسیار ساده به نظر می رسد؛ اما به خاطر داشته باشید که پسر شما
در کنار شما در حال یادگرفتن تجربیات زندگی هم هست.
3- هروقت به منزل می رسد،به جای انجام تکالیف، در حال بازی است
بله!
فرزندتان از کوچک ترین فرصت هم استفاده کرده تا غرق یک بازی کامپیوتری
شود. تصاویر سوزان و صداهای ممتدی شلیک از هر طرف خانه دیده و شنیده می
شوند و شما به این فکر می کنید که آیا روزی می رسد که بتوانید یک دقیقه را
در سکوت و صلح تجربه کنید یا نه!
4- حتی در سرویس بهداشتی و حمام هم آرامش ندارید
هروقت
به سرویس بهداشتی می روید، صدای تاپ تاپ پاها و سوال درباره اینکه «مامان
کجاست؟» را می شنوید و به مرور به آن عادت می کنید. گاهی خود را در میان
این تفکرات می یابید که چه زمانی اوضاع به حالت عادی باز می گردد، پس به
این فکر می کنید که آیا خود پسربچه ها از این حالت لذت می برند یا نه و
البته بعد متوجه می شوید که بله لذت می برند.
5- میزان مصرف غذای او، شما را شگفت زده می کند
جدای
از هر گرفتاری که مادران پسردار با آن رو به رو هستند، مصرف زیاد غذای
پسرها یکی از شایع ترین و معمول ترین موقعیت خاصی برای مادرهاست. هزینه های
صرف شده برای تامین موادغذایی در هر ماه شگفت انگیزتر و شگفت انگیزتر می
شوند؛ اما این همه غذا کجا می رود؟ شاید پسربچه ها معده اضافی دارند!
6- درباره مفهوم «امنیت» برای پسر خود تجدیدنظر می کنید
مانند
سال هایی که پسر شما نوپا بود، با چشمانی باز مراقب دیدن هرگونه آثار
کبودی و خراش روی بدن او هستید. اکنون با دیدن طرز پرش، سُرخوردن، بالارفتن
و خزیدن او روی هرچیزی، نگرانی درباره «امنیت» برای شما رنگ می بازد.
ماجراجویی های فراوان پسر شما باعث شده است که بیاموزید یک بریدگی کوچک روی
انگشت کوک شما نیازی به مراجعه به درمانگاه و بیمارستان ندارد.
7- شگفت زده نمی شوید که باید هنگام جست و خیز روی تخت خوابش بیدار بمانید
چند
سال قبل زمانی که پسر شما هنوز یک نوزاد بود، فکر می کردید که فقط باید یک
یا دو سال دور خواب راحت را خط بکشید. اصلا به این فکر نمی کردید که بی
برنامگی های طولانی مدت در خواب برای شما عادی خواهدشد. اکنون حاضر هستید
هرچه را دارید، بدهید برای یک هفته خواب خوب و راحت.
8- از نیاز فراوان آنها به لباس متعجب می شوید
معنای هزینه کمتر برای لباس است، اما داشتن چند پسر و چند ده شلوار و تی شرت، این خیال خام را از سرتان بیرون می کند.
9- پسرها هم شلختگی خاص خودشان را دارند
هر
زمانی که با دوستان دختردار خود صحبت می کنید، با شنیدن بعضی گله های شان
حسابی می خندید و می گویید اگر پسرها از دخترها نامرتب تر و شلخته تر
نباشند، مطمئنا از آنها مرتب تر نیستید. مادرهای پسردار در تمام دنیا به
چشم خود دیده اند که چگونه یک خانه تمیز و مرتب، صبح روز بعد مانند قطار از
ریل خارج شده در وسط یک جنگل، به هم ریخته می شود.
10- از شنیدن این جمله که «پسرها، مادرها را دوست دارند» احساس پریشانی می کنید
درست
است، نهایتا پسرها مادر خود را دوست دارند؛ اما آیا این در مورد دخترها
صدق نمی کند؟ چرا مردم فکر می کنند که احساسات دخترها در این زمینه از
پسرها کمتر است؟
11- حرص و جوش بی فایده می خورید
خیلی
زمان نمی برد که مثلا در پارک، یک رهگذر شجاع حرفی را بدون ملاحظه و دقت
درباره مسائل پسرداشتن بگوید. همه به این دلیل است که آنها نمی توانند چیز
بهتری بر زبان بیاورند. خودتان را آزار ندهید و با شادی های فرزندتان شاید
باشید.
12- نگرانید که پسر شما در آینده چگونه فردی می شود
شاید
شنیده باشد که پسرها اغلب به اندازه دخترها به امور خانه رسیدگی نمی کنند و
وقتی بیرون هستند مثل آنها تماس نمی گیرند؛ اما شما به این ایمان دارید که
پسر شما این گونه نخواهدبود. در عین حال نگران این هستید که او در بزرگ
سالی چگونه شخصیتی خواهدداشت.
13- سال هاست که به نداشتن حریم خصوصی عادت کرده اید
از
تقاضاهای مکرری که بچه ها دارند احساس خستگی می کنید. به نظر می رسید که
هر روز زمان و حریم شخصی شما محدود و محدودتر می شود؛ البته شما این حقیقت
را پذیرفته اید که هر تلاشی برای داشتن یک حریم خصوصی واقعی را باید با دقت
نظر بسیاری برنامه ریزی کنید.
14- برای ایجاد انگیزه در او، خود را از پا در می آورید
با
دیدن اینکه پسر کوچولوی شما در حال رسیدن به سن بلوغ و بزرگ سالی است،
گاهی از این امر که چطور در آنها ایجاد شور و انگیزه کنید، احساس ناامیدی و
ناتوانی می کنید. سال ها به نظر می رسد که پسر کوچولوی شما هیچ چیزی جز
بازی های ویدئویی و دیوانه بازی در خارج از منزل را دوست ندارد.
تجربیاتی
که در هیچ سنی تکرار نمی شود و حتی همسرتان نیز از حس و حال آن می تواند
بی خبر باشد. مادرهایی که پسر دارند می دانند که یک پدر و همسر را تربیت می
کنند که پیش از هر چیز باید یک انسان سالم و پرانرژی باشد. مادرها
رفتارهای عجیب و غریبی را تحمل می کنند که فقط از پسرها سر می زند و البته
در مورد هر پسری یک تفاوت هایی هم دارد. مادرها رازدار تغییر و رشد شخصیت
پسرها هستند.
