درمان بیماری نادر دیستروفی عضلانی با شکر سیاه

 به گزارش شفا انلاین ؛ مطالعات بر روی موش‌هایی انجام گرفته است که فاقد ژنی بودند که مبتلایان به دیستروفی عضلانی دوشن نیزفاقد آن هستند. این ژن، پروتئین‌های دیستروفین را تولید می‌کند که این پروتئین‌ها مستول بازسازی ماهیچه‌ها هستند. به موش‌ها 2-استیل-4-تتراهیدروکسی بوتیل ایمیدازول (THI)، مولکول کوچکی که یک منبع قندی است، تزریق شده است. بر اساس این یافته‌ها، درموش‌هایی که بر آن‌ها THI تزریق شده است، سایز فیبرهای عضلانی و همچنین قدرت عضلانی افزایش یافته است. همچنین در این موش‌ها تجمع بافت‌های آسیب دیده و رسوبات چربی، که از نشانه های بارز بیماری دیستروفی عضلانی دوشن هستند، کاهش یافته است. این ترکیب (THI)، علاوه بر کولا و شکر کارامل شده در شکر قهوه ای و آب جو نیز موجود است. دیستروفی عضلانی، اختلال وسیع عضلانی است که عضلات اسکلتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در موارد حاد، دیگر اعضای بدن را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. DMD شایع ترین دیستروفی عضلانی است و پسرهای 3-5 سال را مبتلا می‌کند. پیشرفت این بیماری نادر سریع بوده و مبتلایان به این بیماری در سن 12 سالگی توانایی راه رفتن را به طور کامل از دست می‌دهند. در گذر زمان، آن‌ها با مشکلات تنفسی نیز روبه‌رو می‌شوند، چنانچه نیازمند دستگاه‌های اکسیژن می‌شوند. با توجه به اینکه تا کنون درمانی برای دیستروفی عضلانی دوشن وجود نداشته است، محققان بر این باورند که یافته‌های جدید گامی ارزشمند در جهت درمان این بیماران است. آزمایشات انسانی پس از کسب اطمینان از اثربخشی و امنیت این شیوه نوین انجام خواهد گرفت.