شفا آنلاین-در هیچ کجای دنیا هیچ متخصص غیر رادیولوژیستی حق گزارش رادیولوژی را ندارد و هیچ متخصص غیر رادیولوژیستی پولی به ازای انجام مثلاً سونوگرافی از بیمار دریافت نمی کند.
بعد از انتشار دستورالعمل نحوه انجام سونوگرافی و گزارش رادیولوژی توسط پزشکان عمومی و متخصصان غیر رادیولوژیست،جنجالی جامعه پزشکی را فرا گرفت.
این طرح موافقان و مخالفان جدی دارد. حرف و حدیث در رابطه با طرح مذکور بسیار بود و از جناح موافقان و مخالفان بسیار سخن گفته شده است.
اما اینجانب به عنوان یک عضو هیئت علمی و متخصص رادیولوژی با بیش از ۲۰ سال سابقه علمی،آموزشی و درمانی، ذکر چند نکته را برای تنویر افکار عمومی و بازگشت آرامش به جامعه پزشکی لازم می دانم:
1) وزیر بهداشت در تمام مصاحبه ها و گفت و گوهای خویش تاکید دارد که این طرح یک طرح کارشناسی شده بوده و جوانب کارشناسانه آن مورد عنایت قرار گرفته است.
اینجانب به عنوان مدیر گروه رادیولوژی یکی از دانشگاه های برزگ کشور و یک عضو هیئت علمی اجازه می خواهم از جناب وزیر سوال کنم که این طرح در کدام کارگروه کارشناسی و با شرکت چه کارشناسانی مورد ارزیابی و کار کارشناسی قرار گرفته است؟
چرا هیچکدام از اعضای هیئت بورد و اعضای هیئت علمی رادیولوژی دانشگاه های کشور به عنوان متولیان علمی این رشته، جزء کارشناسان مورد نظر وزیر محترم نبوده اند؟
چرا هیچ جلسه مشترکی میان وزارت بهداشت و اعضای انجمن رادیولوژی و اساتید رادیولوژی برای بررسی و ارزیابی چنین طرح عظیمی تشکیل نشده است؟
انتظار هست وزیر بهداشت منابع کارشناسی و افراد کارشناس خود را برای شفاف سازی به جامعه پزشکی و مردم شریف معرفی کند.
وزارت بهداشت که انجام چنین طرحی را برای پوشش کمبودها در مناطق محروم توجیه می کند در چه تاریخ و چه زمانی از گروه های رادیولوژی دانشگاه های کشور طلب یاری برای رفع چنین کمبودهایی داشته است؟
کدام منطقه محرومی است که مورد نظر وزارت بهداشت بوده و از گروه رادیولوژی دانشگاهی درخواست تأمین نیرو کرده و آن منطقه بدون رادیولوژیست مانده است؟
2) متولیان این دستورالعمل تا چه اندازه به عواقب وخیم طرح فوق در به خطر انداختن سلامت مردم واقف و آگاه هستند؟
طرح مذکور در تعارض جدی با سلامت بیماران است.در حالی که یک متخصص رادیولوژی پس از طی دوره 7 تا 5/7 ساله پزشکی عمومی، بعد از گذراندن چهار سال دوره آموزشی تخصصی و با مطالعه بیش از ۱۰ هزار صفحه منابع علمی و تخصصی پیچیده گاه مرتکب اشتباهات تشخیصی می شود، چگونه می توان انتظار داشت که یک پزشک غیر رادیولوژیست با گذراندن دوره ای مقدماتی و کوتاه مدت بتواند به بیمار در تشخیص صحیح بیماری کمک کند.
با کمال تأسف اسناد و مدارک بسیاری در دست است که نشان دهنده اشتباهات تشخیصی فاحش تصویربرداری توسط همکاران غیر رادیولوژیست است.
اشتباهاتی که گاه به قیمت جان بیمار یا جان فرزند در راهش تمام شده است. اشتباهاتی که به سادگی با ویزیت یک رادیولوژیست شاید امکان داشت که از عاقبتی شوم جلوگیری کرد.
3) در صورت اجرایی شدن چنین طرحی، مدیران و دست اندرکاران حفظ سلامت مردم چگونه می خواهند در برابر سیل عظیم خودارجاعی ها مقاومت کنند؟
چه برنامه ای برای مهار تحمیل هزینه های گزاف و گاه بی مورد به آحاد ملت دارند؟ پزشکی که خود بیمار را ویزیت می کند،خود خدمات پاراکلینیک را درخواست و انجام می دهد و خود با توجه به یافته های تصویربرداری انجام داده، برنامه درمانی برای بیمارش می چیند چگونه باید مورد راست آزمایی قرار گیرد؟
چه کسی باید در مورد درست یا نادرست بودن تشخیص و برنامه درمانی این پزشک قضاوت کند؟چه معیاری برای سنجش مورد نیاز بودن یا نبودن انجام خدمات تصویربرداری توسط پزشک غیر رادیولوژیست وجود دارد؟
لازم به یادآوری لست که طبق بخشنامه شماره 28013/ک مورخ 15 بهمن 1386 این وزارتخانه وفق اختیارات قانونی به دلیل شرایط خاص بیمارانی که به متخصصان زنان و زایمان مراجعه می کنند و تقاضای انجام سونوگرافی در راستای انجام عملیات درمانی داشته، با شرایط مشخص و پیش‌بینی شده صورت گرفته است، من‌جمله این متخصصان باید با طی کردن دوره آموزشی سونوگرافی مورد تأیید حوزه معاونت آموزشی این وزارتخانه با رعایت شرایط مقرر شامل ارائــه نــدادن گــزارش درمــانــی، خـودداری از سونوگرافی دیگر بیماران متفرقه ارجاعی و نیز عدم درج مراتب انجام سونوگرافی در تابلو مطب و سرنسخه مربوط اقدام کنند.
بدیهی است این قبیل اقدامات سونوگرافی همانند دیگر ابزار پزشکی برای معالجه و درمان بیماران مصداق خواهد داشت و در این ارتباط نظارت دائمی موارد از جانب حوزه‌های درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی ذی ربط در تمام موارد اعمال می شود.
از این رو صدور بخشنامه مذکور با ضوابط و مقررات قانونی انطباق دارد. وزارت بهداشت در این چند سال نتوانسته است نظارت و کنترلی بر اجرای بخشنامه مورد شرح و عدم دریافت تعرفه های غیرقانونی سونوگرافی در مطب های غیر رادیولوژیست ها مثل برخی از متخصصان زنان و اورولوژی داشته باشد. حال چگونه می خواهد با تعمیم دادن آن به سایر متخصصان و پزشکان از عهده کنترل چنین قانون شکنی هایی در سطحی به مراتب وسیعتر بربیاید؟
وزارت بهداشت چگونه خواهد توانست با شرکت های بیمه در برابر موج غیرقابل مهار انجام خدمات تصویربرداری توسط پزشکان، به توافقی جامع برسد؟
4) به نظر می رسد برخی سیاستگذاران وزارت بهداشت با تدوین چنین دستورالعمل هایی درصدد آنند تا راهی بیابند برای جبران کسورات و کمبودهای مالی و اقتصادی طرح پزشک خانواده. اما متولیان این امر باید آگاه باشند که جبران چنین کمبودهایی با چنین طرح های غیرمسئولانه به زیر سوال بردن سایر رشته های تخصصی منجر می‌شود.
علم پزشکی در کشور ما در سطح استانداردهای جهانی است و همگام با علم روز دنیا پیش می رود. جای بسی تأسف است که با چنین برنامه های غیر علمی و غیر کارشناسی، علم پزشکی را در این کشور همسطح و مشابه برخی کشور های همسایه کنیم.
جناب وزیر و مردم عزیز توجه داشته باشند که در هیچ کجای دنیا هیچ متخصص غیر رادیولوژیستی حق گزارش رادیولوژی را ندارد و هیچ متخصص غیر رادیولوژیستی پولی به ازای انجام مثلاً سونوگرافی از بیمار دریافت نمی کند.
تمام پزشکان غیر رادیولوژیست و تکنسین های رادیولوژی مشغول به کار در مراکز تصویربرداری در تمام کشورهای پیشرفته زیر نظر یک متخصص رادیولوژی مشغول به فعالیت هستند.
امید است ذکر موارد فوق در شفاف کردن ابعاد غیر اصولی و غیر علمی دستورالعمل وزارت بهداشت توانسته باشد قدمی بردارد و شاید فتح البابی باشد برای متوجه کردن مدیران وزارت بهداشت و مردم عزیز به ابعاد جبران ناپذیر طرح مذکور در به خطر انداختن سلامت جامعه و جایگاه علمی رشته رادیولوژی.
دکتر محمد حسین دقیقی
رادیولوژیست و مدیرگروه رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
نظرشما
آخرین اخبار