شفا آنلاين-ناتواني زن در اجازه دادن براي دخول ميتواند ناشي از علل ارگانيک، روانشناختي يا ترکيبي از اين دو باشد. در مردان دو علت عمده چنين ناتوانياي، اختلال نعوظ و انزال زودرس است. در بسياري از موارد چند عامل در کنار عوامل عاطفي در ايجاد مشکل دخيل هستند.
به گزارششفا
آنلاين،دکتر آزيتا گشتاسبي، متخصص بهداشت باروري و فلوشيپ طب جنسي، عضو هيات علمي پژوهشکده علوم بهداشتي نوشت: هر دو 31 ساله بودند و 4 سال از ازدواجشان ميگذشت اما ازدواج بهوصال نرسيده. تلاشهاي متعددي براي برقراري رابطه زناشويي و شکست در اين زمينه، هر 2 را مستاصل و نااميد کرده بود. اعتماد بهنفس خود را از دست داده بودند و اين موضوع روي زندگي معموليشان هم تاثير بدي گذاشته بود. از طرف خانوادهها تحتفشار بودند که چرا هنوز فرزندي ندارند و چرا اقدامي نميکنند. از سوي ديگر، نداشتن رابطه زناشويي، رابطه عاطفي و کلاميشان را هم تحتتاثير قرار داده بود؛ نه با هم حرفي ميزدند و نه به هم نيمنگاهي ميانداختند و مانند دو همخانه فقط زير يک سقف زندگي ميکردند. اين زوج چندبار به متخصصان مختلف مراجعه کرده بودند ولي نتيجهاي نگرفته بودند...
در اولين ويزيت بعد از شنيدن سخنان آنها و گرفتن شرححال، مشکل آنها ازدواج بهوصال نرسيده بهعلت واژينيسم زن (انقباضهاي غيرارادي عضلات کف لگن که مانع دخول ميشود) و اختلال نعوظ مرد تشخيص داده شد. هر دو علائمي از افسردگي داشتند. رابطه عاطفي کاملا مختل شده و ارتباط کلامي بسيار کاهش يافته و در حداقل لازم براي امور روزمره زندگي بود. ميل جنسي هر دو کم بود و هيچيک تمايلي براي برقراري رابطه نداشتند. علت مراجعه نيز درمان براي بارداري بود.
ازدواجي که به وصال نميرسد
ازدواج بهوصال نرسيده براي توصيف حالتي به کار ميرود که در آن يک زوج نميتوانند پس از ازدواج رابطه زناشويي داشته باشند. اين پديده در جوامع سنتي شايعتر است. عامل آن دقيقا بررسي نشده اما ميتواند کمبود اطلاعات و آموزشهاي پيش و هنگام ازدواج و الزام براي انجام رابطه زناشويي بلافاصله پس از عروسي و باورهاي فرهنگي خاص در مورد ازدواج و رابطه زناشويي باشد. علل مختلف و متنوعي ميتوانند باعث ازدواج بهوصال نرسيده شوند.
ناتواني زن در اجازه دادن براي دخول ميتواند ناشي از علل ارگانيک، روانشناختي يا ترکيبي از اين دو باشد. در مردان دو علت عمده چنين ناتوانياي، اختلال نعوظ و انزال زودرس است. در بسياري از موارد چند عامل در کنار عوامل عاطفي در ايجاد مشکل دخيل هستند.
در مورد اين زوج، همکاري نكردن شوهر در درمان، مشکلاتي را در روند درماني ايجاد کرده بود. صحبتهايي كه با او شد، نشان داد احساس گناه و اين تفکر که ديگر نميتواند رابطه زناشويي داشته باشد، باعث سرخوردگي، کاهش اعتماد بهنفس و افسردگياش شده است. با چنين بيماراني حتما بايد مشاوره کرد تا علت اصلي افسردگي مشخص و داروهايي براي درمان آن تجويز شود. مهمترين اثر افسردگي، روي ميل جنسي است. البته گاهي داروهايي که براي برخي اختلالهاي روانشناختي تجويز ميشود هم روي نعوظ اثر منفي ميگذارد. همچنين کاهش ميل جنسي ممکن است بهدليل بروز يکي از اختلالهاي هورموني باشد. کم کاري تيروئيد و کاهش هورمون مردانه (تستوسترون) هم ميتواند باعث کاهش تمايلات جنسي شود.
حرف آخر
براي درمان ازدواج بهوصال نرسيده حضور و همراهي زن و شوهر در مراحل درمان الزامي است. بايد به هر دو بعد عاطفي و جسماني رابطه توجه شود. براي هر زوج روش درماني منحصر به فرد و متناسب با مشکل آنها طراحي ميشود. بسياري از زوجها به درمانهاي دارويي و حتي جلسات متعدد مشاوره نياز ندارند و با آموزش يا چند توصيه ساده مشکلشان برطرف خواهد شد. توجه کنيد توصيهها و اقدامهاي غلط افراد غيرحرفهاي که دانشي در اين زمينه ندارند، زوج را در يک چرخه معيوب قرار ميدهد که نهتنها کمکي به بهبود آنها نميکند بلکه اعتماد بهنفسشان را نسبت به تواناييهاي خود و درمان مشکل از بين ميبرد و زمان را هدر خواهدداد.
سلامت