این وسیله ممکن است یک کولهپشتی ساده به نظر رسد، اما در واقعا خیلی بیشتر از آن است.
به گزارش یاهونیوز سه سال پیش کایلی مبتلا به رابدومیوسارکوم تشخیص داده شد، سرطان نادر دوران کودکی که استخوان یا بافتهای نرم را مبتلا میکند. پس از ۴۶ هفته شیمیدرمانی، علاوه بر پرتوتابی و جراحی، پزشکان پیشآگهی خوبی برای او قائل شدند و او از آن هنگام سالم باقیمانده است.
کایلی در طول ماههای بسیار درمان از نزدیکی با تقلاها برای مواجهه با بیماریی مرگبار و حتی بیشتر از آن، سختیهای خاصی که افرادی بسیار کم سن باید تحمل کنند، آشنا شد. او میگوید: «موهایام ریخت و همیشه به راحتی مریض میشدم.»
اما یکی از سختتر ین چیزهایی که این دانشآموز - اکنون در حال تحصیل مدرسه راهنمایی- با آن مواجه بود، از نظر او قابل اصلاحترین چیزها بود: بیحرکتی. بیمار بودن واحساس ضعف کردن از درمانها باعث وضعیت اغلب بیحرکت کایلی شده بود، پایههای سرم هم در زمان بازی او در روزهایی که دلش برای فعالیت لک زده بود، مزاحم بزرگی بود.
او میگوید: »کلی سیم به من وصل بود و راه رفتن برایم کار مشکلی بود، و همیشه باید کسی به من کمک میکرد، چون شیمیدرمانی ضعیفم میکرد.»
از میان این مشکلات بود که «کوله پشتی برای کودکان دارای سرطان» به وجود آمد- محصولی که امیدواری میرود استقلال بیشتری برای ۱۷۵۰۰۰ کودکی که در هر سال در آمریکا دچار سرطان تشخیص داده میشوند، فراهم کند.
در چارچوب اصلی این کولهپشتی یک کیسه سرم داخل وریدی با یک پایه سرم کوچک فلزی (که به گفته کایلی بسیار سبک و راحتتر است) پایدار شده است و با قفسی در برابر سوراخ شدن و فشار آمدن محافظت میشود- و نیاز به پایه سرم بزرگتر را که از نظر کایلی آزارنده و اندکی ترس آور بود را برطرف میکند.
این طراحی همچنین یک کنترلکننده IV (داخل وریدی) - که سرعت جریان سرم داخل وریدی را کنترل میکند- و یک بسته باتری درون کوله را جا میدهد.
اما کایلی که طراح مد کوچولویی است، به شخصی شدن هم فکر کرده است. با اینکه این کوله در طراحی فعلی صورتی و روی آن تصویر گربه است، اما دلیلی وجود ندارد این کوله به رنگ آبی و با طرحی دیگر نباشد.