به گزارش شفا آنلاین:در نقطه ای بین سنین 9 تا 15 سالگی، غده هیپوفیز هورمون هایی ترشح می کند که به بدن شما می گویند که شروع به تولید تستوسترون کند. بلوغ شروع می شود و تغییراتی را به همراه دارد. بیضه ها، کیسه بیضه، آلت تناسلی و موهای ناحیه تناسلی شما شروع به رشد می کنند و سطح تستوسترون در اواخر نوجوانی تا اوایل 20 سالگی به اوج خود می رسد.
مقدار تستوسترون در بدن شما ممکن است در اواخر دهه 20 تا 40 سالگی کمی کاهش یابد، اما این تغییر چشم گیر نیست.
بعد از سنین 40 سالگی، سطح کل هورمون شما ممکن است فقط مقدار کمی کاهش یابد اما بدن شما به آرامی شروع به تولید بیشتر پروتئینی به نام گلوبولین متصل به هورمون جنسی (SHBG) می کند؛ این پروتئین به تستوسترون در خون شما می چسبد و میزانی را که در بدن برای استفاده در دسترس است را کاهش می دهد.
بعد از این که سطوح تستوسترون در بدن شما تغییر پیدا می کند، موارد زیر را احساس خواهید کرد:
مانند موهای نواحی دیگر بدن، موهای ناحیه تناسلی نیز نازک شده و ممکن است خاکستری شود.
ممکن است متوجه شوید که آلت تناسلی شما به اندازه قبل بزرگ به نظر نمی رسد.
اندازه واقعی احتمالاً اصلاً تغییر نکرده است. اما اگر چربی بیشتری در استخوان شرمگاهی درست بالای آلت تناسلی خود داشته باشید، آن ناحیه می تواند آویزان شود و آن را کوچکتر نشان دهد.
برای تعداد کمی از مردان،آلت تناسلی ممکن است با افزایش سن منحنی شکل شود که می تواند طول، قطر و عملکرد آن را تحت تاثیر قرار دهد؛ این عارضه که بیماری پیرونی نامیده میشود، در اثر ضربه فیزیکی ایجاد میشود؛معمولاً به این دلیل که شفت در طول رابطه جنسی خم میشود.
با بهبودی، بافت اسکار در امتداد تونیکا آلبوژینیا تشکیل میشود(یک غلاف سخت در اطراف بافت اسفنجی که با خون پر میشود تا نعوظ ایجاد کند). قسمت زخمی نمی تواند سخت شود و باعث نعوظ منحنی شکل می شود.
این عارضه اغلب با جراحی یا با داروها قابل درمان است.
اندام های کوچک داخل کیسه بیضه شما بیشتر برای ساختن اسپرم سازمان یافته اند. با کاهش سطح تستوسترون، تولید اسپرم کند می شود و آنها کوچک می شوند.
اگر روش های درمانی را امتحان نکنید، غده هیپوفیز ارسال سیگنال به بیضه های شما برای تولید تستوسترون را متوقف می کند و آنها بیشتر کوچک می شوند.
وظیفه آن مدیریت دمای بیضه های شما است و پوشیده از ماهیچه های صاف است که منقبض و شل می شود تا بیضه های شما را به بدن شما نزدیک کند تا آنها را گرم نگه دارد . با بالا رفتن سن، ماهیچه ها به خوبی کار نمی کنند و کیسه بیضه شما در وضعیت انبساط بیشتری قرار می گیرد. با کاهش طبیعی خاصیت ارتجاعی پوست نیز افتادگی آن بدتر می شود.
اگر بالای 40 سال دارید، هیدروسل نیز می تواند باعث افتادگی کیسه بیضه شما شود. زمانی اتفاق می افتد که مایع در اطراف یک یا هر دو بیضه جمع شود؛ ممکن است بدن شما مایعات زیادی تولید کند، یا شاید نتواند به خوبی تخلیه شود. به طور کلی هیدروسل بدون درد است؛ با این حال اگر متوجه تورم یا احساس ناراحتی شدید، به پزشک مراجعه کنید.
با افزایش سن، اعصاب آلت تناسلی حساسیت خود را از دست می دهند که می تواند منجر به ایجاد مشکل در برانگیختگی و ارگاسم شود. با کاهش سطح تستوسترون، احتمال اختلال نعوظ بیشتر می شود. شما حتی ممکن است احساس سفتی در آلت تناسلی خود را از دست بدهید، اما لزوماً توانایی خود را برای مقاربت از دست نداده اید.
شاید شایع ترین مقصر ناتوانی بدن در نگه داشتن خون در آلت تناسلی باشد؛ هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است بتوانید نعوظ داشته باشید اما آن را حفظ نخواهید کرد.
در واقع خون در جریان است، اما عضله پیری که بافت نعوظ شما را احاطه کرده است نمی تواند آن را در آنجا نگه دارد. در نتیجه نعوظ خود را نمی توانید حفظ کنید و آلت تناسلی شما سفتی خود را از دست می دهد.
تغییرات در اندام های جنسی و تمایلات جنسی بخشی طبیعی از پیری است؛ اگر تغییرات مرتبط با افزایش سن بر زندگی و روابط شما تأثیر می گذارد، با پزشک خود صحبت کنید.
فراموش نکنید که همیشه درمان موثر در دسترس است.سلامت نیوز