راههای درمان اختلال نعوظ در مردان

شفا آنلاین>سلامت جنسی>روابط جنسی یکی از مهمترین ارکان زندگی زناشویی می‌باشد، ناتوانی و اختلال در برقراری روابط جنسی یکی از شایع ترین مشکلات بین زوجین است که در صورت عدم ریشه یابی و درمان، می‌تواند پایه‌های زندگی را سست نماید. اهمیت این موضوع زمانی مشخص می‌شود که بدانیم، یکی از پنج علت اصلی طلاق در کشور ما اختلالات جنسی است. به همین جهت در این مقاله درباره اختلال نعوظ به عنوان یکی از علل اصلی مشکلات جنسی صحبت خواهیم کرد، و راهکارهای درمانی آن را به شما ارائه نماییم.
ناتوانی جنسی چیست؟

به گزارش شفا آنلاین:هرگاه در مردان توانایی در ایجاد نعوظ یا حفظ آن برای شروع و ادامه رابطه جنسی اختلال ایجاد گردد، ناتوانی جنسی مطرح است. ناتوانی جنسی برای اغلب مردان پیامدهای اضطرابی، کاهش اعتماد به نفس و افسردگی به همراه خواهد داشت و علاوه بر عدم لذت جنسی، کیفیت روابط بین زوجین را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
حالت نعوظ یا ارکشن چیست؟

به بزرگ و سفت شدن آلت تناسلی در مردان نعوظ یا ارکشن (erection) گفته می‌شود. در نعوظ بافت‌های اسفنجی در آلت مردانه پر از خون می‌گردد و این اندام حالت سفت به خود می‌گیرد تا برقراری رابطه جنسی میسر باشد. برای این که نعوظ آلت تناسلی ایجاد شود، باید قسمت‌های مختلف بدن با یکدیگر هماهنگ شوند. جهت ایجاد نعوظ و حفظ آن، هماهنگی بین روان، مغز و دستگاه اعصاب مرکزی و محیطی، هورمون‌های خونی، عروق خونی شامل شریان و ورید جهت ورود خون به داخل آلت و عدم خروج آن از این بافت ضروری است. وقتی تمام این دستگاه‌ها با هم کار کنند دو جسم غاری بزرگ شبیه اسفنج موجود در داخل آلت با خون پر شده و بزرگی و سفتی آلت ایجاد می‌گردد و نعوظ با موفقیت انجام می‌شود.

در طول مدت نعوظ و رابطه جنسی تا زمان خروج مایع منی و انزال، دریچه‌های وریدی بسته هستند بنابراین نعوظ تداوم می‌یابد. پس از انزال دریچه‌های وریدی باز شده و با خروج خون از آلت تناسلی نعوظ خاتمه میابد و آلت تناسلی به حالت اولیه بر می‌گردد. لازم به ذکر است که در افراد بطور طبیعی چندین بار به هنگام خواب و در صبحگاه نعوظ اتفاق می‌افتد که به آن نعوظ صبحگاهی یا NPT می گویند.
نعوظ صبحگاهی

اغلب مردان جوان در طی خواب شب به فاصله هر چند ساعت یکبار و بصورت غیر ارادی دچار نعوظ یا ارکشن می‌شوند که وجود این ارکشن‌ها نشانه میزان کافی هورمون‌های جنسی است.

علت اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

علل اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی عبارتند از:

    دلایل روحی روانی
    علل عروقی و شریانی
    اختلالات هورمونی
    اختلالات عصبی
    داروها

1- دلایل روحی روانی: دلایل روحی روانی: گاهی مشکلات با منشاء روحی و روانی یا عاطفی می‌توانند مرد را دچار ناتوانی جنسی و اختلال نعوظ نمایند. استرس و اضطراب به هر دلیلی مانند ترس از عدم توانایی برقراری رابطه جنسی، ترس از امکان بارداری شریک جنسی، هراس از عدم رضایت شریک جنسی، احساس گناه، سابقه زود انزالی‌های مکرر، تمایلات همجنس گرایانه، انحرافات جنسی و بسیاری از دلایل روانی دیگر، می‌تواند توانایی جنسی فرد را کاهش دهد.

2- علل عروقی و شریانی:علل عروقی و شریانی: نقش شریان‌های آلت در پمپاژ خون و ایجاد نعوظ بسیار مهم است؛ متاسفانه برخی از بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا و ... می‌توانند در پمپاژ خون مشکل ایجاد کنند و فرد را دچار ناتوانی جنسی نمایند. افزایش سن، چاقی، مصرف بیش از حد الکل، کشیدن سیگار، جراحی پروستات، ضربه و تروما به لگن، جراحی لگن، اشعه درمانی لگن و شیمی درمانی نیز از مواردی هستند که می‌توانند اختلالات در شریان‌ها به وجود آورند و نعوظ را با مشکل مواجه کنند.

3- اختلال هورمونی:کمبود هورمون تستوسترون، هورمون های هیپوفیز یا تیروئید و افزایش پرولاکتین هم از مواردی هستند که می‌توانند ناتوانی جنسی در پی داشته باشند.

4- اختلال عصب: قطع نخاع و درجاتی از آسیب نخاعی هم از علل ناتوانی جنسی محسوب می‌شود.

5- داروها:برخی از داروها مانند داروهای ضد فشار خون، داروهای مخدر مانند متادون و داروهای دیگری مثل کتوکونازول، اسپیرونولاکتون، الکل، سایمتیدین، ضد افسردگی‌ و ... از جمله داروهایی هستند که درجات خفیف تا شدید اختلال نعوظ را در بیماران ایجاد می‌کنند.

درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی

اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی از مشکلاتی است که می‌تواند قابل درمان باشد. مواردی که در زیر به آنها اشاره می‌نماییم، می‌توانند به رفع این عارضه کمک کنند و حتی درمان قطعی آن باشند. این عوامل عبارتند از:

    اصلاح سبک زندگی
    مصرف داروها
    روان درمانی
    واکیوم
    تزریق دارو داخل آلت
    پروتز

- تغییر سبک زندگی یا life style در بهبود بسیاری از بیماری‌ها، مشکلات و عوارض می‌تواند دخیل باشد. یکی از این مشکلات، ناتوانی جنسی است. مواردی از سبک زندگی مانند تغذیه، تعدیل وزن، تحرک بدنی و ورزش، عدم استفاده از الکل، سیگار و مواد مخدر، خواب کافی و با کیفیت، پرهیز از مواجهه با آلودگی‌ها و سموم، می‌توانند به درمان اختلال نعوظ و ناتوانی جنسی کمک کنند.

- اصولاً برای درمان اختلالات جنسی، تحت نظر بودن توسط یک روان درمانگر از اصول اولیه است. ضمن اینکه بسیاری از مشکلات جنسی صرفاً با مداخلات سکس تراپیست برطرف می‌شوند.

- برخی از داروها مانند سیلدنافیل و تادالافیل، باعث افزایش گردش خون آلت تناسلی می‌شوند. استفاده از این داروها بصورت روزانه یا دو ساعت قبل از نزدیکی، می‌تواند توانایی جنسی را افزایش دهد. این داروها بصورت خوراکی بوده ولی از درمان‌های تزریقی داخل آلت تناسلی هم می‌توان استفاده کرد. توصیه می‌شود از مصرف خودسرانه این قبیل داروها خودداری شود و حتماً تحت نظر و تجویز پزشک مصرف شوند.

- اگر درمان ناتوانی جنسی بر پایه داروهای خوارکی برای شخصی اِعمال شده، و ناتوانی همچنان وجود داشته باشد، و در بررسی‌های به عمل آمدهاحتمال نشت وریدی مطرح باشد، معمولاً متخصص اختلالات جنسی، توصیه به استفاده از دستگاه واکیوم می‌نماید. دستگاه واکیوم با ایجاد مکش و خلاً در اطراف آلت تناسلی، باعث ورود خون به داخل آلت می‌شود و پس از پر شدن آلت، کشی در ریشه آلت قرار می‌گیرد که مانع از تخلیه خون در آلت خواهد شد. استفاده از واکیوم نباید بیش از 30 دقیقه طول بکشد زیرا ممکن است به پوست آلت تناسلی آسیب رساند.

- اگر میزان ناتوانی جنسی شدید باشد و روشهای درمانی مذکور، تأثیری در رفع این ناتوانی نداشته باشد، پزشک متخصص بنا به شرایط بیمار، تزریق داروهایی مانند فنتولامین، پاپاورین یا آلپروستادیل را به تنهایی یا به صورت ترکیبی، مستقیماً داخل آلت تناسلی تجویز می‌نماید. نحوه استفاده از این داروها به این ترتیب است که کمی قبل از هر بار رابطه جنسی،این داروها توسط خود بیمار به داخل آلت تزریق می‌گردند.

- استفاده از پروتز آخرین روش درمان ناتوانی جنسی در مردان و اختلال نعوظ می‌باشد و برای کسانی که به هیچ درمانی پاسخ نمی‌دهند و مدتها از ناتوانی جنسی رنج می‌برند مناسب است. در این روش سیلندرهای پروتز، پس از تخریب بافت‌ها، داخل آلت قرار می‌گیرند.