به گزارش شفاآنلاین:این مهم است که شما آماده پاسخگویی به سؤالات فرزندان خود باشید، اما نیازی نیست همه چیز را در یک مکالمه به سرانجام برسانید و پایان دهید؛ مکالمه با بزرگتر شدن فرزند شما تکامل می یابد.
وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده دریافته است که برای شروع این نوع مکالمات با فرزندانتان هرگز زود نیست.
هنگامی که کودک شما یک کودک نوپا است، ممکن است متوجه شوید که اغلب قسمت های خصوصی خود را لمس می کند. چنین رفتاری یک کنجکاوی طبیعی است و نه جنسی. حتی ممکن است بخواهید به این موضوع بپردازید تا مطمئن شوید که فرزندتان این کار را در ملاء عام انجام نمی دهد.
ممکن است بخواهید توجه آنها را به سمت دیگری هدایت کنید، یا به سادگی تصدیق کنید که این کار خصوصی است و نباید در عموم انجام شود. کودک نوپای خود را به خاطر این اعمال سرزنش یا تنبیه نکنید. این ممکن است باعث شود آنها تمرکز بیشتری روی اندام تناسلی خود داشته باشند یا از صحبت کردن در مورد رابطه جنسی احساس شرم کنند.
حتماً به کودک نوپای خود نام مناسب برای اندامهای خصوصیاش را یاد دهید، تا بتواند بهطور دقیق به شما بگوید که آیا چیزی او را آزار میدهد یا خیر.
اگر کودک شما به طور مکرر خودارضایی می کند یا خود را لمس می کند، می تواند نشان دهنده وجود مشکل باشد. آنها ممکن است به اندازه کافی مورد توجه قرار نگیرند. حتی می تواند نشانه سوء استفاده جنسی باشد. حتما به کودک خود بیاموزید که هیچکس اجازه ندارد بدون اجازه به اندام های خصوصی او دست بزند.
اگر فرزندتان در مورد جنسیت یا اعضای بدنش سوالی از شما نمی پرسد، منتظر او نباشید. پس از رسیدن به سنین پیش از نوجوانی، حتماً خودتان گفتگو را آغاز کنید.
دوره بین کودکی و بزرگسالی را نوجوانی می گویند. کودک شما در این زمان دوران بلوغ را می گذراند و بدن او به شدت در حال تغییر بوده و برای دختران و پسران متفاوت است.
منتظر نباشید که فقط یک صحبت کامل داشته باشید. گفتوگوهای کوچک زیاد در مورد رابطه جنسی، مدیریت این تجربه را آسانتر میکند و به کودک فرصت میدهد تا در مورد هر نکته فکر کند. کودک شما ممکن است از صحبت کردن با شما در مورد بلوغ بترسد. اغلب اوقات یک دوره گیج کننده و طاقت فرسا در زندگی آنها است اما این کاملا طبیعی است.
شروع مکالمه با یادآوری مکرر به آنها کمک می کند که آنها متوجه شوند آنچه آنها تجربه می کنند طبیعی است و بخشی از فرآیند بزرگ شدن آنها است. به آنها بگویید که شما هم از آن عبور کرده اید.
هنگامی که فرزندتان به در میان گذاشتن این نوع اطلاعات و نظرات با شما عادت کرد، ادامه صحبت کردن برای شما در دوران نوجوانی و فراتر از آن بسیار آسان تر خواهد شد.
غیرممکن است که بدانید همه چیزهایی که ممکن است ذهن فرزندتان را در مورد رابطه جنسی درگیر کرده باشد، بدانید. با این حال، می توانید خود را برای برخی از سوالات متداول تر آماده کنید.
پاسخ به برخی از این سوالات ممکن است سخت یا ناخوشایند به نظر برسد. فقط سعی کنید به این سوال به روشی مستقیم پاسخ دهید. احتمالاً فرزند شما فقط با کمی اطلاعات در یک زمان قانع خواهد شد.
شما باید آماده پاسخگویی به سوالاتی باشید که پیش می آید. نوع سؤالاتی که فرزندتان می پرسد می تواند به شما ایده خوبی در مورد آنچه قبلاً می داند به شما بدهد. نکات زیر می تواند به شما در شروع کار کمک کند.
آناتومی را بدانید اسامی مناسب برای هر عضو بدن را یاد بگیرید. این امر در مورد سیستم تولید مثل مردان و زنان صدق می کند.
صادق باشید. از اینکه به فرزندتان اعتراف کنید که از صحبت کردن در مورد آن هم خجالت میکشید نترسید. این نوع همدلی ممکن است به کودک شما کمک کند احساس راحتی بیشتری کند و سوالات بیشتری بپرسد.
درباره تجربیات خود در دوران رشد داستان بگویید.
آکنه، تغییرات خلقی، جهش رشد، و تغییرات هورمونی و اینکه چگونه این اتفاقات در زمانهای مختلف برای بچههای مختلف اتفاق میافتد را بیاورید و این کاملا طبیعی است.
فعالانه گوش دهید و ارتباط چشمی خود را حفظ کنید. زیاد سوال نپرسید و اگر این کار را کردید آن را کلی نگه دارید.
هرگز عقاید و احساسات فرزندتان را مسخره نکنید، سرزنش نکنید و آن را تحقیر نکنید.
یک منطقه آرام و خصوصی را برای صحبت انتخاب کنید. به خواسته های آنها احترام بگذارید و فقط در مورد موضوعات خاصی با مادر یا پدر صحبت کنید.
فهرستی از وبسایتها و کتابهایی ایجاد کنید که اطلاعاتی در مورد تمایلات جنسی ارائه میدهند که فکر میکنید دقیق هستند.
تعدادی وب سایت معتبر و قابل اعتماد وجود دارند که اطلاعات دقیقی در مورد سلامت و رشد جنسی ارائه می دهند. پس از صحبت با فرزندتان و اطلاع دادن به او که اینجا هستید تا به هر سوالی که ممکن است داشته باشد پاسخ دهید، می توانید این منابع را در اختیار او قرار دهید.
کودکان با افزایش سن سوالات و نگرانی های متفاوتی در مورد جنسیت، بلوغ و تغییر بدنشان خواهند داشت. پاسخهای خود را به سؤالات خاصی که میپرسند تنظیم کنید، اما اگر در آن مرحله از مکالمه مناسب است، حتماً موارد زیر را پوشش دهید.
اگر شما و فرزندتان در برقراری ارتباط مشکل دارید، از پزشک اطفال خود راهنمایی بخواهید. آنها ممکن است بتوانند مستقیماً با کودک شما صحبت کنند یا ممکن است شما را به یک مشاور خانواده که در این نوع مشکلات تخصص دارد ارجاع دهند. کودک شما ممکن است در مورد آکنه و سایر تغییرات ظاهری خود ناامن باشد. اگر بیش از حد در مورد ظاهر خود نگران هستند، آنها را نزد یک متخصص پوست، یک آرایشگر یا یک متخصص ارتودنسی ببرید.
همچنین بسیاری از کتابهای خوب در دسترس هستند که جنسیت را در سطحی مناسب با سن کودک شما بررسی میکنند. از مدرسه فرزندتان در مورد برنامه درسی آنها در مورد آموزش جنسی بپرسید تا بتوانید خودتان آن را ارزیابی کنید و همچنین آماده صحبت کردن در مورد آن در خانه باشید.
به یاد داشته باشید که برای شروع این گفتگوها هیچ وقت زود یا دیر نیست. فقط به این دلیل که فرزند شما مستقیماً آن را نمی پرسد یا با شما در میان نمی گذارد، به این معنی نیست که آنها از قبل پاسخ ها را می دانند. آنها معمولا این کار را نمی کنند. یا ممکن است اطلاعات نادرستی از دوستان خود دریافت کنند. به سادگی به آنها اطلاع دهید که در هر زمان برای صحبت در دسترس هستید، ممکن است برای ادامه گفتگو کافی باشد.
در نهایت سعی کنید یکباره اطلاعات زیادی به آنها ندهید. هنگامی که موضوع در ذهن آنها باشد و احساس راحتی بیشتری در مورد صحبت کردن با شما داشته باشند، ممکن است بعداً با سؤالات بیشتری برگردند.
تربیت جنسی واژه ای است که تازگی ها به چشم ما می خورد و برای پدر و مادرهای قدیمی تازگی دارد، امکان دارد در ابتدا افراد ندانند که معنی این واژه چیست و یا در مقابل آن جبهه گرفته شود. اما باید گفت در تربیت جنسی به کودکان در هر مرحله سنی مطالب متناسب با همان سن به بچه ها آموزش داده میشود؛ وجود اجزای خصوصی بدن و محرمانه بودن آن را یاد می دهیم و این به فرزندان ما کمک می کنند تا از خود در برابر خطرات محافظت کنند. عموما در این مسایل مادران احساس نزدیکی بیشتری را نسبت به فرزندان خود دارند که البته این امر از سوی فرزندان هم هست.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از شفقنا زندگی، اما این بار می خواهیم
بدانیم پدر و مادر به خصوص پدرها چه نقشی در تربیت جنسی فرزند خود دارند و
آیا باید پدران هم در این حوزه وارد شوند؟ به همین دلیل با فیروزه سخندانی
روانشناس و رفتارشناس جنسی مصاحبه ای انجام داده ایم؛ متن گفت وگو با
فیروزه سخندانی به شرح زیر است:
سخندانی: یکی از مشکلات امروز جامعه این است که، به دلیل بی اطلاعی،
والدین گمان می کنند وقتی برای بچه ها در رابطه با مسایل جنسی جای سوال است
باید یا آن را انکار کنند و یا به طور کامل توضیح دهند در صورتی که کودک
در هر مرحله ای باید یکی از مسایل جنسی و اطلاعات مربوط به اندام خصوصی خود
را یاد بگیرد؛ مانند زمانی که کودکان در ابتدا هر چیزی را طبق عادت به سمت
دهان می برد و به گفته فروید در مرحله رشد دهانی هستند و این باید به
کفایت انجام شود یعنی نه بیش از حد و نه کمتر از میزان لازم چرا که اگر هر
زمان فرزند گریه می کند مادر پستان پر شیر به او بدهد؛ فرزند در سالهای بعد
نیز وقتی با مشکل رو به رو می شود فکر می کند باید چیزی در دهان خود قرار
دهد تا تسکین پیدا کند. در این مرحله باید به والدین آموزش دهیم تا یاد
بگیرند اگر زیر پای بچه خیس است و یا به دلایل غیر گرسنگی کودکشان گریه می
کند نباید پستان پر شیر را در دهان بچه قرار دهند بلکه باید مشکل را حل
کنند. و اینجا دو اتفاق برای کودک رخ می دهد اول اینکه مرحله دهانی را به
سلامت طی می کند و دوم اینکه می داند یک مادر مراقب و آگاه وجود دارد که از
او مراقبت می کند و وجود مادر مراقب و آگاه باعث میشود کودک احساس امنیت
کند.
کودک این مرحله را طی می کند تا سن دوسالگی که بچه از شیر
گرفته می شود و به غذا عادت می کند، او را به رفتن دستشویی عادت می دهند و
دیگر از پوشک استفاده نمی کنند و بازی کردن با بچه های دیگر و همچنین رفتن
و بازگشتن پدر و مادر در این دوره آموزش داده می شود.بعد از این دوره بچه
ها با عضو جنسی بدنشان آشنا می شوند و دقیقا در همین دوره است که آنها با
دست زدن به این عضو جنسی با کلماتی مانند شرم و حیا رو به رو خواهند شد.
گفتن این کلمات به شکل اتوماتیک وار برای کودک این نتیجه را دارد که دست
زدن به عضو جنسی، حرف زدن درباره آن و یا کسب اطلاع درباره آن به همراه
شرم و حیا است. وقتی این اتفاق می افتد کودک عضو بدن خود را حدف میکند
بنابراین ما نمی دانیم که در آینده وقتی دوباره با این عضو رو به رو می شود
چه اتفاقی برایش رخ می دهد. ما روانشناسان معتقدیم که چیزی از محیط
پیرامون حذف نمی شود بلکه در ناخوداگاه انسان ها ذخیره می شود و مشخص نیست
چه زمانی ناخودآگاه بر زندگی ما تاثیر بگذارد.
برخی از والدین فکر
می کنند که باید در خصوص مسایل جنسی سکوت کنیم تا فرزند بعد از بزرگ شدن
خودش در این خصوص بفهمد اما اینجا این سوال مطرح می شود، از کجا؟ جز اینکه
آدمی بر سر راه او قرار بگیرد و به او آموزش دهد که ما نمی دانیم آیا
صلاحیت دارد یا خیر. چه بسا بسیاری از کودکانی که مورد تجاوز قرار می
گیرند، فرد متجاوز به قصد آموزش نزدیک شده است وآینده آن کودک را نابود می
کند، باید بدانیم که تاثیرات تجاوز جنسی تا پایان عمر همراه کودک است. به
همین دلیل والدین باید بدانند که چه زمانی آموزش مسائل جنسی را به کودک خود
شروع کنند ، اطلاعات کافی داشته باشند و به خوبی به فرزندشان کمک کنند.
اگر والدین آگاه باشند و با شروع مرحله جنسی بچه ها که از دو تا پنج سالگی
است اطلاعات مناسب و کافی در اختیار آن ها قرار دهند می توانند تا مرحله
جنسی بعد که دوره بلوغ روند رشد را به راحتی طی کنند.
کودکان در هر دوره سنی یک سری اکتشاف برای خود دارند. در سال اول
مکیدن و گاز گرفتن، تنها راه کشف دنیای پیرامون نوزاد است. از یکسالگی به
بعد و با یادگیری کنترل بر ادرار و مدفوع با آن بازی می کند چرا که احساس
کنترل کردن اولین احساسی است که به کودک نشان می دهد که بزرگ شده و رشد
کرده است بنابراین مدام با آن بازی خواهد کرد؛ این اقدام به آنها احساس
برنده شدن می دهد؛ خیلی از والدین شاکی هستند که فرزند روی لگن نمی نشیند و
مدفوع نمی کند والدین باید یادبگیرند که این حس کنترل را به فرزند آموزش
دهند تا در این مرحله باقی نمانند و از این مرحله عبور کنند. و در سن 2.5
تا پنج سالگی ، کودک عضو جنسی خود را کشف میکند و شروع میکند به لمس کردن و
بازی کردن با آن .
سخندانی:بله،این حس ترس می تواند ایجاد شود و برای او تا مدتها باقی
بماندممکن است شب ادراری بچه ها از این مرحله ناشی شود. بعضی از بچه ها در
گوشه ای می ایستند و در شلوار خود ادرار و یا مدفوع می کنند؛ علت هم آن
است که به آنها استرس وارد شده و آنها در شرایط استرس به مرحله قبلی بر می
گردند.باید در نظر بگیریم که کودک قبلا هر جا که می خواست ادرار و مدفوع می
کرد اما در حال حاضر این امکان را ندارد و اگر ترس بر او حاکم شود و درست
آموزش نبیند به مرحله قبلی خود بر می گردند. در خصوص مسائل جنسی نیز همین
است، کودکان از 2.5 سالگی با اعضای جنسیشان آشنا می شوند؛ در این مورد
پسرها زودتر با عضو جنسی آشنا می شوند اما دختر ها در این زمینه آسیب
پذیرترند. بر اساس آمار کلینیکال بیشتر مراجعات موضوع خود ارضایی درباره
کودکان دختر است و در خصوص پسران کمتر دیده می شود.
والدین باید
به این نکته توجه کنند تربیت جنسی مانند بقیه موارد رفتارها بین پدر و مادر
مشترک است. اگر روابط زن و شوهر خوب نباشد نمیتوانند پدر و مادر خوبی هم
باشند. در شرایطی که رابطه زن و شوهر مشکل داشته باشد؛ معمولا مادر و فرزند
یک تیم می شوند و معمولا کسی که تنها رها می شود پدر است ولی وقتی که پدر
به سمت مادر برود و به کارهای مادر کمک کند مثلا فرزند را حمام ببرد و پوشک
کند و کارهای روزمره او را انجام دهد،این مادر است که می فهمد نباید زیاد
به فرزند دلبسته باشد و بیشتر از همه باید به پدر بچه دلبستگی داشته باشد.
در همینجا پایه یک زندگی سالم بنا گذاشته می شود .
ما می دانیم
که کودک اول، به خصوص اگر پسر باشد یک دلبستگی خاص با مادر دارد. ارزوی هر
فرزند پسر، بدست آوردن مادرش هست و ازدواج با او؛ پسر دوست دارد که مادرش
را بدست آورند و با مادرش ازدواج کند البته باید این را در نظر داشت این
نظر یک کودک 4 یا 5 ساله است که هنوز دختر همسایه را ندیده و مادرش تنها
جنس مخالف وی است. درباره دخترها نیز همین طور است. برای این امر باید یک
پدر مانند شیر بالای سر همسرش بایستد و پسر را از تصاحب مادرش نا امید کند.
در حوزه روانشناسی می گویند مادر نباید تمام وقت در اختیار فرزند مخصوصا
اگر جنسیت او پسر باشد بلکه باید اولویت های دیگری نیز در اختیار بگیرد.
خیلی از مشکلات زناشویی که در سنین بالای مردان دیده می شود این است که پسر
در سنین بالا نیز هنوز نمی تواند از مادر خود جدا شود و بعد از فوت پدر می
بینیم که معمولا پسر اول نقش همسر را برای مادر بر عهده می گیرد. و این یک
آسیبی است که با رعایت این اصول از سوی والدین و آموزش وی در دوران کودکی
می تواند زندگی بهتری را برای فرزندان ایجاد کند.
نقش پدر در
تربیت جنسی فرزندان دقیقا همینجا است که باید پدر فاصله بین خود و همسر را
از بین ببرد و به فرزند بیاموزد که مادر و پسر باید از هم جدا شوند. اگر
پدر در این بخش پر قدرت عمل کند دو خانواده را نجات داده است یکی خانواده
خودش و دیگری خانواده آینده فرزندش.
این مساله در شرایطی که فرزند
دختر باشد نیز هم وجود دارد و اگر رابطه زن و شوهر خوب نباشد پدر و دختر
تیم تشکیل می دهند و در بزرگسالی یا دختر نمی خواهد ازدواج کند چون پدر
اولویت زندگیش است و یا در ازدواج به دنبال یک پدر خوانده و پدر نما می
گردد یعنی دوست دارد شوهری داشته باشد که مانند پدر به او سرویس دهد،
مانند پدر از او حمایت کند و مانند پدر از او رابطه جنسی هم نخواهد و این
باعث می شود که زندگی آنها با مشکل رو به رو شود. در واقع زن و شوهر در
صورتی می توانند پدر و مادر خوبی باشند که زن و شوهر خوبی برای یکدیگر
باشند.
البته در مورد وجود فرزندانی که در پدر و مادران خود ذوب می شوند این
نکته را باید ذکر کنم که بهتر است همه چیز را طیفی در نظر بگیریم ممکن است
دختری را داشته باشیم که ذوب در پدر باشد و یا پدر فقط در حد نماد قدرت در
زندگی او وجود داشته باشد بسیاری از دختران و پسران در بین این طیف هستند.
در روانشناسی هیچ چیز کلی و صد درد صد نمیباشد.
باید به این موضوع
اشاره کرد آنچه ما از زندگی افراد می بینیم ویترین زندگی آنهاست و حتی
بسیاری مواقع مشکلات بین زن و شوهر مطرح هم نمی شود و افراد فقط در اتاق
درمان مشکلات، مخصوصا مشکلات جنسی خود را بیان می کنند. خیلی از دختران
هستند که به ظاهر زندگی موفقی دارند اما در اتاق درمان می نشیننند و گریه
می کنند. ما در عصری زندگی می کنیم که آدم ها ترجیح می دهند ویترین نمایش
دهند به خصوص سبک زندگی در تهران که آدها خیلی از هم فاصله دارند و ترجیح
می دهند یک ماسک بر روی چهره داشته باشند و خیلی روابط صمیمی و عمیقی را
نشان نمی دهند. در بسیاری از زندگی های زناشویی افراد سالها با این مشکل
دست و پنجه نرم می کنند بدون آنکه برای حل آن راهکاری بلد باشند.
در برخی موارد زوجین نزد متخصصین مختلف مراجعه می کنند تا مشکلات را حل
کنند اما هیچ یک از بعد روانشناختی به آن نگاه نکرده اند و سالها زن و شوهر
با این مشکل زندگی کرده اند. و اطرافیان هم متوجه نیستند که اینها سالهاست
زندگی جنسی نداشته اند. این دسته از زوجین نه ناراضی هستند که به دادگاه
مراجعه کنند و نه به هم خیانت کرده اند که درآن صورت به دنبال راهکار حل
این مساله نیستند.
کودکان تا سن 3 یا 3.5 سالگی که هنوز از عضو جنسیشان آگاه نیستند
مشکلی نداریم ولی بعد که آگاه می شوند چه مادر بخواهد این عضو جنسی را
بشوید و چه پدر باید چشمانشان را ببندند و هر چه این سن بالاتر می رود بچه
ها به سمت استقلال بیشتر می روند اما باید قبل از ورود به مهدکودک این
آموزش ها انجام شود چون امکان بعضی سوء استفاده ها فراهم نمی شود چون از
منظر ما روانشناسان تجاوز به معنی ورود بی اجازه به حریم خصوصی افراد است
به همین جهت هر نوع رفتاری به منظور ورود به حریم خصوصی کودک را تجاوز می
دانیم.
در این خصوص هم والدین باید به مهدها تاکید کنند و هم
مسئولین مهدکودک باید در این رابطه آموزش ببینند که در حال حاضر بسیار اندک
هستند، باید والدین این مساله را مد نظر قرار دهند که هر چه سن فرزند
بالاتر می رود تمایل کمتری برای حمام رفتن با والدین پیدا میکنند در سنین 6
تا هفت سالگی بچه ها در این زمینه تقریبا مستقل می شوند. اما الزاما تاکید
نمی کنیم که از سه سالگی فقط پدر پسر را حمام یا دستشویی ببرد و مادر دختر
را ، ولی مساله بستن چشم ها باید رعایت شود چون فرزند در سنی است که می
خواهد دربهای خصوصی پیش رو را باز کند و بداند که عضو خصوصی چه کسی شبیه
اوست به همین دلیل ممکن است بارها درب حمام را یکباره باز کند هرچند در این
خصوص بارها تذکر گرفته باشد. برای آموزش عضو خصوصی می توان از روی کتابهای
آموزشی استفاده کرد یا اینکه به او گفته شود که تو شبیه پدرت یا شبیه
مادرت هستی. در برابرکنجکاوی فرزندان باید اول خونسردی را حفظ کرد و سپس
بپرسیم که خودش چه می داند و بعد یکی دو جمله به دانستنی هایش اضافه کنیم.
ببینید نتیجه تحقیقی که ما روی آن کار کرده ایم این است که بچه
ها باید با دنیای واقعی روبه رو شوند. مثلا اگر وقتی بچه ها کار خوبی می
کنند به آنها می گوییم که فرشته ها برای تو جایزه آورده اند، وقتی که بفهمد
که فرشته ای نیست که زیر بالش او جایزه قرار دهد کاملا نگران می شود و
دچار افسردگی خواهد شد؛ بهتر است والدین بگویند این جایزه را ما برای تو
خریده ایم برای فلان کار خوبی که انجام داده ای.
در خصوص اینکه
والدین به بچه می گویند ما چون خیلی هم دیگر را دوست داشتیم خدا تو را به
ما هدیه داد باید توجه داشته باشیم که این جمله پایه ذهنی کودک می شود و
وقتی در مهدکودک با جنس مخالف خود آشنا می شود و او را دوست می دارد به این
نتیجه می رسد که باید بچه دار شود. هر مساله ای باید به بچه در سن خودش
توضیح داده شود آنهم بر اساس واقعیت. به بچه ها باید بر اساس سنشان
اطلاعاتی را منتقل کرد و برای این مسائل دوره زمانی مثلا از سه تا پنج
سالگی و یا از پنج تا 9 سالگی اطلاعات مشخصی آموزش داده می شود البته امکان
دارد کودکی هوش بالایی داشته باشد و ما مجبور شویم در سن ده سالگی درباره
آمیزش جنسی و بارداری به او توضیح دهیم و ممکن است که کودک خیلی کنجکاو
نباشد و تا 13 سالگی به خانواده برای ارایه این آموزش ها زمان بدهد. مهم
این است که مادر پدر نگران نباشد و بتوانند توضیحات را بر اساس سن فرزند به
خوبی ارایه کنند.
مرحله بعدی آموزش در سن بلوغ است که سن بلوغ به
مراتب مهمتر از سن 3 تا 5 سالگی است و آنچه در آن سالها آموزش داده شده
اکنون در ذهن و رفتار نوجوان تثبیت می شود و اگر بی مبالاتی در رفتار پدر و
مادر و در برخورد با فرزندان باشد می تواند مشکلات غیرقابل جبرانی ایجاد
کند. متاسفانه مشکلات جنسی زیر پوست شهر است و ما در فضای مجازی از آنها
آگاهی پیدا می کنیم و می بینیم که خیلی از این مشکلات فقط به خاطر بی
اطلاعی والدین ایجاد شده است. افراد دارای مشکلات جنسی ممکن هست از لحاظ
ظاهری شبیه بقیه افراد باشند در حال زندگی در شهر ما هستند اما کسی از این
مشکلات با خبر نیست. پرخاشگری، کاهش تعداد روابط جنسی و سریع السیر انجام
دادن روابط جنسی علائمی است که می توان در آنها تشخیص داد در ذهن این فرد
چه چیزی می گذرد.البته خانم ها بیشتر به دنبال آموزش و مشاوره در این زمینه
ها هستند چرا که آنها احساس می کنند که باید از نسل مراقبت کنند اما در
خصوص مردان این اتفاق هنوز نیفتاده است.
بنابراین برای پیشگیری از
این مشکلات که در بزرگسالی بروز می کند بهتر است از ابتدای کودکی رفتار
صحیح جنسی با کودکان در دو مقطع 3 تا 5 سالگی و دروه بلوغ صورت گیرد. در
این زمینه نیز کار دشوار نیست و والدین می توانند با یادگیری و شرکت در
جلسات آموزشی از بروز این مشکلات دربزرگسالی جلوگیری کنند.یکی از نکات
بسیار مهم که لازم است مطرح کنم این است که در خانواده هایی که زن سرزنشگر
وجود دارد برای فرزن پسر بسیار خطرناک است، و این رفتار مادر میتواند یک
مشکل اساسی برای پسر ایجاد کند