علل بیکاری ۱۰۰هزار پرستار+فیلم

این در حالی است که با پیگیری‌ها از روسای بیمارستان‌های خصوصی ایران از کمبود شدید پرستار گله‌مند بودند و دکتر محمدمهدی قیامت معاون اسبق نظام پزشکی تهران بیکاری پرستاران را تکذیب کرد  و گفت: برخلاف گفته‌های دبیرکل خانه پرستار ایران، در حال حاضر در بیمارستان‌ها دچار کمبود نیرو هستیم. اگر ایشان پرستار بیکاری را می‌شناسد به بیمارستان‌های خصوصی معرفی کند حتما مشغول به کارش می‌کنیم.

وی افزود: به نظرم اگر پرستاری هم بیکار باشد، به خاطر فقدان آموزش لازم و کافی است، چراکه در حال حاضر دانشگاه‌های ما به دانش‌کاه تبدیل شده و بیشتر پرستارانی که از دانشگاه‌ها فارغ‌التحصیل می‌شوند توانایی لازم برای کار کردن را ندارند بنابراین در مصاحبه‌های شغلی در بیمارستان‌ها رد می‌شوند. خلاء آموزش هم به سیستم برمی‌گردد و ارتباطی با شیوع کرونا ندارد. رییس اسبق انجمن بیهوشی و مراقبت‌های ویژه ایران با اشاره به دلایل کمبود پرستار اظهار کرد: در حال حاضر فزونی مهاجرت کادر درمان و وقوع بازنشستگی، همچنین فقدان ورود پرستار جدید منجر به کمبود پرستار خوب در ایران شده است.

اگرچه تعداد زیادی از پرستاران بعد از شیوع کرونا دیگر به کار بازنگشتند و خانه‌نشین شدند. تعدادی هم بر اثر کرونا فوت کردند که به طور کلی تعداد آنها بر جمعیت تاثیر چشمگیری نداشته است، زیرا خوشبختانه تعداد بسیار کمی به دلیل کرونا فوت کردند و دلیل اصلی ترک کار پرستاران ترس از بیماری است. بنابراین ارتقای آموزش پرستاری کمبود و بیکاری آنها را جبران می‌کند.

دکتر محمد شریفی‌مقدم دبیرکل خانه پرستار ایران همچنان به موضع خود پایبند است و درباره دلایل بیکاری پرستاران گفت: سیاست آقایان بر فزونی پرستاران بیکار است تا حقوق کمتری به آنها دهند. برخلاف نظرات آقایان جدا از اینکه ۱۰۰ هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارد، در حال حاضر به بیش از ۱۰۰ هزار پرستار برای کار نیاز داریم. عده‌ای درون سیستم که دارای قدرت، منابع و نفوذ هستند، مدیران پرستاری، نهادهای صنفی و مدیران دانشگاهی پرستاری را به طریقی همراه خودشان می‌کنند. از طرفی قبلا بخش‌های خصوصی از دانشجوهای بهداشت و دانشجوهای غیرپرستاری به عنوان پرستار استفاده می‌کردند، زیرا پرستاران شرایط بهتری در بخش دولتی داشتند و با حقوق پایین بخش خصوصی کار نمی‌کردند.

این در حالی است که به دلیل بیکاری عظیم پرستاران بخش خصوصی به جای حقوق ۱۰ میلیون تومانی به آنها پنج میلیون تومان می‌داد. وقتی پرستار به درآمد نیاز داشته باشد به حقوق زیر پنج میلیون هم راضی است. بنابراین وقتی تعداد پرستارهای بیکار زیاد نباشد بخش خصوصی مجبور است حداقل حقوق‌ها را رعایت کند.

چه‌بسا این روزها پرستارانی که در اوج کرونا مشغول به کار شدند نه تنها کمتر از پنج میلیون حقوق گرفتند بلکه از مزایایی دیگر هم محروم بودند. این در حالی است که امروزه همین امر در سیستم پزشکی برعکس است. وقتی تعداد پزشک‌های متخصص زیاد شود، انحصار بازار پزشکی از عده‌ای معدود خارج می‌شود و آنها بر این عقیده‌اند که هر چه تعداد پزشک‌ها کمتر باشد، سازمان هم بیشتر به خواسته‌های آنها رسیدگی می‌کند، به همین دلیل اجازه نمی‌دهند دست زیاد شود. در نتیجه به دلیل بازار کار تعداد پرستاران را زیاد می‌کنند تا رسیدگی به امور آنها سخت شود. وی افزود: سخنان من درخصوص آمار پرستاران بیکار براساس مستندات است. وزارت بهداشت بهمن سال گذشته آزمون استخدامی را برگزار کرد که ۷۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل در این آزمون شرکت کردند. بنابراین در حال حاضر حداقل ۷۰ هزار پرستار جویای کار داریم، ۳۰ هزار پرستار هم به دلیل شرایط کنونی و حقوق پایین فضای مناسب برای کار پیدا نکرده‌اند. حال اگر ۱۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل جدید هم به آن ۷۰ هزار تن اضافه کنیم، تعداد آنها ۸۰ هزار پرستار بیکار می‌شود. ضمن اینکه به نظرم آمار بیکاری در بین پرستاران بیش از چیزی است که بیان می‌کنم. چه‌بسا آگاهانه ظرفیت‌های دانشکده‌های پرستاری را سه برابر یعنی ۳۰۰ درصد بیشتر کرده‌اند و سالانه ۱۲ هزار پرستار از دانشکده‌های سراسر کشور فارغ‌التحصیل می‌شوند.

دبیرکل خانه پرستار ایران با اشاره به اینکه پرستاران کمترین حقوق را دارند، بیان کرد: طی دو سالی که با کرونا درگیر هستیم، پرستاران در اوج کرونا با قرارداد ۸۰‌روزه و با کمترین حقوق شرایط سخت کار را قبول می‌کنند. سیستم نهایت بهره‌کشی را از پرستاران با کمترین حقوق و بدون امنیت جانی می‌کند. بعد از پایان قرارداد هم عذر آنها را می‌خواهد. چه‌بسا بعد از پیک پنجم هم تامین اجتماعی عذر تعدادی از پرستاران را خواسته است.

قابل مشاهده در دسکتاپ