وی گفت: هر یک از افراد باید پرسش و پاسخ احتمالی را که در شروع یک بحث ممکن است باشد، منصفانه و صادقانه بنویسد و آن را با صدای بلند بخواند. این پاسخ‌ها نه تنها می‌تواند اطلاعات مهمی را به دیگران منتقل کند، بلکه این تجربه می‌تواند باعث شود که آعضای خانواده ساعت خوش و لذت بخشی را در کنار یکدیگر بگذرانند.
این دکترای روانشناسی کودک و نوجوان یادآور شد: در ابتدا می‌توان بحث را با پنج ویژگی مورد علاقه اعضاء خانواده و پنج خصوصیتی که قابل قبول نیست آغاز کرد. مثلا در مورد موضوعاتی که اعضاء با هم مخالفت دارند ولی تمایل به حل آن دارند، اغلب مواقع مشکل با گله شروع می شود. به کار بردن جملاتی مانند «تو هیچ وقت خونه نیستی» به فرد کمک می‌کند تا با کمترین دردسر، به یک راه حل مناسب دست پیدا کند.
وی تصریح کرد: در هنگام حل هر مشکل در خانواده، اعضاء باید توجه داشته باشند که وقت خاصی را تنظیم کنند و جلسه‌ای با یکدیگر تشکیل دهند. شرایط را طوری فراهم کنند که هیچکس مجبور نباشد، جلسه را ترک کند.
زارع نیستانک افزود: زمان هر جلسه باید محدود باشد و تنها به یک موضوع اختصاص داشته باشد و هرگز در اوج خشم و عصبانیت برای حل مشکل تلاش نشود.
وی یادآور شد: برای حل هر مشکل با گفت‌و‌گو با ذکر یک ویژگی مثبت آغاز شود و به جای عام نگری و عمومیت دادن در مورد مسائل، در مورد مشکلات به طور مشخص صحبت شود.
این دکترای روانشناسی کودک و نوجوان خاطر نشان کرد: برای حل مشکلات این نکته بسیار اهمیت دارد که هر فرد، بپذیرد که بخشی از مشکل تقصیر او بوده و هرگز سعی نکند پای مشکلات گذشته یا سایر رفتار نامناسب را به میان آورد. هنگام بحث، باید حرفهای طرف مقابل بازگو شود تا فرد دریابد که آیا توانسته منظور وی را دریابد و همچنین باید تلاش کند تا احساس طرف مقابل را درک کند.زارع نیستانک در پایان گفت: در بعضی موارد به رغم تلاش افراد خانواده جهت رفع مشکل و بکارگیری تمامی مهارتهای ارتباطی، باز هم نمی‌توانند سدهای محکمی را که بین آنان ایجاد شده، درهم شکنند، در این حالت باید از پزشک روان‌شناس کمک گیرند.
ایسنا
