خطر کاهش سن بلوغ جنسی در نوجوانان

به گزارش شفا آنلاين،برخی کارشناسان امور تربیتی و روانشناسی این نوع رابطه را مرحله ای از بلوغ فکری و رشد شخصیت می دانند که موفقیت در آن به معنای موفقیت در فرآیند اجتماعی شدن است. گروهی دیگر از متخصصان علوم اجتماعی نیز، روابط دختر و پسر را از ویژگی های جوامع مدرن یا در حال گذار به سوی مدرنیته تلقی می کنند. اما آنچه باعث می شود مواضع گروه های مختلف، صرف نظر از گروه جوانان در موضوع روابط دختر و پسر تا این حد متنوع باشد، به فقدان پژوهش های مستند بر می گردد. همچنین معاون ساماندهي امور جوانان وزير ورزش و جوانان نیز طی روزهای گذشته از آمارهای هشداردهنده درباره ارتباط دختران و پسران خبر داد. براساس این آمارهای ارائه شده از سوی محمد گلزاری، معاون وزیر ورزش و جوانان، 40 درصد از دانش‌آموزان رابطه با جنس مخالف را از 14 سالگي شروع کرده‌اند و ارتباط دختران و پسران نسبت به 30 سال گذشته سه برابر شده و زمان شروع رابطه به دوران تحصيلي راهنمايي و نوع رابطه ازعاطفي به جنسي رسيده و ارتباط هم‌زمان با چند نفر زياد شده است.در این خصوص دکتر امان الله قرایی مقدم، کارشناس آسیب های اجتماعی اظهار داشت: روابط دختران و پسران در ایران و حتی جهان در دوره های مختلف زمانی دچار تحولات بسیاری شده است. حتی این روابط در مناطق مختلف تهران و یا شهرهای بزرگ  و روستا ها نیز متفاوت است. در مناطقی از کشور به علت قوی‌تر بودن باورهای مذهبی، تجانس فرهنگی بیشترو خودکنترلی قوی‌تر، کمتر شاهد چنین آسیب‌هایی هستیم؛ اما در مناطق مهاجرپذیر یا فاقد پایبندی‌های لازم به اصول اخلاقی و معنوی با پدیده‌هایی مانند رابطه‌ نامتعارف دختران و پسران مواجه‌ هستیم.
 
وی با انتقاد از برخی دختران به دلیل رفتار نامتعارف خود در برابر پسران گفت: متاسفانه دختران به دلیل دسترسی راحت به وسائل ارتباط جمعی مانند اینترنت و ماهواره و شبکه های تلویزیونی گسترده شیوه غربی زندگی را انتخاب کرده و به راحتی روابط نامتعارف با پسران دارند که با این کار نه تنها به خود بلکه به دختران عفیف و پاکدامن نیز خیانت می‌کنند، چرا که با این کارشان، باعث بدبینی پسران به دختران می‌شوند.

وی با اشاره به افزایش تجرد‌گرایی برخی دختران و پسران جوان نیز افزود: بسیاری از دختران و همین طور خانه پدری خود را رها می‌کنند و در خانه اجاره‌ای ساکن می‌شوند. این کار ضربه عمیقی به بنیان خانواده می‌زند و چنین دخترانی برچسب داشتن رابطه با پسران را می‌خورند و همین انگ یکی دیگر از دلایل افزایش سن ازدواج در کشور است و از دلایل بدبینی پسران به آنان می باشد. 

این آسیب شناس اجتماعی عنوان کرد: این نوع رابطه ها عموما بدون اطلاع خانواده صورت می پذیرد و  در بسیاری از مواقع اگر با آگاه سازی جوان همراه نباشد مشکلاتی از جمله بهم ریختگی روحی و جسمی برای جوان در پی دارد. همچنین این نوع روابط نه مطابق با موازین اخلاقی و نه اسلامی است و هر روز شاهد گسترش آن در میان خانواده ها و متلاشی شده پیوندهای خانوادگی هستیم.

قرائی مقدم تاکید کرد: دسترسی به فیلم‌های مستهجن در قالب لوح فشرده، اینترنت و چت کردن باعث کاهش سن بلوغ جنسی شده است. متاسفانه جامعه در حال گرایش به فرهنگی است که اگر دختری دوست پسر نداشته باشد، برای او کسر شان محسوب می‌شود.

وی با انتقاد از عملکرد نادرست مسئولین فرهنگی و آموزش و پرورش کشور گفت: مسئولین فرهنگی ما سال هاست که صدای متخصصان را در این زمینه نشنیده اند و توجهی نکرده اند. سهل انگاری در این مسئله باعث شده است که فرهنگ غربی جایگزین فرهنگ اسلامی و ایرانی برای جوانان شود و ادامه این رویه در میان جوانان و نوجوانان آسیب های جدی برای اجتماع از جمله کاهش ازدواج، افزایش آمار طلاق و کاهش سن زاد و ولد و در نهایت پیر شدن جامعه و و افزایش بی بندو باری در میان جوانان را به همراه خواهد داشت.

این کارشناس اجتماعی همچنین تاکید کرد: کم کاری آموزش و پرورش و نهادهای فرهنگی و دانشگاه ها چشم پوشی نمود. نظام آموزش و تربیت  ما از تربیت دختران و پسران برای پذیرش نقش های متفاوت غافل و موجب شده که هر دو جنس به رغم وجود غرایز و نیازهای متفاوت و گاه متضادشان، در برقراری ارتباط با یکدیگر، در موقعیت ها و فرصت های متفاوت یکسان رفتار کنند.

وی همچنین مشکلات اقتصادی را عاملی برای به تعویق انداختن ازدواج میان جوانان دانست و گفت: تا زمانی که معیشت خانواده تامین نشود، نمی‌توان زندگی مشترک را شکل داد، بنابراین برخورداری جوانان از شغل، عامل مهمی در ازدواج است، علاوه بر آن دختران باید از رابطه‌های نامشروع و تجردگرایی خودداری کنند و تشریفات ازدواج هم از طرف دختر و هم از طرف پسر کاهش یابد. 

دکتر امان الله قرائی مقدم در پایان اظهار داشت: بی اعتنایی به نظام خانواده، عدم مسئولیت پذیری دختران و پسران برای زندگی اجتماعی و جامعه پذیر کردن آنها، نبود امکانات برای ازدواج از جمله مسکن و بیکاری می تواند در شکل گیری چنین روابطی تاثیر گذار باشد.