داستان این عروسک چوبی در سال 1883 / 1262 توسط کارلو کولودی، نویسنده ایتالیایی نوشته شد. پینوکیو علاقه زیادی به دروغگویی داشت، ولی با هر دروغ طول دماغش دو برابر میشد.
استفان لولین از مرکز علوم بین رشتهای دانشگاه لسیستر، طبق محاسبات خود وزن سر پینوکیو را 4.18 کیلوگرم و وزن اولیه بینی او را به ازای طول 2.5 سانتیمتر، 6 گرم محاسبه کرده است. وی به این نتیجه رسید که وقتی که طول این بینی به 140 متر برسد، گشتاور وارد شده به سمت پایین، موجب شکستن گردن پینوکیو میگردد.
آقای لولین همچنین دریافت که اگر با هر بار دروغ، طول بینی پینوکیو دو برابر شود، بعد از 13 بار دروغ گفتن، طول این بینی به 140 متر خواهد رسید.
دکتر لولین میگوید: «آناتومی پینوکیو خواص عجیب و غریبی دارد؛ اما این
توانایی منحصر به فرد، میتواند برای این عروسک چوبی بسیار نگران کننده
باشد، و برای حفظ سلامتی خود پینوکیو، به او اکیدا توصیه میشود که از دروغ
گفتن اجتناب کند.
پینوکیو تنها میتواند 12 دروغ پشت هم بگوید، زیرا با
گفتن سیزدهمین دروغ، عکسالعمل گشتاور ناشی از وزن بالای بینی، چنان زیاد
میشود که گردن پینوکیو خرد خواهد شد».
خوشبختانه (!) در داستان اصلی کولودی، پینوکیو تنها 3 بار دروغ گفت.
این تحقیق پس از آن انجام شد که دانشگاه لسیستر از دانشجویان خواست که اصول علمی را در داستانهای فرهنگی محبوب، اعمال کنند. نتیجه تحقیق هم در ژورنال علوم بین رشتهای منتشر شد.
هدف این ژورنال آن است که به دانشجویان پیچ و مهرههای مقالههای علمی، بازبینی و انتشار را نشان دهد؛ به این ترتیب که حتی اگر یافتهها صرفا خنده دار به نظر برسند، میبایست از لحاظ علمی درست باشند.
اما پینوکیو تنها مقاله جالب منتشر شده در این ژورنال نبود. عنوان یکی دیگر از مقالههای این گروه دانشجویی این بود: «آیا وینی خرسه (Winnie the Pooh) کمبود ویتامین B12 دارد؟»