به گزارش شفا آنلاین، نیما امیرشکاری در تشریح مزایای بانکداری بدون شعبه و بانکداری دیجیتال به سابقه شکل‌گیری این نوع بانکداری در دنیا اشاره کرد وافزود: یک دوره ای این نوع بانکداری به نام بانکداری مجازی آغاز به کار کرد تا خدمات بانکی به صورت غیرحضوری به مشتریان ارائه شود؛ برهمین اساس وضعیت به گونه ای شد تا بانکی کاملا جدا با خدماتی منفک شکل گیرد.
وی با بیان اینکه در بانکداری دیجیتال قیمت تمام شده کاهش می‌یابد، افزود: همچنین در این نوع بانکداری هزینه های شعب، کارمندان، تجهیزات شعبه، به‌روزرسانی این تجهیزات و تمامی هزینه‌های مربوط به بانکداری با شعبه، کاهش پیدا می‌کند.
امیرشکاری با اشاره به اینکه در بانکداری بدون شعبه مشتری خود تمامی امور بانکی را انجام می‌دهد و سرویس‌های بانکی در قالب سلف‌سرویس به وی ارائه می‌شوند، گفت: در این نوع بانکداری کاهش قیمت تمام شده منجر به کاهش نرخ سود و بهره وام می‌شود.
مدیر گروه بانکداری الکترونیک(electronic banking) پژوهشکده پولی و بانکی در خصوص اقدامات بانک‌های داخلی در مسیر بانکداری بدون شعبه، تصریح کرد: بانک های داخلی نیز حرکت‌هایی را آغاز کرده اند ولی بخش اساسی این کار ناقص است چراکه بانکداری بدون شعبه اگر با همان هزینه‌های بانکداری با شعبه باشد، فایده‌ای ندارد.
وی ادامه داد: در صورتی که در بانکداری بدون شعبه، قیمت تمام شده و سایر هزینه‌های بانک، کماکان بالا باشد، مشتری اثر این نوع بانکداری را حس نمی‌کند، برای مثال زمانی بود که اگر مشتری قبض را به جای شعبه، در خدمات غیرحضوری (تلفن بانک و بانکداری اینترنتی و ...) پرداخت می‌کرد، کارمزدی به بانک نمی‌داد.
مدیر گروه بانکداری الکترونیک پژوهشکده پولی و بانکی همچنین تصریح کرد: هم اکنون با مشاهده وضعیت سپرده ها و سود تسهیلات اثری از اجرای واقعی بانکداری دیجیتال را مشاهده نمی‌کنیم.
به گفته وی، طی سال های گذشته بانک مرکزی مجوز بانک های مجازی را صادر کرد تا در حقیقت بانکداری دیجیتال در کشور آغاز به کار کند ولی باید مدل کسب و کار این بانکداری با بانکداری با شعبه متفاوت باشد همچنین قیمت تمام شده پول در این بانکداری باید کم باشد.
امیرشکاری تأکید کرد: از همین رو بانک مرکزی باید حمایت را به نحوی انجام دهد که سیستم بانکی به سمت بانکداری دیجیتال سوق یابد و هزینه های بانکداری بی شعبه با بانکداری با شعبه تفاوت داشته باشد.
