در برخی مواقع شاهد عدم پوشش دهی مناسب از سازمانهای بیمهگر هستیم که این امر عدم استقبال افراد از سازمانهای بیمهگر را به دنبال داشته است.
شفاآنلاین>بیمه و بانک>با توسعه و گسترش صنعت در کشور و کاربرد ماشین آلات پیچیده و نا آشنا، آمار حوادث ناشی از کار در کارگاهها، موسسات صنعتی و کارخانهها رو به افزایش است. همچنین استفاده روز افزون از وسایل نقلیه باعث افزایش حوادث ناشی از سوانح رانندگی شده است. به دلیل کاهش درآمد نسبی خانوارهای ایرانی در نتیجه تورم به ویژه در بخش هزینههای درمان، داشتن پوشش بیمهای ارزان و مناسب، ضروری به نظر میرسد، اما در این زمینه مشکلات عدیدهای وجود دارد.
به گزارش شفاآنلاین،در برخی مواقع شاهد عدم پوشش دهی مناسب از سازمانهای بیمهگر هستیم. این امر عدم استقبال افراد از سازمانهای بیمهگر را به دنبال داشته است. از سوی دیگر در کشور ما بیمه اجباری به دلیل پوششدهی درمان و بازنشستگی نسبت به دیگر بیمهها از اقبال مناسبتری برخوردار است. این در حالی است که بیمههای اختیاری از ارائه خدمات به افراد در زمان بیماری، بارداری، حوادث کار و... اجتناب میکنند. بنابراین عوامل متعدد دست به دست هم داده تا پرداخت مزایا در بیمه اجباری نسبت به بیمه اختیاری کاملا نابرابر به نظر برسد. حتی در برخی موارد بیمههای اختیاری از سوی مراکز مختلف به افراد تحمیل میشود، اما در مجموع پوشش دهی مناسبی از آنها مشاهده نمیشود. این امر عدم استقبال عمومی افراد از بیمههای اختیاری را به دنبال داشته است. از سوی دیگر هنوز در بین برخی افراد در کشور، بیمههای تکمیلی، بیمه حوادث، بیمه خودرو و... به عنوان یک خرج اضافه و یک امر لوکس تلقی میشود. این در حالی است که در صورت بروز هر گونه خسارت، بیمهها مکلف به خدمات رسانی به فرد حادثه دیده هستند.
حمایت بیمهها از ورزشکاران
مسعود در مسابقات موتورسواری شرکت میکند. او درباره کم و کیف حمایت بیمهها از این ورزش میگوید: یکی از دوستانم در حین مسابقه موتورسواری زمین خورد و این اتفاق باعث شکستگی پاهایش از چند قسمت شد، چون فرد موتورسوار گواهینامه موتورسواری داشت، شرکت بیمهگر هزینه درمان را بهشکل تمام و کمال تقبل کرد. برای مثال اگر برای فرد در حین ورزش در باشگاههای ورزشی اتفاقی بیفتد به نسبت شرکت بیمهگر طرف قرار داد سالن ورزش موظف به حمایت از فرد آسیبدیده است. او میافزاید: برای مثال اگر در محدوده دانشگاه، مدرسه یا هر محیطی که تحت پوشش بیمه است برای فرد اتفاقی رخ دهد، طبیعتا بیمه از فرد حمایت میکند. درضمن این حمایت به برخی تعاریف و نحوه قرارداد سازمان مربوطه با شرکتهای بیمهگر مربوط میشود. در اصل حمایت بیمهها از سازمان مربوطه به نحوه قرارداد و اشکال متفاوت در عقد قرارداد مربوط میشود. برای مثال برخی باشگاههای ورزشی پوششدهی بیمه را به انتقال فرد آسیب دیده به مراکز درمانی محدود میکنند، اما در دیگر باشگاهها هزینه درمان از سوی شرکت بیمه تحت قرارداد پرداخت میشود.
بیمهها خسارت را مطابق تورم روز میپردازند
نرگس علیایی، کارشناس بیمه درباره کم و کیف پوششدهی بیمهها میگوید: اگر در حین کار حادثهای برای فردی رخ دهد، طبیعتا بیمه موظف به پرداخت خسارت است، اما روند تشکیل پرونده، تشکیل دادگاه و تعیین میزان خسارت توسط کارشناس بیمه انجام میشود. او میافزاید: شرکتهای بیمهگر خسارت فرد را مطابق با تورم و هزینههای روز برآورد کرده و پرداخت میکنند. برای مثال شاید حادثه در دو سال گذشته برای فرد اتفاق افتاده باشد، اما شرکت بیمه مطابق با شرایط روز به پرداخت هزینهها میپردازد.
صنعت بیمه در کشور دولتی است
یک کارشناس حوزه کار درباره کم و کیف حمایت سازمانهای بیمهگر میگوید: افراد با پرداخت مبلغ بیمه باید پیگیر تعهدات اصلی شرکت بیمه مورد قرار داد باشند. بیمهها بر اساس رسالتشان در صورت تعهد نمیتوانند از زیر بار مسئولیتها شانه خالی کنند. صنعت بیمه یک سازمان نظامیافته است. حمید حاج اسماعیلی میافزاید: تاکنون در کشور صنعت بیمه در صورت بروز حوادث توانسته تعهدات خود را در قالب حوادث در سفر، محیط کار، مدارس، پادگانها، دانشگاهها و... به انجام برساند. در این شرایط سازمانهای بیمهگر به سقف تعهدات سازمانی در نحوه حمایت از افراد مختلف به شکل مناسب پرداختهاند. این در حالی است که در برخی سازمانها برای بیمه مبالغی از افراد با عنوان حق بیمه اخذ میشود، اما تفاهمنامه و تعهد سازمان به شکل مناسب از سوی سازمانهای بیمهگر مشخص نمیشود. در این وضعیت سازمانهای بیمهگر نمیتوانند از مسئولیتهایشان شانه خالی کنند. به گفته او در کشور ما مسئول پیگیری بیمه دولت است. در اصل دولت به عنوان متصدی بیمه مرکزی از سوی دیگر توسط قوه قضائیه به رسیدگی این امور میپردازد.
قدمت دیرینه بیمه در کشور
شاید در برخی سازمانها و نهادها بیمهها و چگونگی حمایت آنها فقط یک امر صوری باشد، اما در صورت بروز حادثه و مصدومیت سازمانهای مسئول موظف به رسیدگی هستند. حاج اسماعیلی میگوید: صنعت بیمه به عنوان یک صنعت دیرپا در کشور ما تلقی میشود. در کشور ما بیش از ۹۰ سال از تشکیل صنعت بیمه میگذرد. در ایران تشکیل بیمه از وزارت راه یا وزارت طرق آغاز شده است. افراد فعال در این سازمان بهدلیل بروز حوادث فراوان دچار آسیبهای متعدد میشدند، به این ترتیب وزارت طرق تصمیم به تشکیل سازمانی مبنی بر«صندوق احتیاط» برای حمایت از کارگران آسیب دیده کرد. این اقدام باعث شکلگیری ریشه سازمان تامین اجتماعی در کشور شد. او درباره چگونگی ارائه خدمات از سوی سازمانهای بیمهگر میگوید: با گذشت زمان این سازمان به شکل مناسب به ارائه خدمات پرداخته است. با این تفاسیر صنعت بیمه در کشور ما همچنان نو و فانتزی قلمداد میشود. هماکنون در همه گروهها و حرفهها بهرهگیری از خدمات بیمه مشاهده نمیشود و مردم کشور ما فقط به عضویت در سازمان بیمه تامین اجتماعی اکتفا میکنند. این فعال کارگری با بیان اینکه بیمه به شکل جدی به مساله پیشبینی حوادث میپردازد، تاکید میکند: در کشور سازمان مرکزی بیمه به ارائه پیشنهادهای مختلف پرداخته است. بیمهها با موضوعات متعدد و متنوع بیمه همچون بیمه آتشسوزی، بیمه حرفهای برای مشاغل مختلف، بیمه زلزله و... به حمایت افراد در مواقع بحرانی میپردازند. در ضمن این گونه بیمهها متفاوت از بیمه اجباری است. اما توجه افراد به بیمهها نیازمند اطلاعرسانی و فرهنگسازی است. از سوی دیگر سازمانهای بیمهگر باید بتوانند به تعهدات و مسئولیتهای خود عمل کنند. در عین حال برای فعالیت مناسب صنعت بیمه در کشور باید نظارتها از سوی دولت، حاکمیت و قوه قضائیه برای انجام مناسب مسئولیتهای این صنعت در اولویت قرار گیرد.
هنوز مقوله بیمه در کشور ما فانتزی است
این کارشناس مسائل کار درباره چگونگی حمایت بیمهها تاکید میکند: چگونگی حمایت بیمه از فرد حادثهدیده به ساختار بیمه از ابعاد اقتصادی و اداری مربوط میشود، چون در کشور ما دولت سکاندار نظام اداری، حوزه اقتصاد و... است به نسبت صنعت بیمه در کشور ما یک صنعت فانتزی تلقی میشود. مردم به صنعت بیمه به شکل محوری توجه نمیکنند، چون مردم در کشور ما مشارکت جدی در عرصههای اقتصادی و اجتماعی ندارند. به گفته او اگر مردم به این باور که صاحبان اصلی کشور هستند و هر گونه فعالیت آنها زمینههای مختلف را در کشور تحت تاثیر قرار میدهد برسند به نسبت صنعت بیمه میتواند جایگاه ویژهای در کشور داشته باشد. بنابراین تا وقتی مردم بر این باور باشند که نهادهای حمایتی به غیر از صنعت بیمه باید از آنها حمایت کند به نسبت توجه چندانی به بیمهها نمیشود. حاج اسماعیلی تصریح میکند: باید در عین ایجاد مشارکت از سوی مردم بتوان مسئولیت را بر دوش سازمانهای بیمهگر قرار داد تا بتوان نظام اقتصادی ایران را مسئول پذیر و پاسخگو تربیت کرد. در این شرایط درآمدها و هزینهها به شکل مناسب مدیریت میشود. در صورت بروز چنین شرایطی به نسبت نظام اشتغال در جامعه به شکل مناسب ایجاد میشود. در عین حال با افزایش بهرهبرداری از صنعت بیمه در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... شاهد ارتقای خدماترسانی خواهیم بود.
صنعت بیمه نقش حمایتی دارد
هر از چند گاهی در کشور شاهد بروز اتفاقات با موضوعات مختلف در جامعه هستیم. اگر سازمانهای بیمهگر به شکل مناسب تعریف شود در کنار آن نقش مشارکت مردم به شکل جدی در حوزه اقتصاد و جامعه تعریف شده و جایگاه بیمهها به شکل جدی خواهد بود. در این شرایط بخش قابل توجهی از مسئولیتهای دولت و سازمانهای حمایتگر همچون بهزیستی و کمیته امداد کاسته میشود. در این شرایط مسئولیت پاسخگویی به افراد حادثهدیده، بیمهها خواهند بود نه سازمانهای حمایتگر. سازمانهای بیمهگر در ایران به مسئولیتهای خود چندان واقف نبوده و طبیعتا درآمدزا هم نیستند. برای مثال بیمه شخص ثالث خودرو در کشور اجباری است. این در حالی است که در هیچ خطه دنیا این گونه بیمهها اجباری نیست، بلکه باید دانش، آگاهی و فرهنگ در جامعه بروز کند تا افراد نسبت به استفاده از خدمات بیمه داوطلب باشند. رسالت بیمهها حمایت از افراد در شرایط بحرانی و آینده آنهاست. توجه به بیمهها در جامعه ما نیازمند اطلاعرسانی است. از سوی دیگر بروز نارساییها در این زمینه هم از عدم آگاهی مردم و نبود برنامهریزی صحیح دولتها در کشور ناشی میشود. در واقع بیمههای حوادث به منظور ارائه تامین مورد نیاز بیمه گذار در زمان فوت ناشی از حادثه، نقص عضو (کلی و جزئی)، از کار افتادگی دائم کامل یا جزئی و هزینههای پزشکی به صورت انفرادی، خانوادگی و گروهی ارائه میشود.آرمان امروز