کد خبر: ۱۳۳۴۰۳
تاریخ انتشار: ۰۲:۳۰ - ۱۶ آذر ۱۳۹۵ - 2016December 06
محققان دانشگاه تورنتوی کانادا، در آخرین بررسی‌های خود که در نشریه معتبر Hypertensio- منتشر کردند، به این نتیجه رسیده‌اند که زنان باردار در معرض خطر بیشتر پره‌اکلامپسی، اگر هپارین با وزن مولکولی کم (LWMH) مصرف کنند، با بهبود در عملکرد اندوتلیالی روبرو خواهند شد، بنابراین ظاهرا خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی در آنها کاهش می‌یابد.
 

شفا آنلاین:در مطالعات انجام شده، پژوهشگران دریافتند زنان در معرض خطر بالای بروز پره‌اکلامپسی، 3 ساعت پس از دریافت LWMH، به‌طور قابل توجه و معنی‌داری با بهبود در عملکرد عروقی و افزایش در دیلاتاسیون با واسطه افزایش جریان مواجه می‌شوند.

به گزارش شفا آنلاین:مطالعات آزمایشگاهی همچنین نشان داده، زمانی که LWMH به سرم زنان در معرض خطر بالا افزوده شده، فعالیت آنژیوژنیک به حدی رسیده که مشابه سرم زنان در معرض خطر کم بوده است.
محققان معتقدند که توانسته‌اند برای نخستین‌بار نشان دهند LWMH به شدت، عملکرد عروقی وابسته به اندوتلیوم را در زنان باردار با خطر بالای پره‌اکلامپسی بهبود می‌بخشد.


این یافته‌ها از مکانیسم‌های بالقوه‌ای رونمایی کرده‌اند که LWMH می‌تواند اثرات مفیدی بر عملکرد اندوتلیال مادری داشته باشد. این مزایا پیش از این برای بیماران مبتلا به بیماری کرونری قلبی نشان داده شده بود.


نویسندگان متذکر می‌شوند تحقیقات پیشین هم نشان داده بودند که تجویز هپارین در دوران بارداری از افزایش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و مقاومت شریان‌های رحمی در زنان در معرض خطر بالای پره‌اکلامپسی پیشگیری می‌کند.


محققان کانادایی در این کارآزمایی کوچک داده‌های 20 زن باردار را که به عنوان گروه کم خطر بودند و 25 زن در معرض خطر بالای پره‌اکلامپسی را در هفته‌های 22 تا 26 بارداری آنالیز کردند. این زنان به‌طور رندوم تحت تجویز LWMH یا سالین قرار گرفتند. زنان در معرض خطر بالا، دچار سطح بالای فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و میانگین آرتریال و ضربان بالای قلب بودند، اما هیچ یک از نظر بالینی هیپرتانسیو محسوب نمی‌شدند.


میزان پایه دیلاتاسیون با واسطه جریان شریان رادیال، به‌طور قابل توجهی در گروه زنان در معرض خطر بالا، کمتر از گروه در معرض خطر کم بود (5/6 در مقابل 7/9). زنان در معرض خطر بالا نیز به‌طور معنی‌داری سطوح پائینی را از پروتئین‌های آنژیوژنیک و فاکتور رشد جفتی پلاسما و ادراری نشان می‌دادند.

اما مقایسه زنان در معرض خطر بالا که به گروه پلاسبو تعلق گرفتند با این دسته از بیماران که وارد گروه LWMH شدند، حاکی از افزایش قابل توجه در سطوح پلاسمایی فاکتور رشد جفتی (PIGF)، تیروزین کیناز-1 شبیه fms قابل حل ((sFlt-1) و میلوپراکسیداز (MPO) زنان گروه درمانی بود.سپید
منبع: Cancer Network


نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: