به گزارش شفا آنلاین،دکتر سید علی آذین متخصص پزشکی اجتماعی، فلوشیپ پزشکی جنسی و روان درمانگر جنسی می گوید: همچون بسیاری از نیازهای زیست شناختی و روان شناختی، نیاز جنسی یک متغیر کاملاً فردی است و وقتی موضوع ازدواج پیش می آید به ندرت می توان فکر کرد که زوجین در این خصوص به شکل صد در صد با یکدیگر مشابهت داشته باشند، اما این که ما مجاز باشیم به کسی برچسب هایی مثل گرم مزاج یا سردمزاج بزنیم بحث دیگری است.
وی ادامه می دهد: رفتار جنسی انسان ها متأثر از عوامل متعددی نظیر جسمی، روانی و اجتماعی از جمله برخورداری نسبی از سلامت، ویژگی های شخصیتی، سبک زندگی، ملاحظات فرهنگی و مدل تربیتی که فرد با آن مواجه بوده است. به این ترتیب الگوی واحدی از کمیت و کیفیت رفتار و روابط جنسی از نظر فردی ممکن است طبیعی باشد و از نظر افراد دیگر بیش از اندازه یا کمتر از حد یا غیرطبیعی تلقی شود.
آذین عنوان می کند: در زندگی زناشویی باید به این تفاوت ها عنایت شود. اگرچه طبیعی است که هماهنگی دو نفر در این خصوص باید به عنوان بخشی از تناسب آنها برای ازدواج، پیش از تصمیم قطعی برای زندگی مشترک مدنظر قرار گیرد. یعنی در کنار ارزیابی تناسب فرهنگی، شخصیتی و … لازم است دو طرف به طور حتم در این مورد نیز با یکدیگر صحبت کرده باشند. تفاوت زیاد در توقعات جنسی و همچنین نگرش ها نسبت به رفتار جنسی بین دو نفر می تواند باعث تنش ها و تعارضات جدی بعد از ازدواج شود.
وی درباره این که اگر ازدواجی انجام پذیرفته و بعد از گذشت مدتی از آن معلوم شده که زوجین به لحاظ میزان و کیفیت روابط جنسی چندان توقعات یکسانی ندارند، چه باید کرد،بیان می کند: واکنشی که به شکل رایج اتفاق می افتد این است که یکی از دو طرف و یا هر دو به انگ زنی هایی مثل سرد مزاجی یا برعکس آن یعنی زیاده خواهی جنسی برای طرف مقابل روی می آورند. در حالی که چنین رویکردی اصلا سازنده نیست.
زوجین باید بپذیرند که انسان ها تفاوت هایی دارند و نیاز جنسی آنها نیز مانند بسیاری از مشخصات آنها همچون نیاز به خواب، اشتها به غذا، نیاز به تفریح و … کاملا مشابه نیست، اما طبیعی است که در همه این موارد نسبت به یکدیگر مسئولیت هایی دارند و نمی توانند نسبت به نیازهای طرف مقابل بی تفاوت باشند.
متخصص پزشکی اجتماعی، فلوشیپ پزشکی جنسی و روان درمانگر جنسی تأکید می کند که بسیاری از اوقات یکی از آنها به خواسته طرف مقابل تن می دهد چرا که اجابت خواست او را نه تنها از جمله مسئولیت های خود در زندگی "مشترک" می داند بلکه این موضوع نشانه ای از همدلی، صمیمیت و تعلق خاطر آنها به یکدیگر است و نباید نوعی تحمیل یا به رسمیت نشناختن حقوق فردی تلقی شود.
در مقابل، کسی که این مسؤلیت پذیری را از سوی شریک زندگی خود مشاهده می کند باید قدردان این تعامل مثبت و مسئولانه باشد و در نظر داشته باشد که همین توقع از او هم می رود که بعضاً برخی محدودیت های طرف دیگر را لحاظ کند و او را برای کاری که آمادگی ذهنی یا جسمی آن را ندارد تحت فشار قرار ندهد.
بر اساس این گزارش، دکتر عفت السادات مرقاتی خوئی، متخصص رفتارشناسی جنسی می گوید: اگر مردی به یکی از تعاملات جنسی علاقمندی خاصی نشان دهد و زن با آن منطبق نباشد به رغم اشتباه بودن اما به زن انگ بیماری( سرد مزاجی) زده می شود. حال این که مردی تقاضای جنسی زیادی داشته باشد و زن پاسخگو نباشد، انگ بی میلی جنسی به زنان زده می شود که این هم درست نیست. بنابراین افراد جامعه باید به تفاوت های جنسی میانشان واقف شوند و این موضوع نباید در مطب ها حل شود.درصد قابل توجهی از مشکلات جنسی بدون دارو درمانی قابل حل هستند،در مشاوره های قبل از ازدواج تاکید ما بر کسب آگاهی و اشراف نسبت به علایق جنسی زوجین است.
وی همچنین معتقداست: فردی که علاقه جنسی زیادی دارد بیمار نیست و همچنین دختری که به لحاظ تربیت جنسی قادر به تعیین نوع خواسته هایش در امور جنسی نیست هم بیمار محسوب نمی شود.خستگی زن، استرس، امتحان خود یا فرزندان، مشکلات اقتصادی و…عدم برقراری مکرر روابط جنسی را از وی سلب می کند که معنی آن سرد مزاجی زن نیست.عدم تمایل به برقراری مکرر روابط جنسی ناشی از فاکتورهای محیطی بر زندگی است که منجر به عدم تحریک اشتهای فرد می شود.
