وی افزود: در گذشته موضوعاتی مانند عدم دسترسی پژوهشگران به ژورنال‌های خارجی مطرح بود که اکنون این مشکلات تقریباً حل شده است، اما اکنون تهیه ابزارهای موردنیاز پژوهشگران از مهم‌ترین مشکلات آن‌هاست که نسبت به منابع مالی در اولویت بالاتری قرار دارد؛ به‌طور مثال مبلغی که به‌عنوان گرانت سالانه به من به‌عنوان یک عضو هیأت‌علمی پرداخت می‌شود، مناسب است اما جایی نیست که بتوان این مبلغ را برای رفع نیازهای پژوهشی صرف کرد.
عضو هیأت‌علمی دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به علت ارتباط کم صنایع با پژوهشگران دانشگاهی، عنوان کرد: مشکل این است که سازمان‌های بیرونی می‌خواهند به‌سرعت نتیجه‌ی تحقیقات را ببینند اما روند پژوهش چیزی نیست که در زمان کوتاه پاسخ دهد و مدتی وقت نیاز است تا تحقیقات به نتیجه برسد چراکه پژوهشگر می‌خواهد یک نتیجه‌ی صحیح و اطمینان‌بخش از تحقیقات خود بگیرد درحالی‌که صنعت نمی‌تواند برای نتیجه این تحقیقات صبر کند.
برومندنسب ادامه داد: اکنون مجلس شورای اسلامی راهکارهایی ارائه و صنایع را مکلف کرده است که بخشی از درآمد خود را صرف فعالیت‌های پژوهشی کنند و این موضوع را به دولت نیز ابلاغ کرده است اما میزان موفقیت این راهکا نیز به این بستگی دارد که دولت چه‌قدر بتواند آن را اجرایی کند.
این پژوهشگر نمونه کشور خاطرنشان کرد: بروکراسی اداری نیز موجب اشکال در ایجاد این ارتباط شده است؛ یعنی گاهی به دلایل اداری، تا زمانی که یک پروپوزال تعریف، هزینه‌های لازم اجرایی آن تأمین و سایر کارهای اداری آن انجام شود دانشجو فارغ‌التحصیل می‌شود! در بسیاری از کشورها وضعیت بروکراسی اداری به این شکل نیست و کارهای اداری به‌سرعت انجام شده و امکانات لازم در اختیار پژوهشگران قرار می‌گیرد.
