کد خبر: ۱۱۴۴۳
تاریخ انتشار: ۱۰:۴۴ - ۱۷ دی ۱۳۹۲ - 2014January 07
شفا آنلاین:تهران همه چیزش شبیه همه چیز شهرهای بزرگ دنیاست، اما از آنجا که ما همیشه ملت پیشرویی هستیم و یک جورهایی تافته جدا بافته، لاجرم یک چیزمان باید با بقیه فرق کند و چون دستمان از دار دنیا کوتاه است!
به گزارش شفا آنلاین،تصمیم گرفتیم که فرهنگمان با فرهنگ سایرین کاملا متفاوت باشد، از این رو فرهنگی داریم در گونه خود منحصر به فرد. فقط نمی دانیم چرا به جای ذخیره نفت و گاز و سایر انرژی ها برای آیندگان این فرهنگ غنی را دست نخورده به یادگار گذاشته ایم و... بگذریم. دیشب مثل هر شب دیگر، پشت لپ تاپمان در حال گشت زدن داخل سایت های مجاز بودیم که یکهو چراغ اتاقمان به پت، پت افتاد و بعد از چند بار خاموش و روشن شدن، همه جا غرق در تاریکی و ظلمات شد. وسط تاریکی نشسته بودیم و چون دستمان از اینترنت و کامپیوتر و سایر تکنولوژی های روز کوتاه بود لاجرم نشستیم و کمی فکر کردیم. فکر کردیم که چرا نسل ما از نظر فرهنگی اینقدر مشکل دارد ـ بلانسبت شما ـ بی خود و بی جهت یاد رانندگی مردم، بی احترامی به قانون، ضعف آداب شهروندی، ریختن زباله داخل خیابان، اصلا یاد بلاهایی که در مترو و صف اتوبوس و... سرمان آمده بود، افتادیم. یادمان افتاد که چقدر به همدیگر... بگذریم. هنوز برق نیامده بود و ما از فرط بیکاری دوباره نشستیم و کلی به خودمان فشار آوردیم تا یادمان بیاید که از کودکی تا الان چقدر روی فرهنگ ما کار کرده اند. یواش، یواش یادمان آمد که دوران کودکی ما به آخر رسید و هنوز نفهمیده بودیم که چه کاری خوب و چه کاری بد است. فقط می دانستیم که هر آن ممکن است لولو بیاید و ما را بخورد، یا غول هفت سر ناغافل از آشپزخانه بپرد بیرون و ما را با خود ببرد! البته از فلفل هم نباید گذشت انصافا هیچ پدر و مادری به اندازه فلفل در تربیت بچه های ایرانی نقش نداشته اند. رسیدیم به دوران مدرسه آن موقع ما بچه بودیم و لابد از نظر مسئولان نیازی به انجام کار فرهنگی روی ما نبود چون تنها چیزی که از آن دوران یادمان می آید این است که بیشتر اوقات یا معلم نداشتیم یا اگر هم معلمی درکار بود صرفا به این قضیه اکتفا می کرد که: «چوب معلم گله / هرکی نخوره خله!» خلاصه دوران ابتدایی و راهنمایی هم اینجور گذشت. در دوره دبیرستان هم آموزشی در کار نبود چون همه معتقد بودند که ما دیگر بزرگ شده ایم و لابد خودمان همه چیز را می فهمیم و... خلاصه اینجوری شد که ما بدون هیچ آموزشی راهی زندگی در کلانشهر تهران شدیم و نتیجه آن را هم جسارتا ملاحظه می فرمایید. ضمنا اگر به عرایض ما شک دارید و معتقدید که روی فرهنگ ما بسیار کار شده، سری به مترو و صف اتوبوس بزنید یا به فرهنگ شهرنشینی و آپارتمان نشینی ما کمی فکر کنید یا... قطعا با ما هم عقیده می شوید. به هرحال از ما که گذشت الان هم توقع چندانی از مسئولان محترم نداریم، همین که آنقدر فرهنگ سازی شود که تا آدامسمان را از جیب در می آوریم همه نگویند به ما هم بده! برایمان کافی است. ک/ف س جام جم
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: