شفا آنلاین:معاون اجتماعی نیروی انتظامی با اشاره به نتایج تحقیقی در خصوص نقش اختلافات شخصیت در گرایش نوجوانان پسر به وندالیسم، گفت: خانوادههای نوجوانان مبتلا به اختلالات شخصیتی از سازگاری پایینی برخوردارند و کشمکشها و تعارضات حل نشده آنان بیش از دیگر خانوادههاست.
به گزارش شفا آنلاین، سردار دکتر سعید منتظرالمهدی با اشاره به اینکه در این تحقیق از روش پژوهش علمی – مقایسهای استفاده شده است، اظهار کرد: در تحقیق فوق از روش "نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای" از بین دانشآموزان پسر دبیرستانهای تهران نمونهای به حجم 1468 نفر انتخاب شدهاند که میزان گرایش آنان به رفتارهای وندالیستی و ارتکاب این گونه رفتارها، با استفاده از یک مقیاس پایا و معتبر اندازهگیری شده است.
وی با بیان اینکه در طرح مسئله این تحقیق یکی از ویژگیهای دنیای امروز، خواه در کشورهای صنعتی و توسعه یافته و یا کشورهای کمتر توسعه یافته، وقوع رفتارهای "وندالیستی" از سوی نوجوانان عنوان شده است، افزود: منظور از رفتار وندالیستی هر نوع کنشی است که موجب تخریب اموال عمومی (نظیر کیوسک تلفنهای عمومی، اتوبوسهای عمومی، تابلوهای راهنمایی و رانندگی، سطلهای زباله شهری) و شعارنویسی بر در و دیوار مدارس، شکستن شیشههای قطار و شیشههای اماکن عمومی، آسیب رساندن به وسایل نصب شده در پارکها و ... است.
سردار منتظرالمهدی در ادامه افزود: بر اساس گزارش شهرداریهای کشورمان و نیز آمارهای منتشره توسط شرکت راهآهن و سایر سازمانهای عمومی، رفتارهای وندالیستی نوجوانان سالانه چند میلیارد تومان به اموال عمومی خسارت وارد میکند. افزون بر آن، رفتارهای وندالیستی نوجوانان موجب بروز کنشهای ناهنجار دیگری نظیر "نزاع دسته جمعی" و حتی گزارش به برخی ناهنجاریها و بزهکاریهای دیگر اجتماعی میشود. به گونهای که اخیرا گروهی از محققان انگلیسی (دیوید سون و دیگران، 2013) نشان دادهاند که بین ارتکاب رفتارهای وندالیستی در نوجوانی و گرایش به جرم و جنایت در جوانی همبستگی معنادار بالایی وجود دارد. اثرات مخرب حاصل از وندالیسم و نیز ارتباط آن با سایر کژکاریهای روانی و اجتماعی، محققان و نظریهپردازان زیادی را برانگیخته است تا برای شناسایی عوامل موثر بر آن و تبیین علل پدیدآیی آن به تلاش روشمند بپردازند.
وی اظهارکرد: در ادامه طرح مسئله این تحقیق عنوان شده است که یکی از تبیینهای ارائه شده برای این پدیده پرشمول و ناهنجار، در قلمرو اختلافات شخصیت بوده است و بر اساس گروهی از محققان (نظیر ساندوز و دیگران، 2011) نشان دادهاند که برخی اختلافات شخصیت نظیر سایکوپاتی (اختلال شخصیت ضد اجتماعی)، پارانوئیا (سوء ظن شدید به دیگران)، اختلال شخصیت مرزی (الگوی پایدار بیثباتی) و اختلال شخصیت هیستریانیک (شخصیت نمایشی) سهم و نقش زیادی در سوق دادن نوجوانان به رفتارهای تخریبی و وندالیستی دارند.
معاون اجتماعی نیروی انتظامی گفت: در ادامه طرح مسئله تحقیق آمده است که این ادعا در ایران آزمون نشده است. چه، اغلب کسانی که به کاوش روشمند پیرامون وندالیسم پرداختهاند (تبریزی، 1384) این پدیده را از منظر جامعه شناختی (و کمتر روان شناختی) مورد مداقه قرار دادهاند. به همین سبب، اینک ما با این سئوال روبرو هستیم که آیا بین ابتبلا به اختلالات شخصیت و گرایش به رفتارهای وندالیستی پیوندی وجود دارد یا نه؟ رقم این سطور برای یافتن پاسخ این سئوال مبادرت به یک پژوهش علمی نمود که در سطور زیر نتایج آن گزارش میشوند.
وی با اشاره به نتایج تحقیق صورت گرفته عنوان کرد: این پژوهش مختصر نشان داد که ابتلای تعدادی از پسران نوجوان به دو اختلال شخصیت (یعنی شخصیت سایکوپات و مرزی) سهم و نقش معناداری در گرایش آنان به رفتارهای وندالیستی دارد. بنابراین، برای فرو کاسته شدن از گرایش پسران نوجوانان به رفتارهای ناهنجار و تخریبی باید به "مداخله موثر" در علائم اختلالات شخصیتی آنان پرداخت.
سردار منتظرالمهدی تصریح کرد: برای مداخله در اختلالات شخصیتی، به ویژه در سنین نوجوانی، از ساز و کارهای درمانی مختلفی، از دارو درمانی گرفته تا روان درمانی، مشاوره و خانواده درمانی، استفاده میشود. لیکن، تجارب جدید و یافتههای پژوهشی اخیر نشان داده است که "اصلاح الگوی تعامل والدین و فرزندان" و "شناخت درمانی" برای اصلاح انگارههای ذهنی و افکار و رفتارهای نوجوانان مبتلا، موثرتر از شیوههای درمانی و مداخلهای دیگر است.
وی در خاتمه افزود: به ویژه، شواهد متعددی وجود دارد که نشان میدهد خانوادههای نوجوانان مبتلا به اختلالات شخصیتی از سازگاری پایینی برخوردارند و کشمکشها و تعارضات حل نشده آنان بیش از دیگر خانوادههاست. از همین روی، مادامی که "درون خانواده" نوجوانان دارای رفتارهای ناهنجار اصلاح نشود، نمیتوان به اصلاح و بهبود کنشهای ناهنجار نوجوانان امیدوار بود.
ک/ف س
ایسنا