سوخت‌وساز را مقصر ندان!
شفاآنلاین»سلامت» بسیاری از ما فکر می‌کنیم برای لاغر شدن باید سوخت‌وساز بدن‌مان را بالا ببریم؛ اما واقعیت با آنچه در ذهن‌مان ساخته‌ایم فرق دارد. یک دانشمند سرشناس تغذیه می‌گوید آنچه بیشتر مانع کاهش وزن می‌شود، نه سوخت‌وساز کند، بلکه برداشت نادرست ما از بدن‌مان است.
به گزارش شفاآنلاین: بیشتر افراد برای کاهش وزن، راه‌های عجیب و گاهی خطرناک را امتحان می‌کنند؛ رژیم‌های سخت، داروهای لاغری یا تلاش برای بالا بردن سوخت‌وساز بدن. اما دکتر کوین هال، محقق برجسته در حوزه تغذیه و متابولیسم (سوخت‌وساز)، می‌گوید باورهای رایج درباره سوخت‌وساز بیشتر از آن‌که علمی باشند، بر پایه سوءتفاهم‌اند.
او سه باور غلط رایج در این زمینه را بررسی کرده است:
باور اول: افراد چاق سوخت‌وساز کندی دارند
دکتر هال توضیح می‌دهد که این تصور کاملاً اشتباه است. در واقع، افرادی که اضافه وزن دارند یا جثه بزرگ‌تری دارند، اغلب سوخت‌وساز بالاتری دارند؛ چراکه بدن آن‌ها برای حفظ توده بدنی بیشتر، باید انرژی بیشتری بسوزاند.
این باور نادرست از مطالعات قدیمی نشأت می‌گیرد که به گزارش غذایی شرکت‌کنندگان تکیه داشتند، در حالی که افراد چاق معمولاً میزان واقعی غذای مصرفی‌شان را کمتر از مقدار واقعی اعلام می‌کردند. همین موضوع باعث شد پژوهشگران گمان کنند که آن‌ها به رغم کالری کمتر، چاق‌ترند و لابد سوخت‌وساز بدنشان پایین‌تر است.
اما امروزه با کمک فناوری‌های دقیق، مشخص شده که سوخت‌وساز افراد چاق حتی از افراد لاغر بالاتر است.
هشدار درباره دستکاری متابولیسم
برخی تلاش می‌کنند با استفاده از داروها، متابولیسم بدن را بالا ببرند. اما دکتر هال این روش‌ها را خطرناک می‌داند. نمونه تاریخی آن، دارویی به نام DNP است که در دهه ۱۹۳۰ برای بالا بردن سوخت‌وساز به کار می‌رفت اما به‌دلیل عوارض شدید مثل نابینایی یا حتی مرگ، خیلی زود از بازار حذف شد. به گفته او، دستکاری سوخت‌وساز بدن بدون عوارض ممکن نیست.
باور دوم: با افزایش سن، سوخت‌وساز کم می‌شود
برخلاف آنچه عموم تصور می‌کنند، سوخت‌وساز با بالا رفتن سن، به‌طور قابل‌توجهی کاهش نمی‌یابد. به گفته هال، تا دهه ۶۰ یا حتی ۷۰ زندگی، نرخ سوخت‌وساز نسبتاً ثابت باقی می‌ماند. کاهش عضله و افزایش چربی ممکن است باعث افت مصرف انرژی شود، اما این تغییرات به خودی خود مربوط به سن نیستند بلکه نتیجه سبک زندگی هستند.
با تمرین قدرتی منظم و مصرف کافی پروتئین می‌توان از کاهش عضله جلوگیری کرد و سوخت‌وساز را در وضعیت مطلوب نگه داشت. پس آنچه با سن تغییر می‌کند، نه متابولیسم، بلکه نحوه مراقبت ما از بدن‌مان است.
باور سوم: برای لاغری، سوخت‌وساز باید بالا بماند
شاید عجیب باشد، اما کسانی که موفق‌ترین کاهش وزن را تجربه کرده‌اند، سوخت‌وساز کندتری نسبت به قبل پیدا کرده‌اند. هال می‌گوید کاهش سوخت‌وساز، واکنش طبیعی بدن به کاهش وزن است و نباید با آن مبارزه کرد.
مطالعات نشان می‌دهند کاهش متابولیسم تأثیر منفی‌ای بر موفقیت کاهش وزن در بلندمدت ندارد. در حقیقت، بدن با کاهش انرژی مصرفی، خود را با وضعیت جدید تطبیق می‌دهد.
دکتر هال معتقد است که باید متابولیسم را فراتر از ابزاری برای لاغری دید. متابولیسم یا همان سوخت‌وساز، فرایندی پیچیده و حیاتی است که با تبدیل غذا و اکسیژن به انرژی، سوخت تمام سلول‌های بدن را تأمین می‌کند؛ پدیده‌ای که جوهر حیات انسان را می‌سازد.
به جای تمرکز بر بالا بردن مصنوعی سوخت‌وساز، بهتر است بر سبک زندگی سالم، ورزش، خواب کافی و تغذیه درست تمرکز کنیم. این‌ها کلید اصلی کاهش وزن پایدار و حفظ سلامت در درازمدت هستند.
