اگر چه بافت استخوان قابلیت بالایی برای ترمیم دارد؛ اگر عیوب ایجادشده از حدی بزرگ تر شود یا بدن بنا به دلایلی همچون بیماری دیابت قدرت ترمیم را از دست داده باشد

شفا آنلاین>سلامت>پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر با استفاده از شیشه زیست
فعال، روشی برای بهبود داربست پلیمری(Polymer scaffold) ارائه کردند که در ترمیم استخوانهای
آسیب دیده قابل استفاده است.
به گزارش شفا آنلاین،مجری طرح این یافته علمی، افزایش احتمال ابتلا به بیماریهای
مفصلی و استخوانی درپی افزایش سن امید به زندگی را یکی از چالشهای جوامع
جهانی دانست و گفت: از این رو نیاز به جایگزینهای استخوانی به شدت رو به
افزایش است.
دلارام زمانی، عیوب استخوانی را ناشی از عواملی همچون
آسیبهای فیزیکی تصادفات، تومورها، عفونتها و مشکلات مادرزادی ذکر کرد و
یادآور شد: اگر چه بافت استخوان قابلیت بالایی برای ترمیم دارد؛ اگر عیوب
ایجادشده از حدی بزرگ تر شود یا بدن بنا به دلایلی همچون بیماری دیابت قدرت
ترمیم را از دست داده باشد، باید راه حل دیگری برای ترمیم آسیب پیدا کرد.
زمانی
پیوند استخوان را ازجمله راهکارهای سنتی بهبود صدمات استخوانی نام برد و
گفت: پیوند استخوان به علت کمبود اهداکننده، تعداد زیاد افراد متقاضی و
احتمال باز پس زدن یا انتقال بیماری از اهداکننده به دریافت کننده با
محدودیتهایی همراه است.
به گفته مجری طرح پروتزهای مصنوعی و ابزارهای
مکانیکی با وجود بهبود بخشیدن به زندگی میلیونها بیمار، روشی ایده آل برای
جایگزینی بافت آسیب دیده نیستند؛ زیرا این ابزارها در معرض شکست مکانیکی
در زمان ایمپلنت شدن طولانی مدت قرار دارند.
زمانی اضافه کرد: علاوه بر
آن ابزارهای مکانیکی به ندرت با بافت میزبان یکپارچه میشوند و میتوانند
با تحریک پاسخ ایمنی میزبان به بافت سالم اطراف ایمپلنت آسیب برسانند؛ از
این رو مهندسی بافت رویکرد دیگری برای ترمیم و بازسازی بافت آسیب دیده بدون
نیاز به پیوند و یا کاشتنی ارائه میدهد.
این محقق از اجرای تحقیقی در
این زمینه خبر داد و گفت: این پروژه با عنوان «ساخت و مشخصه یابی داربست
کامپوزیتی متشکل از آلجینات/شیشه زیست فعال حاوی روی و منیزیم برای کاربرد
مهندسی بافت سخت»، با استفاده از داربستهای پلیمری قابل جذب، رشد سلولی
را تا جایگزینی کامل محل توسط بافت میزبان هدایت می کند.
این دانش
آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: از نتایج به دست آمده از این پروژه
میتوان در مطالعه و ساخت جایگزینهای طبیعی بافت استخوان با فراهم کردن
محیط سه بعدی برای چسبندگی، مهاجرت، تمایز سلولها و در نهایت رشد و
جایگزینی بافت جدید استفاده کرد.
مجری طرح اضافه کرد: مطالعات گستردهای
در جهان برای دستیابی به ترکیب مناسب ساخت داربستهای مهندسی و بازسازی
بسیاری بافتها صورت گرفته و اگرچه استفاده از پلیمرها بارها به تنهایی
برای کاربردهای استخوانی گزارش شده اما این مواد انعطاف پذیری بیش از حد و
خواص مکانیکی بسیار ضعیفی برای اکثر کاربردهای تحت بارگذاری دارند؛
بنابراین اخیرا مطالعات به سمت استفاده از مواد غیرآلی به عنوان بخش دوم
مشابه با بخش معدنی استخوان جهت گرفته است.
وی وجه تمایز این داربست را
استفاد از شیشه زیست فعال دانست و اظهار کرد: شیشه زیست فعال خواص مکانیکی و
تشکیل هیدروکسی آپاتیت روی سطح را بهبود می بخشد و علاوه بر این توانایی
آزادسازی یون های مورد نیاز برای تشکیل استخوان مانند روی و منیزیم را
دارد.