دیابت بیمارستانی

به گزارش شفا آنلاین،واقعیت این است که بسیاری از این بیماران از قبل دچار دیابت بوده اند، ولی از بیماری خود خبر نداشته و اکنون که در بیمارستان آزمایش های مختلفی برایشان انجام شده، این بیماری برای اولین بار در آنان شناخته می شود. اما بسیاری از این بیماران مبتلا به دیابت نیستند و فقط به دلیل بیماری شدیدی که اکنون مواجه با آن شده اند، قند خونشان زیاد شده است. این بیماران بعد از بهبودی قند خون طبیعی را باز می یابند و کاملا خوب می شوند. اکنون به پرسش بعدی باید پاسخ دهیم که چرا در شرایط بیماری قند خون بالا می رود؟ پاسخ این است که بدن ما به صورت طبیعی برای مبارزه با شرایط سخت، که بیماری یکی از آن موارد است شروع به ترشح هورمون هایی می کند که به هورمون های استرس معروف است. این هورمون ها که شامل آدرنالین، کورتیزول و هورمون رشد است کارشان آماده سازی انسان برای مقابله با شرایط سخت و استرس زاست. از جمله مهم ترین کارهای این هورمون ها این است که با بالا بردن قند خون مغز را آماده و قبراق نگه دارند. مغز انسان فقط از قند تغذیه می کند و در شرایط استرس باید تمام سیستم ها بسیج شوند تا به میزان کافی قند در اختیار عضو فرماندهی بدن قرار گیرد. حالا پرسش سوم مطرح می شود که آیا همه آدم ها وقتی مریض می شوند قندشان در حد دیابت بالا می رود؟ پاسخ منفی است، در واقع بیمارانی که زمینه هایی از ابتلا به دیابت را دارند. به این وضع دچار می شوند. این بیماران گرچه بعد از ترخیص، قند خون طبیعی خواهند داشت، ولی در آینده باید مواظب خوراک و فعالیت هایشان باشند تا در حد امکان ابتلا به دیابت را به تاخیر بیندازند. در مدت بستری همه بیمارانی که قندشان بالاست، تزریق انسولین به صورت زیر جلدی و با برنامه مشخص توصیه می شود که شامل سه بخش انسولین پایه ای، انسولین برای وعده های غذایی و انسولین برای تصحیح قندهای بالاست. در مدت بستری، چک قند خون معمولا روزانه سه تا پنج بار بوسیله گلوکومتر، قبل از هر وعده غذایی به علاوه قبل از خواب و در ساعت سه صبح (در صورت نیاز) انجام خواهد شد و دوز اضافه انسولین کوتاه اثر که برای تصحیح قند خون بالا در نظر گرفته شده است به انسولین کوتاه اثر هر وعده غذا اضافه شده و تزریق می شود.