شفاآنلاین:سلامت>رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، افزود: از مجموع ابتلای ۹۴۵ مورد ابتلا به تب دنگی، ۷۴۶ مورد انتقال محلی بوده و ۱۹۷ مورد نیز از سایر کشورها وارد شده است.
به گزارش شفا آنلاین:قباد مرادی ادامه داد: ۲ مورد تب دنگی از نوع ابتلا به چیکونگونیا نیز گزارش شده که سابقه سفر به خارج از کشور داشته و در شهرستان چابهار تشخیص داده شده اند.
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصریح کرد: تب دنگی یک بیماری تب دار ویروسی است که توسط گزش پشه روزگز به نام آئدس منتقل میشود و تشخیص قطعی این بیماری با آزمایش خون میسر است.
مرادی یادآورشد: پشه آئدس میتواند در هر ظرف یا جایی که مقداری آب جمع شود مانند لاستیکهای مستعمل، قوطی کنسرو، قایق و گلدان شیشهای، تخمگذاری کند.
وی ادامه داد: در صورتی که در محل زندگی شما پشه آئدس وجود دارد باید نکاتی را رعایت کنید. از جمله توری به در و پنجرهها نصب و در روز و شب زیر پشه بند استراحت کنید. دو بار در شبانه روز در نقاط تاریک و خنک خانه مانند کمد لباس و زیر تخت، حشره کش اسپری کرده و از تردد غیر ضروری خارج از منزل پرهیز کنید. فرد بیمار هنگام خروج از منزل از فرآوردههای دور کننده حشرات روی پوست استفاده کند. لباسهای رنگ روشن، آستین بلند و شلوار بلند و جوراب بپوشید و از تجمع آب راکد جلوگیری کنید.
به گفته مرادی، در دوره نقاهت و پس از بهبودی از بیماری نباید بلافاصله فعالیتها و ورزشهای سنگین آغاز شود بلکه استراحت کافی در دوران نقاهت بهتر است همراه با فعالیت بدنی سبک باشد.
از هر ۴ نفر مبتلا به بیماری تب دنگی، ۳ نفر بدون علامت یا با علائم بسیار خفیف هستند. این علائم شامل تب بالا که معمولا ناگهانی آغاز میشود، دردهای استخوانی، سردرد شدید، بدن درد، درد مفاصل و عضلات، درد پشت چشم، بی اشتهایی و تهوع و استفراغ است. برخی بیماران ممکن است علائم دیگری مانند اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی را تجربه کنند.
مدت زمان بیماری در افراد مختلف، متفاوت است و میتواند از ۴ تا ۱۴ روز طول بکشد، اما این بیماری به طور متوسط ۷ روز ماندگار است. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند که مورد گزش پشهها قرار نگیرند، چون ویروس دانگ در هفته اول بیماری در بدن بیماران وجود دارد و این ویروس میتواند از بدن بیماران به پشههای غیرآلوده منتقل شود و این پشههای آلوده شده، بعد از گذشت ۱ تا ۲ هفته میتوانند بیماری را به سایر افراد نیز منتقل کنند.
وقتی تب بیمار شروع به کاهش میکند در تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار مانند استفراغهای مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاط شامل بینی، لثه و دهان، بی حالی و ضعف شدید، دشواری در تنفس و کم آبی بدن مانند کاهش شدید حجم ادرار، خشکی دهان، سرگیجه و افت شدید فشارخون ظاهر شود. اگر یک بیمار این علائم را داشت باید بلافاصله به پزشک مراجعه و سابقه سفر خود در دو هفته اخیر و داروهای مصرفی خود را به پزشک، اطلاع رسانی کند.
بسیاری از بیماران با خود مراقبتی در منزل و استراحت و درمانهای ساده خانگی بهبود مییابند. این توصیهها شامل استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان و پرهیز از مصرف نوشابه، چای، قهوه و سایر نوشیدنیهای کافئین دار و انرژی زا، مصرف میوه و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش درد و تب است.
پرهیز از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن (ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید مورد توجه جدی قرار گیرد چراکه در این بیماری ممکن است باعث خونریزی شود و، اما نکتهای که نباید فراموش کرد این است که تب دانگ از انسان به انسان منتقل نمیشود و جداسازی بیمار از سایر افراد خانواده، ضرورت ندارد.