به گزارش شفا آنلاین:دکتر باقر لنکرانی، رئیس انجمن اندوسکوپی‌های گوارش ایران که در دولت نهم وزیر بهداشت بود، ضمن همدردی با خانواده دکتر داوودی می‌گوید: «وقوع این اتفاق تلخ موضوع خشونت علیه پزشکان را به بدترین شکل خود بار دیگر نشان داد...».
او پیشنهاد می‌دهد: «این اتفاق تلخ باید مبنای بازنگری‌هایی قرار گیرد تا مجددا تکرار نشود. اولا وقتی پزشکی یا احدی از کارکنان نظام سلامت تهدید می‌شوند، باید مسئولان نظام سلامت، مسئولان انتظامی و قوه قضائیه این تهدید را جدی تلقی کنند و صرف تهدید هم باید جرم‌انگاری شود و برای جلوگیری از خشونت از ابتدا چاره‌اندیشی شود. وقتی تهدیدکننده بی‌محابا به شیوه‌های حضوری، مجازی یا تلفنی یا به هر صورت دیگری تهدید می‌کند و بازخواست نمی‌شود، طبیعتا جری‌تر شده و اقدامات خود را خشن‌تر می‌کند. ما اخیرا در شیراز پزشکی را از دست دادیم که به دلیل تهدیدهای مکرر خانواده بیماری که بهترین درمان ممکن را گرفته بود و با نظر گروه درمان قطع عضو شده بود، دچار افسردگی شد که منجر به خودکشی شد».
لنکرانی با اشاره به اینکه «مجازات‌های فعلی متأسفانه حتی برای خشونت فیزیکی عیله کارکنان نظام سلامت بازدارندگی خود را از دست داده‌اند»، ادامه می‌دهد: «جریمه صد هزار تومانی که بر اساس مفاد 608 و 609 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 صادر می‌شود، اولا تصریحی برای کارکنان نظام سلامت ندارد و درثانی بازدارندگی هم ندارد. در بسیاری از کشورها مجازات خشونت علیه کارکنان نظام سلامت به‌صورت ویژه دیده شده است. خود درمان و ارائه خدمت، آن هم در شرایط کمبود بسیاری از وسایل و امکانات و تأخیر در پرداخت‌ها به‌ویژه در بیمارستان دولتی و در مناطق محروم مشقت‌بار است». رئیس انجمن اندوسکوپی‌های گوارش ایران در ادامه می‌گوید: «اگر این مشقت با توهین و تهدید همراه شود، عملا ماندگاری کارکنان نظام سلامت و ارائه خدمت دچار اختلال جبران‌ناپذیری می‌شود. ما در جریان بررسی برنامه توسعه هفتم پیشنهاد کردیم موضوع خشونت علیه کارکنان نظام سلامت مورد توجه قرار گیرد که وعده داده شد بعدا در لوایح یا طرح‌ها بحث خواهد شد، اما هنوز اقدامی رخ نداده است».
او در ادامه به «جوسازی و موج‌سواری علیه کارکنان نظام سلامت به‌ویژه پزشکان» اشاره می‌کند و می‌گوید: «انکار نمی‌کنم ما تخلفاتی در نظام سلامت داریم، ولی متأسفانه قربانی خشونت معمولا از‌جمله در همین مورد، یعنی از‌دست‌دادن شادروان دکتر داوودی، کسانی قرار می‌گیرند که از جان و دل برای سلامت بیماران کار کرده‌اند و در شرایط سخت هم درس داده‌اند و هم مراقبت بیمار را بدون چشمداشت مالی انجام داده‌اند. یاسوج بخش خصوصی قلب ندارد. دکتر داوودی بدون چشمداشت خدمتگزار بیماران محروم بود. حتی در شب حادثه تا آخر شب به ویزیت بیماران مشغول بود».
لنکرانی در پایان پیشنهاد می‌دهد: «باید با کسانی که با توهین به کارکنان نظام سلامت موج‌سواری می‌کنند، فالوور می‌گیرند یا سودای نمایندگی و رأی‌آوری در سر می‌پرورانند، برخورد قاطع انجام شود. سازمان نظام پزشکی باید علیه تک‌تک این افراد شکایت کند تا گزافه‌گویی برایشان راحت نباشد. مدعی‌العموم نیز باید نسبت به ترک فعل خود در صیانت از جایگاه پزشکان پاسخ‌گو باشد و برای این مسئله بعد از این اقدام کند».
