کمبود سطح اکسیژن خون نشان‌دهنده چیست؟

 به گزارش شفا آنلاین:دکتر آرزو خسروی، متخصص قلب و عروق در این باره می‌گوید: زمانی که سطح اکسیژن کمتر از محدوده طبیعی است، علایم به شکل مختلفی ظاهر می‌شوند که معمولا عبارتند از درد قفسه سینه، گیجی، سردرد و تپش قلب.
وی بیان کرد: میزان اکسیژن خون فرد معیاری برای اندازه‌‌گیری میزان اکسیژنی است که گلبول‌های قرمز خونتان حمل می‌کنند. بدن شما سطح اکسیژن خونتان را تنظیم می‌کند. حفظ تعادل خون اشباع‌ شده از اکسیژن برای سلامتی یک امر حیاتی است.
این متخصص قلب و عروق اظهار کرد: اکثر کودکان و بزرگسالان نیازی به کنترل سطح اکسیژن خون ندارند. در حقیقت، بسیاری از پزشکان آن را بررسی نمی‌کنند، مگر اینکه مراجعه‌کننده علائم مشکلی مانند تنگی نفس یا درد قفسه سینه را نشان دهد.
وی اشاره کرد: افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن نیاز به کنترل اکسیژن دارند. بیماری‌هایی همچون آسم، بیماری قلبی، بیماری انسداد مزمن ریوی، نارسایی احتقانی قلب، فیبروز ریوی،فشار خون ریوی و فیبروز سیستیک لذا در این موارد کنترل سطح اکسیژن می‌تواند به پزشک کمک کند تا ببیند آیا درمان‌ها موثر هستند یا خیر.
دکترخسروی ابرازکرد: شرایطی که می‌تواند موجب بروز کاهش اکسیژن خون باشند و بر سطح اکسیژن تأثیر منفی بگذارد عبارتند از برونشیت مزمن و آمفیزم، کم خونی ناشی از فقر آهن، سندرم دیسترس تنفسی حاد، آپنه خواب، آسم، بیماری‌های ریوی، کم خونی، نقایص مادرزادی قلب، بیماری‌های قلبی، آمبولی ریه، عفونت‌های ویروسی ریوی، زخم یا از بین رفتن بافت ریه، انجام ورزش ناگهانی برای بیماران قلبی یا ریوی، جا به جایی از محلی با ارتفاع کم به مکانی با ارتفاع زیاد و آلودگی هوا.
این متخصص قلب و عروق مطرح کرد: شرایط کاهش اکسیژن خون موجب کاهش توان ریه‌ها از پر شدن هوای حاوی اکسیژن کافی می‌شوند.همچنین ممکن است از بازدم دی اکسید کربن جلوگیری کنند لذا به همین ترتیب اختلالات خونی و مشکلات مربوط به سیستم گردش خون مانع از آن می‌شود که خون اکسیژن را گرفته و به سراسر بدن منتقل کند. هر یک از این مشکلات یا اختلالات می‌تواند سبب کاهش سطح اشباع اکسیژن خون شود.
> با کاهش سطح اکسیژن، ممکن است علائم هیپوکسمی را تجربه کنید
وی ادامه داد: با کاهش سطح اکسیژن خون ممکن است علائم هیپوکسمی را تجربه کنید. رژیم غذایی اهمیت بالایی دارد زیرا کم خونی (ناشی از کمبود آهن) می‌تواند باعث هیپوکسمی شود زیرا آهن برای عملکرد صحیح گلبول‌های قرمز خون لازم است.
دکترخسروی عنوان کرد: بین دریافت ویتامین D کافی و داشتن ظرفیت ریه بهتر ارتباط وجود دارد. این ویتامین را از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت می‌کنید. پوست بدن هنگام قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید ویتامین D تولید می‌کند. همچنین با خوردن ماهی‌های چرب، زرده تخم مرغ و گوشت قرمز می‌توانید کمبود ویتامین D را جبران کنید.
این متخصص قلب و عروق افزود: سیگار کشیدن بر سلامت ریه‌های شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به چندین بیماری شود که باعث هیپوکسمی می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: میزان اکسیژن نمایش داده شده دردستگاه پالس اکسیمتر، در افرادی که سیگار می‌کشند، ممکن است بیشتر از حد واقعی باشد. سیگار کشیدن باعث ایجاد مونوکسید کربن در خون می‌شود. دستگاه پالس اکسیمتر نمی‌تواند تفاوت بین مونوکسید کربن و اکسیژن را تشخیص دهد بنابراین سیگار کشیدن میتواند یکی از علل کاهش سطح اکسیژن خون در شما باشد.
دکترخسروی اظهار کرد: اگر سیگار می‌کشید باید میزان اکسیژن خون خود را بدانید. آزمایش ABG می‌تواند تنها راه برای اندازه‌گیری دقیق آن باشد.
این متخصص قلب و عروق می‌گوید: سطح اکسیژن را می‌توان با دو آزمایش مختلف اندازه‌‌گیری کرد که عبارتند از آزمایش گاز خون شریانی و زمایش پالس اکسیمتر.
وی اضافه کرد: تست گاز خون شریانی (ABG)، نوعی آزمایش خون است که سطح اکسیژن خونتان را اندازه‌گیری می‌کند. همچنین می‌تواند سطح سایر گازها در خون و pH (سطح اسید-باز) را تشخیص دهد. برای اندازه‌گیری ABG، پزشک به جای سیاهرگ، نمونه خون را از سرخرگی که در ناحیه مچ دست قرار دارد، می‌گیرد.
بر خلاف سیاهرگ، شریان‌ها نبضی دارند که به راحتی احساس می‌شوند. همچنین خونی که در سرخرگ‌ها جریان دارد حاوی اکسیژن است. در حالی که خونی که در سیاهرگ جریان دارد،اکسیژنی را با خود حمل نمی‌کند.
دکترخسروی ابراز کرد: پالس اکسیمتر یک دستگاه غیر تهاجمی است که میزان اکسیژن را تخمین می‌زند. این کار را با ارسال نور مادون قرمز به مویرگ‌های انگشت، انگشتان پا یا لاله گوش انجام می‌دهد. سپس میزان بازتاب نور از گازها را اندازه‌گیری می‌کند. پالس اکسی متر نشان می‌دهد که چند درصد از خون شما اشباع شده است.این آزمایش دارای احتمال خطای دو درصدی است.
این متخصص قلب و عروق می‌گوید: از آنجا که پالس اکسیمتر تهاجمی نیست، می‌توانید خودتان این آزمایش را در خانه انجام دهید.
وی توضیح داد: به طور کلی سطح اکسیژن زیر نرمال را هیپوکسمی می‌گویند. هیپوکسمی اغلب باعث نگرانی می‌شود. هرچه میزان اکسیژن کمتر باشد، هیپوکسممی شدیدتر است. این می‌تواند منجر به عوارض در بافت و اندام‌های بدن شود. دکترخسروی خاطرنشان کرد: به طور معمول، میزان اکسیژن در آزمایش (ABG) زیر 80 میلی متر جیوه و در پالس اکسیمتر زیر 95 درصد کم در نظر گرفته می‌شود. باید به این نکته توجه داشته باشید که محدوده طبیعی برای کسانی که بیماری مزمن ریوی دارند، با سایرین متفاوت است. پزشک متخصص به شما می‌گوید چه میزان سطوح اکسیژن برای شما قابل قبول است.
این متخصص قلب و عروق متذکر شد: کمتر پیش می‌آید که سطح اکسیژن بیشتر از حالت نرمال باشد. اغلب موارد، سطح بالای اکسیژن در افرادی رخ می‌دهد که از اکسیژن مکمل استفاده می‌کنند که در آزمایش خون (ABG) قابل تشخیص است.
وی گفت: اگر همچنان سطح اکسیژن پایین است، ممکن است علائم سیانوز را نشان دهید. نشانه بارز این بیماری تغییر رنگ آبی روی ناخن، پوست و مخاط بینی است. سیانوزیک مورد اورژانسی محسوب می‌شود. در صورت مشاهده این علائم، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید زیرا سیانوز می‌تواند منجر به نارسایی تنفسی و در نهایت می‌تواند زندگی را تهدید کند.
دکترخسروی تصریح کرد: با بهبود بخشیدن به وضعیت ریه‌ها می‌توانید از جذب اکسیژن کافی اطمینان حاصل کنید. بدین منظور راهکار‌هایی وجود دارند که با کمک آنها خواهید توانست تا حدود زیادی این مشکل را حل کنید که عبارتند از داشتن رژیم غذایی سالم، ورزش کردن، هوای تازه تنفس کردن، خواب کافی و با کیفیت داشته باشید و سیگار را ترک کنید.
این متخصص قلب و عروق توصیه کرد: اگر به طور طبیعی نمی‌توانید سطح اکسیژن خون خود را بهبود بخشید، از پزشک کمک بگیرید. اگر سطح اکسیژن خیلی پایین است، ممکن است نیاز به افزایش اشباع اکسیژن داشته باشد. این کار اغلب با اکسیژن مکمل انجام می‌شود.اکسیژن مکمل خانگی دارویی است که پزشک باید آن را تجویز کند. توصیه خاص پزشک درباره نحوه استفاده
از اکسیژن خانگی را برای اجتناب از عوارض آن رعایت کنید.
وی اشاره کرد: اغلب مردم نیازی به کنترل سطح اکسیژن ندارند. معمولا به افرادی که مبتلا به بیماری‌هایی هستند که موجب کمبود شدید اکسیژن می‌شوند، توصیه می‌شود تا سطح اکسیژن خود را بررسی کنند. حتی در آن صورت، روش پالس اکسیمتری، اغلب به اندازه آزمایش خون ABG، کارآمد است.
>سطح غلظت اکسیژن در افراد سالم، بیشتر از 95 درصد است
درادامه نیز دکتر نادر افشاری، متخصص قلب و عروق در این باره خاطرنشان کرد: بیماران مبتلا به کمبود اکسیژن خون معمولاً علائمی همچون تنگی نفس، ضربان قلب کوبنده، کبودی دست‌ها یا انگشت‌ها و سرگیجه دارند. برخی از افراد حتی ممکن است دچار تحریک پذیری عصبی، تعریق و گیجی شوند. این علائم معمولاً نشانه ی این هستند که اکسیژن کافی به بافت‌ها و اندام‌های بدن نمی‌رسد.
وی عنوان کرد: هیپوکسی یا کمبود اکسیژن خون، وضعیت خطرناکی است که می‌تواند به سلول‌ها آسیب برساند. این شرایط ممکن است بر اثر تغییر در ترکیبات خون، بیماری ریوی یا مشکلات گردش خون اتفاق بیفتد.
این متخصص قلب و عروق ادامه داد: مغز اندامی است که بیشتر در معرض خطر کمبود اکسیژن خون است زیرا اگر سلول‌های مغزی 5 دقیقه بدون اکسیژن بمانند می‌میرند بنابراین، در صورت مشاهده علائم اکسیژن خون پایین فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
وی مطرح کرد: علائم اصلی کمبود اکسیژن خون عبارتند از تنگی نفس، تنفس سریع، تپش قلب، تحریک پذیری عصبی، سرگیجه، تعریق بیش از حد، گیجی ذهنی، خواب آلودگی، غش کردن، کبودی انگشتان یا لب‌ها (سیانوز) و کُما.
دکترافشاری عنوان کرد: پزشک برای تشخیص کمبود اکسیژن، معاینه فیزیکی انجام می‌دهد یا آزمایشاتی مانند پالس اکسیمتری یا آزمایش گازهای خون را توصیه می‌کند. این آزمایشات میزان اکسیژن موجود در خون را می‌سنجند.
این متخصص قلب و عروق گفت: سریع‌ترین راه اندازه‌گیری میزان غلظت اکسیژن خون، از طریق پالس اکسیمتری می‌باشد. در این آزمایش دستگاه کوچکی به نوک انگشت متصل می‌شود که یک سنسور نوری دارد و مقدار مولکول‌های اکسیژن جاری در خون را اندازه‌گیری می‌کند.
وی اظهارکرد: به طور کلی، سطح غلظت اکسیژن در افراد سالم، بیشتر از
95 درصد است. این مقدار با سرماخوردگی یا آنفلوآنزا می‌تواند به 93 درصد برسد. این شرایط قابل انتظار است و نگران‌کننده نیست. گرچه، زمانی که میزان اکسیژن کمتر از 90 درصد است، می‌تواند علامت یک بیماری جدی باشد. دکترافشاری ابراز داشت: اکسیژن خون پایین می‌تواند بر اثر عوامل مختلفی اتفاق بیفتد. مکان‌هایی با ارتفاع بالای سه هزار متر می‌توانند خطر کاهش سطح اکسیژن را افزایش دهند. هرچه از سطح دریا دورتر شویم، میزان اکسیژن موجود در هوا کاهش می‌یابد و نفس کشیدن را دچار مشکل می‌کند. این شرایط هیپوکسی هیپوباریک نیز نامیده می‌شود و می‌تواند موجب عوارض مختلفی مانند اِدِم ریوی حاد غیرمرتبط با قلب، اِدِم مغزی، کم آبی بدن یا افت دمای بدن (هیپوترمی) شود.
این متخصص قلب و عروق گفت: تغییرات ریه بر اثر بیماری‌هایی مانند آسم، آمفیزم (بیماری مزمن انسدادی ریه)، ذات الریه یا اِدم ریوی حاد می‌تواند وارد شدن اکسیژن به ریه‌ها و غشاهای آن را سخت کند و سطوح اکسیژن کلی در بدن را کاهش دهد. وی اذعان داشت: حتی اگر ریه‌ها به طور صحیح عمل کنند، کم خونی ناشی از فقر آهن یا ویتامین ها، خونریزی یا بیماری ژنتیکی می‌تواند باعث پایین آمدن سطوح اکسیژن در بدن شود. این مشکل به این دلیل اتفاق می‌افتد که کم خونی باعث پایین آمدن غلظت هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون می‌شود. هموگلوبین، مسئول انتقال اکسیژن به سراسر بدن می‌باشد. بنابراین، با وجود سطوح هموگلبین کمتر در بدن، اکسیژن کمتری منتقل می‌شود.
دکترافشاری خاطرنشان کرد: شرایط گردش خون ضعیف زمانی رخ می‌دهد که اکسیژن کافی در خون موجود است اما به علت نوعی انسداد مانند حمله قلبی نمی‌تواند به اندام‌ها یا بافت‌های بدن برسد. گردش خون ضعیف زمانی رخ می‌دهد که به علت شرایطی مانند نارسایی قلبی، قلب قادر به گردش خون کافی به سراسر بدن نیست.
این متخصص قلب و عروق یادآور شد: شرایطی مانند وجود گاز مونوکسید کربن، مصرف بیش از حد دارو، مصرف الکل و مواد روانگردان می‌تواند اتصال اکسیژن به هموگلوبین خون را مختل کند یا روی جذب اکسیژن در بافت‌ها تأثیر بگذارد و سطوح اکسیژن خون را کاهش دهد.
وی تشریح کرد: هیپوکسی نوزادی به علت کمبود جذب اکسیژن در نوزاد از طریق جفت اتفاق می‌افتد و منجر به کمبود اکسیژن خون جنین می‌شود. این شرایط ممکن است در زمان زایمان، قبل و یا بعد از آن اتفاق بیفتد و به دلیل مشکلات مربوط به مادر، جفت و یا جنین می‌باشد. هیپوکسی نوزادی می‌تواند منجر به عوارضی همچون فلج مغزی یا ناتوانی‌های ذهنی در نوزاد شود.
دکترافشاری تصریح کرد: افراد مبتلا به اختلالات روانی مانند اضطراب یا استرس مزمن در زمان پریشانی، اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند. این امر می‌تواند منجر به بروز علائمی همچون تنگی نفس، تپش قلب یا گیجی شود.
این متخصص قلب و عروق گفت: شرایط آب و هوایی خاص مانند گرما یا سرمای شدید برای حفظ متابولیسم و دیگر عملکردهای طبیعی بدن به میزان اکسیژن بیشتری نیاز دارند. این شرایط می‌تواند خطر هیپوکسی یا کمبود اکسیژن خون را افزایش دهد.
وی تشریح کرد: درمان اکسیژن پایین در خون معمولاً شامل استفاده از ماسک اکسیژن برای تثبیت سطوح اکسیژن می‌شود. گرچه، این شرایط تنها
در صورتی درمان می‌شود که مشکل زمینه‌ای حل شود.
دکترافشاری افزود: با توجه به علت کمبود اکسیژن خون، از درمانهای مختلفی مانند استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان ذات الریه، استفاده از اسپری‌های تنفسی برای درمان آسم، داروهایی برای بهبود عملکرد قلب و ریه، درمان کم خونی یا پادزهر برای مسمومیت استفاده می‌شود.
این متخصص قلب و عروق گفت: در موارد شدید کمبود اکسیژن خون که مغز دچار آسیب شده یا درمانِ فوری علت زمینه‌ای امکان پذیر نیست، ممکن است استفاده از تنفس مصنوعی یا آرام بخش در بخش مراقبت‌های ویژه ضروری باشد. این اقدامات تا زمانی انجام می‌شوند که پزشک بتواند ظرفیت تنفسی بیمار را بازیابی کند.
>میزان اکسیژن خون زیر 92 میلی متر جیوه پایین تلقی می‌شود
در ادامه دکتر لیلا عسگرپور، متخصص قلب و عروق نیز در اینباره ابراز داشت: سطح اکسیژن خون، میزان اکسیژنی است که در خون در گردش می‌باشد. اکسیژن، عموما توسط گلبول‌های قرمز خون حمل می‌شود که اکسیژن را از ریه‌ها جمع‌آوری کرده و به تمام نقاط بدن می‌رسانند. وی بیان کرد: بدن سطح اکسیژن خون را به دقت و به طور کامل کنترل می‌کند تا آنها را در محدوده خاصی نگه دارد. به این طریق اکسیژن کافی برای نیازهای هر سلول بدن تامین می‌نماید.

میزان اکسیژن خون یک فرد نشان می‌دهد که بدن چگونه اکسیژن را از ریه‌ها به سلول‌ها توزیع می‌کند. این عامل می‌تواند برای سلامت افراد بسیار
مهم باشد.
این متخصص قلب و عروق اظهار کرد: سطح طبیعی اکسیژن خون بین 95 تا 100 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) متغیر است. میزان اکسیژن خون زیر 92 میلی متر جیوه پایین تلقی می‌شود و بسته به تصمیم پزشک و بیمار خاص به مکمل اکسیژن نیاز داشته باشد.
وی ادامه داد: وقتی سطح اکسیژن خون فرد در مقایسه با سطح متوسط اکسیژن خون در یک فرد سالم بسیار پایین باشد، می‌تواند نشانه‌ای از وضعیتی باشد که به نام هیپوکسمی شناخته می‌شود. این بدان معناست که فرآیند اکسیژن‌رسانی به تمام سلول ها، بافت‌ها و اندام‌ها دچار مشکل شده است.
دکترعسگرپور می‌گوید: به صورت کلی دو روش برای سنجش سطح اکسیژن خون وجود دارد که عبارتند از آزمایش گاز شریانی و پالس اکسیمتر.
این متخصص قلب و عروق بیان کرد: کارآمدترین روش برای کنترل سطح اکسیژن خون، آزمایش گاز شریانی یا به اختصار ABG است. در این آزمایش، نمونه خون از شریان (سرخرگ) گرفته می‌شود. معمولاً این نمونه‌گیری از
مچ دست انجام می‌شود زیرا قابلیت کنترل شریان بعد از انجام نمونه‌گیری بسیار آسان‌تر از شریان‌های دیگر انجام می‌پذیرد.
وی ابراز کرد: روش آزمایش گاز شریانی بسیار دقیق است، اما ممکن است کمی دردناک باشد. همچنین بعضی از افراد از جمله کودکان در استفاده از سرنگ و نمونه خون گرفتن خوششان نمی‌آید. به علاوه، این دستگاههای آنالیزور ABG حجم و وزن زیادی را به خود اختصاص می‌دهند.
دکترعسگرپور افزود: از آنجا که گرفتن نمونه خون کاری تخصصی بوده، برای انجام این کار نیاز به یک پرستار یا دکتر خواهید داشت.در نهایت این نمونه خون بایستی به آزمایشگاهها منتقل داده شوند تا درون دستگاه قرار بگیرند. برای جلوگیری از دست رفتن ویژگی‌ها نمونه خون، معمولا بعد از انجام تست، آن را درون ظرف یخ قرار می‌دهند.این متخصص قلب و عروق گفت: در کنار مشکلات آزمایش گاز شریانی دقت این دستگاهها بایستی به عنوان نقطه قوت آنها در نظر گرفته شود. با وارد کردن نمونه خون به دستگاه، شما می‌توانید
نه تنها درباره اکسیژن، بلکه تمامی گازهای موجود در خون اطلاع پیدا کنید. این می‌تواند به تشخیص دقیق بیماری‌های مختلف کمک شایانی بکند.
وی عنوان کرد: انجام آزمایش پالس اکسیمتر در خانه دشوار می‌باشد. تصور کنید در یک روز تعطیل نیاز به سنجش اکسیژن خون بیمار خود داشته باشید. خب، در این صورت امکان دریافت این آزمایش را نخواهید داشت. همچنین ممکن است خیلی از افراد مایل به مراجعه به آزمایشگاه، تردد طولانی مدت و گرفتن نمونه خون نباشند. در این حالت استفاده از اکسیمتر نبضی به عنوان یک آزمایش جایگزین مناسب معرفی می‌شود.
دکترعسگرپور مطرح کرد: اکسیمتر نبضی یک گیره کوچک است که اغلب روی انگشت دست قرار می‌گیرد. اگرچه می‌توان از این دستگاه بر روی گوش یا انگشت پا نیز استفاده نمود. پالس اکسیمتر، اکسیژن خون را به طور
غیر مستقیم با جذب نور و از طریق نبض شخص اندازه‌گیری می‌کنند.
این متخصص قلب و عروق توضیح داد: در دسترس بودن مهمترین مزیت دستگاه پالس اکسیمتر به حساب می‌آیند. با استفاده از این دستگاه‌ها دیگر مشکلات تردد و دریافت جواب از آزمایشگاه‌ها را نخواهید داشت. تنها کاری که لازم است انجام بدهید قرار دادن پالس اکسیمتر بر روی انگشت خود و اطلاع آنی از میزان اکسیژن خون خود در کمتر از 30 ثانیه.
وی متذکر شد: اگرچه کار با اکسیمتر نبضی آسان تر، سریعتر و بدون درد می‌باشد، اما دقت آن به اندازه آزمایش ABG نیست. این آزمایش می‌تواند تحت تأثیر عواملی مانند انگشتان کثیف، چراغهای روشن، ناخن لاک زده شده و گردش ضعیف خون در اندام‌ها قرار گیرد.
دکترعسگرپورهشدار داد: سطوح پایین اکسیژن خون می‌تواند منجر به گردش غیر طبیعی و علائم مختلفی مانند سیانوز، سریع شدن ضربان قلب، سوزن سوزن شدن، درد قفسه سینه، سرگیجه، تنفس سریع و پی در پی، سردرد، بی‌قراری شود.
این متخصص قلب و عروق گفت: سطح اکسیژن زیر مقادیر طبیعی ممکن است به دلایل مختلفی صورت پذیرد از جمله نبود اکسیژن کافی در هوا، ناتوانی ریه‌ها در استنشاق و ارسال اکسیژن به تمام سلول‌ها و بافت ها، نارسایی خون در ریه‌ها جهت جمع‌آوری اکسیژن و انتقال آن به بدن.
وی ادامه داد: شرایط و موقعیت‌های پزشکی متعددی می‌تواند سطح اکسیژن خون را تحت تاثیر قرار بدهد، از جمله بیماری مزمن انسدادی ریه، بیماریهای قلبی، حضور در ارتفاعات بالا که سطح اکسیژن بدن را پایین می‌آورد، آسم، انسداد شریان در ریه به دلایل مختلف از جمله دلیل لخته شدن خون، کم خونی، ایجاد هوا یا گاز در قفسه سینه که باعث مختل شدن ریه‌ها می‌شود، مصرف داروهای خاص، وجود مایع اضافی در ریه ها.
دکترعسگرپور اظهار کرد:به طور کلی کمبود اکسیژن مشکل جدی و در شرایطی می‌تواند بحرانی باشد. به همین دلیل در صورت مشاهده علائمی مانند تنگی نفس شدید و ناگهانی، سرگیجه و بی‌قراری و تغییر رنگ پوست به پزشک مراجعه کنید.
این متخصص قلب و عروق خاطرنشان کرد: درمان سطوح پایین اکسیژن خون شامل دریافت اکسیژن مکمل است. این کار را می‌توان با کمک کپسول‌های اکسیژن و یا دستگاه‌های اکسیژن ساز در خانه انجام داد. در این حالت به آن اکسیژن درمانی خانگی گفته می‌شود..
وی عنوان کرد: برخی افراد می‌توانند اقداماتی جهت مراقبت از خود برای کاهش علائم تنگی نفس انجام دهند. این موارد به بهبود سلامت عمومی فرد و افزایش کیفیت زندگی خواهد انجامید. از جمله این اقدامات می‌توان به ورزش منظم، اجتناب از سیگار کشیدن و داشتن رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات اشاره کرد.
دکترعسگرپور مطرح کرد: به یاد داشته باشید که سطح پایین اکسیژن در خون همیشه خطرناک نیست و می‌تواند به عنوان مثال در افراد سالمی که در ارتفاع زیاد هستند رخ دهد. برای این افراد که دچار کمبود اکسیژن خون مقطعی شده اند، نظارت منظم بر میزان اکسیژن خون ضروری نمی‌باشد.
این متخصص قلب و عروق افزود: در این بین افراد مبتلا به بیماریهای قلبی یا مزمن ریوی، ممکن است سطح اکسیژن خون پایین‌تر از حد نرمال از خود نشان بدهند. این افراد عموما نیاز به نظارت منظم بر اکسیژن خون می‌باشند. برای این کار استفاده از تجهیزات مختلف مانند دستگاه‌های اکسیژن ساز و اکسیمتر نبضی برای کنترل و بهبود حال بیمار ضروری است.