به گزارش شفا آنلاین:مقامات هندی با تعطیل کردن مدارس و ادارات در ایالت کرالا در جنوب این کشور تلاش دارند از گسترش ویروس کشنده «نیپا»، جلوگیری کنند.
۸ روستا در این ناحیه «منطقه آلوده» اعلام شده است و مسئولان بهداشتی هند بیش از ۷۰۰ نفر را تحت آزمایش قرار داده‌اند. این در حالی است که تا کنون دستکم دو تن نیز جان باخته‌اند.
نیپا یک ویروس مشترک بین انسان و دام است که همچنین می‌تواند از طریق غذای آلوده یا مستقیماً بین افراد منتقل شود. خفاش‌های میوه‌خوار، ملقب به «روباه‌های پرنده»، ناقل طبیعی ویروس هستند که به عنوان محتمل‌ترین علت شیوع بیماری شناخته می‌شوند. در واقع اگر افراد با یک حیوان آلوده یا مایعات بدنش (مانند بزاق خفاش میوه‌خوار روی یک میوه) تماس نزدیک داشته باشند، می‌توانند آلوده شوند.
دانشمندان گمان می‌کنند که نیپا برای هزاران سال در میان این خفاش‌ها وجود داشته است و بیم آن را دارند که این بار با گونه‌ای جهش‌یافته و بسیار مسری‌تر از آن سر و کار داشته باشند. در موارد ابتلای قبلی، نوشیدن شیره خرمای آلوده به مدفوع خفاش توسط مردم محلی عامل شیوع این بیماری اعلام شده بود.
سازمان جهانی بهداشت می‌گوید افراد مبتلا در ابتدا علائمی مانند تب، ناراحتی تنفسی، سردرد و استفراغ را بروز می‌دهند. التهاب مغزی (انسفالیت) و تشنج نیز می‌تواند در موارد شدید رخ دهد که منجر به کما شود.
این ویروس در لیست تحقیق سازمان جهانی بهداشت از عوامل «بیماری‌زا با پتانسیل شیوع همه‌گیری» قرار دارد. تا کنون واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس ساخته نشده است و درمان‌ها عمدتا به تسکین علائم و مراقبت‌های حمایتی محدود می‌شوند.
ویروس نیپا برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ در میان خوک‌داران مالزی و سنگاپور شناسایی شد. در آن سال شیوع همه‌گیری باعث ابتلای نزدیک به ۳۰۰ تن شد و بیش از ۱۰۰ تن را کشت.
داده‌های سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد که بیش از ۶۰۰ مورد عفونت انسانی بر اثر ویروس نیپا بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۵ ثبت شده است. نرخ مرگ‌ومیر در این همه‌گیری بسیار بالا است و بین ۴۰ تا ۷۵ درصد از مبتلایان را کشته است.
در سال ۲۰۰۱ شیوع این بیماری در هند و بنگلادش باعث مرگ ۶۲ نفر از ۹۱ نفر مبتلا شد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۸ نیز شیوع این بیماری در ایالت کرالا جان ۲۱ نفر را گرفت.
این چهارمین موج نیپا در پنج سال گذشته در ایالت کرالا هند به شمار می‌رود. کارشناسان می‌گویند اگرچه هر چیزی ممکن است، با این حال بعید است که شیوع این بیماری در هند منجر به یک همه‌گیری جهانی شود.
