زخم بی‌مهری دولتمردان بر تن پرستاران

شفاآنلاین>سلامت>پرستاران قلب نظام سلامت هستند اما بسيار مورد بي مهري سياست مداران قرار مي گيرند.سال‌هاست مطالبات جامعه پرستاری بویژه اجرای قانون «تعرفه‌گذاری» بارها وبارها و با صدای بلند اعلام شده است و بی‌تردید بی‌توجهی به این مطالبات در شرایط سخت کاری پرستاران، یا اجرای نیم‌بند و محاسبات مبهم در اعمال قوانین مرتبط، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی این جامعه ۲۵۰هزار نفره نخواهد داشت .

 به گزارش شفاآنلاین: هشتم آذر جمعی از کادر درمان بیمارستان امام خمینی تهران در اعتراض به شرایط شغلی و عدم پرداخت مناسب تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری اعتراض کردند. پرستاران با بیان اینکه به بهانه‌ی نزدیکی روز پرستار، مبالغی را مثلاً علی‌الحساب به حساب پرستاران واریز کرده‌اند که ربطی به تعرفه‌گذاری واقعی ندارد.

پرستاران بیمارستان امام خمینی خواستار پرداخت عادلانه‌ی تعرفه‌گذاری و به رسمیت شناختن حقوق قانونی پرستاران در روز پرستار شدند.

از طرفی بر اساس استانداردها، باید ۲.۵ نفر نیرو از گروه پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی در هر ۲۴ ساعت داشته باشیم که این گروه پرستاری شامل بهیاران، فوریت‌های پزشکی، کارشناسان هوشبری و اتاق عمل و پرستاران و … است؛ ۱.۸ نفر از این نیروها باید نیروی دانشگاهی و ۰.۷ نفر نیز باید نیروی غیردانشگاهی باشند اما این عدد الان کلا ۰.۸ نفر به ازای هر تخت بیمارستانی است و نشان‌دهنده کمبود شدید نیروی انسانی پرستاری در مراکز درمانی و فشار کاری مضاعف برای پرستاران فعال است.
با وجود اينكه که مسوولان سازمان نظام پرستاری از کمبود حدود ۱۰۰ هزار پرستار در کشور خبر می‌دهند.
اما به گفته دبیرکل خانه پرستار اكنون ۱۰۰ هزار پرستار بیكار آماده به كار هم داریم!
وزارت بهداشت به جای جذب پرستاران و جبران کمبودها آنها را راهی کشورهای دیگر می کند. این در حالی است که معضل کمبود پرستار بازی با جان مردم است.

اجرای نصفه و نیمه تعرفه گذاری خدمات پرستاری

«محمد شریف مقدم» دبیرکل خانه پرستار درباره چالش های پرستاران گفت: طبیعتا معضلات پرستاران در کشور بسیار است اما یکی از مهمترین آن اجرای قانون نصفه و نیمه تعرفه گذاری خدمات پرستاران است. متاسفانه این قانون که مصوب سال ۱۳۸۶ مجلس است، به درستی اجرا نمی‌شود و یک چیزی شبیه قانون را به اجرا گذاشته اند که مبنای کارشناسی ندارد و جامعه پرستاری همگی ناراضی هستند. نیز عده ای از پرستاران به خاطر خلاء های این قانون تجمع کرده بودند. قرار بود مبنای این تعرفه گذاری پرداخت عادلانه باشد. این در حالی است که هنوز پرستاران سازمان تامین اجتماعی و بخش خصوصی، از پرداخت‌های تعرفه‌گذاری محروم مانده‌اند؛ به پرستاران بیمارستان‌های نیروهای مسلح و بیمارستان‌های خیریه نیز پرداختی صورت نگرفته است؛ بودجه هزار میلیارد تومانی فقط صرف پرداخت به پرستاران بیمارستان‌های دولتی در دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور شده است.

وی افزود: بودجه‌ای ناچیز برای پرداخت علی الحساب به پرستاران در راستای اجرای قانون تعرفه گذاری در نظر گرفته شده است تا از نارضایتی‌های جامعه پرستاری بکاهند، اما پرستاران از نحوه اجرای تعرفه‌گذاری و پرداخت‌های بسیار ناچیز که هیچ سنخیتی با تعرفه‌گذاری واقعی ندارد، همچنان ناراضی بوده و انتقادات بسیار دارند. چرا که هنوز شاهد شکاف عظیمی میان کارانه و پرداختی ها وجود دارد. اختلاف بین پرداختی پزشك و پرستار در كل دنیا بیشتر از سه برابر نیست اما در كشور ما این اختلاف پرداختی به بیش از ۱۰۰ برابر رسیده است. البته وزارت بهداشت از همان ابتدا با این موضوع مخالف بود، به همین دلیل مدام نسبت به تصویب آیین نامه های این قانون سنگ اندازی می کرد. اما بالاخره پس از کش و قوس های فراوان این قانون تصویب شد ولی همانطور که پیشتر گفتم به درستی اجرا نشده است.

شریفی مقدم اظهار کرد: در حال حاضر هر مریضی که روی تخت بیمارستانی بستری بشود، در هر بخش و در هر جایی از کشور برایش شش K تعریف شده و هر K ۱۴هزارو۹۰۰ تومان است. بر این اساس ۹۰ هزار تومان به ازای هر ۲۴ ساعت بستری بیمار روی تخت، بیمار باید به حساب بیمارستان بریزد. از این مبلغ ۱۴ درصد به بیمارستان و برای کادر و نیرو‌های اداری است و در نهایت چیزی نزدیک به ۲ میلیون تومان کارانه پرستاران می‌شود. در نهایت ماجرا به شکلی جلو رفت که تنها پوسته‌ای از تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری باقی مانده‌است و اصل طرح تغییر کرد تا گفته شود این طرح را اجرایی کرده‌ایم. این فرمت عدالت در حق مریض را هم اجرایی نمی‌کرد، چراکه هر بخش خدمات متفاوتی دارد یا یک بیمار ممکن است خدمات بیشتری دریافت کند و یک بیماری خدمات کمتر. از سوی دیگر این ۹۰هزار تومان به گروه پرستاری داده می‌شود؛ یعنی بنا بود این طرح با چیزی حدود ۶ هزار میلیارد تومان پول اجرایی شود که اگر آن را تقسیم بر ۲۰۰ هزار نفر کار پرستاری بکنیم در ماه ۲ میلیون تومان می‌شود و از این رقم ۶۰ درصد به پرستاران می‌رسید، اما در نهایت نتوانستند این طرح را پیاده کنند. وي افزود: دلیل آن هم این بود که پرستاران برخی از بیمارستان‌های دولتی در حال حاضر حدود ۳ میلیون تومن کارانه می‌گیرند و با اجرای این فرمول کارانه پرستاران کاهش پیدا می‌کرد. به همین خاطر موضوع دیگری مطرح شد و آن کارانه قبلی هر پرستار ضربدر ۲/ ۲ بود. بر این اساس پرستاری که ۳ میلیون تومن کارانه می‌گرفت با اجرای این طرح ۷ میلیون تومان کارانه خواهد گرفت، اما یک پرستار شهرستانی که ۳۰۰ هزار تومان کارانه می‌گرفت با اجرای این طرح کمتر از یک میلیون تومان یارانه خواهد گرفت! در هر صورت ما می‌خواهیم عدالت برگزار شود به این مفهوم که اگر چیزی بد است برای همه بد است و اگر چیزی خوب است برای همه باید یکسان باشد.

«فوق‌العاده خاص به پرستاران» هنوز خاک می خورد

در عین حال اعطای «فوق‌العاده خاص به پرستاران» از دیگر مسایل مورد پیگیری جامعه پرستاری در سال‌های گذشته بوده است. در همین راستا هم شریفی مقدم تاکید دارد: وزارت بهداشت درباره این موضوع نیز بارها وعده وعید داده است اما تاکنون اجرایی نشده است. این در حالی است که ضرورت پرداخت فوق‌العاده خاص به مدافعین سلامت و پرستاران امر مهمی است و از دستگاه‌های مسئول می‌خواهد همانگونه که به درستی برای افزایش حقوق کارگران و رتبه بندی معلمان و … اعتبار در نظر گرفته شد، برای این بخش هم بودجه در نظر بگیرند.

کمبود بی دلیل پرستاران!

دبیرکل خانه پرستاری با اشاره به کمبود ۱۰۰ هزار پرستار گفت: برخلاف گفته های مسوولان سازمان نظام پرستاری که از کمبود حدود ۱۰۰ هزار پرستار در کشور خبر می‌دهند، در اصل اكنون ۱۰۰ هزار پرستار بیكار آماده به كار هم داریم. یکی از دلایل مسوولان درباره عدم استخدام پرستار کمبود بودجه است. علی رغم افزایش تخت ها و تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت اقدامی درباره استخدام پرستار نکرده است. در واقع امسال استخدام رسمی نداشتیم، بلکه همگان استخدام شرکتی و قراردادی هستند. اگر پول برای اجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری یا تبدیل وضعیت پرستاران نیست پس چطور سقف کارانه یک گروه خاص ۸۴ میلیون تومان افزایش می یابد.

پرستاران ٣ شيفت كار ميكنند

شریفی مقدم ادامه داد: متاسفانه پرستاران پایین ترین حقوق دولتی را دریافت می کنند. به همین دلیل برخی از آنها به دلیل تامین معیشت ۳ شیف در بیمارستان ها کار می کنند. برخی نیز بعد از شیف آخر با خودروی خود در اسنپ کار می کنند. وقتی پرستار ۳ شیفته کار می کند از نظر علمی بروز خطا اجتناب ناپذیر می شود و خطا مساوی با مرگ مردم است. پرستاران نباید اینگونه درگیر تامین معیشت باشند، دغدغه یک پرستار باید سلامت بیمار باشد نه قسط های آخر ماه. از طرفی پس از فروکش کردن کرونا نیز حدود ۱۰ هزار پرستار طرحی بیکار شدند. وضعیت پرستاران وخیم است. نیروی انسانی موجود در بیمارستان ها مستقیم با مرگ بیمار مرتبط است. در هر کشوری اگر نیروی انسانی درمانی آن از تعداد استاندارد کمتر باشد، مرگ و میر نیز افزایش پیدا می کند. به همین دلیل استخدام پرستاران یکی از مهمترین موضوعات وزارت بهداشت است.

وي خاطر نشان كرد: در هرصورت با چنین شرایطی موجی از مهاجرت در میان پرستاران به وجود آمده است. این روزها پرستاران به کشورهای بسیاری از جمله آلمان، کانادا، استرالیا و عمان مهاجرت می کنند. زیرا پرستاران در ایران نه تنها درآمد کافی ندارند، بلکه جایگاه اجتماعی و امنیت شغلی نیز ندارند. درآمد پرستاران در ایران حدود ۳۰۰ دلار است اما در کشورهای دیگر حدود ۴۰۰۰ دلار است. طبیعتا با این میزان حقوق کیفیت زندگی او متفاوت خواهد بود. چه بسا پرستاران اگر تمام حقوق خود را پس انداز کنند، بعد از ۶۰ سال می توانند در تهران خانه بخرند. بنابراین مشکلات پرستاری نسبت به گذشته انباشته تر شده است. تعارض منافع برخی مسئولان نیز منجر به نارضایتی ها شده است.  جهان صنعت نیوز