خبر اين است که مديرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهاي اجتماعي شهرداري تهران از تدبير شهرداري براي اسکان خانوادگي بيخانمانها خبر داد
شفاآنلاین>سلامت>خبر اين است که مديرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهاي اجتماعي شهرداري تهران از تدبير شهرداري براي اسکان خانوادگي بيخانمانها خبر داد اما وقتي به متن خبر سر ميزنيد تا متوجه شرايط و نحوه اسکان خانوادههاي بيسرپرست مطلع شويد، ميبينيد که اين مسئول گفته: «گرمخانهها به صورت خانوادگي تعريف نشده است، چراکه اگر اين فضا ايجاد شود که براي خانوادهها جايي وجود داشته باشد، مطمئن باشيد که مراجعات به تهران آنقدر زياد خواهد شد که ديگر قادر به پوشش آنها نخواهيم بود.»
به گزارش شفاآنلاین:زماني که يک مسئول اينگونه از تعداد مراجعات زياد صحبت ميکند به اين معناست که تعداد خانوادههاي بدون جا و مکان زياد است که متقاضي آن هم زياد است. نکته جالب اينکه احمد احمديصدر در جاي ديگري از صحبتهايش در خصوص تعداد خانوادههاي بيسرپناه اينطور گفته: «اگر در سطح شهر تهران خانوادهاي بيسرپناه باشد جزو استثناها ميشود و حتما ما در خدمت اين افراد هستيم و فضايي را براي آنها پيشبيني ميکنيم و اين هماهنگي با سازمانهاي ديگر نيز ايجاد شده است که اين خانواده يک شب را بيپناه نباشد.» به همين سادگي، ما متوجه نميشويم که تعداد خانوادههاي بيسرپناه کم و استثنا هستند يا زياد؟ و حتي اگر آن استثنايي هم که اشاره شده بخواهند از خدمات شهرداري بهرهمند شوند چه کار بايد کنند و کجا بايد بروند؟ او گفته: «متأسفانه يک تعداد ثابت افراد بيخانمان را داريم که اينها بيخانمانهاي ثابت ما هستند که خانواده هم نيستند.»نظر او در مورد اينکه گرمخانهها به چه کساني تعلق ميگيرد، اين است: «گرمخانه براي کساني است که بيخانمان هستند و به صورت موقت يک شب الي دو شب در سطح شهر تهران هستند، مشکلاتي را دارند يا کارگر فصلي هستند و جايي را ندارند و ميخواهند يک شب يا دو شب را بگذرانند.»
نگاهي به افزايش اجارهبها تا تعداد خانوارهاي بيمسکن
روزگاري که در آن زيست ميکنيم، گراني و تورم و بالارفتن اجاره بهاي خانهها کمرشکن شده؛ اجارهها به صورت نجومي بالا ميروند حتي در جنوبيترين نقاط شهر، مستاجران که از تامين زندگي روزمره خود هم درماندهاند، نميتوانند اجاره را پرداخت کنند، مالکان فشار ميآورند، اجارهها روي هم جمع ميشود و سرآخر اين اسباب و وسايل يک خانه است که بايد در گوشهاي از شهر زير چادري بماند. بايد گفت که متوسط اجارهبها در شهر تهران طي يک ماه گذشته 4.6 درصد افزايش داشت که به گفته کارشناسان اقتصادي، از دلايل اصلي آن ميتوان به رکود در بخش فروش، افزايش سطح عمومي قيمت کالاها و انتقال فشار تورمي از قيمت مسکن به بخش اجاره اشاره کرد. شاخص رشد ساليانه کرايه مسکن در پايتخت 41درصد و در کل مناطق شهري کشور حدود 47درصد بود. مطابق با سرشماري سال 95 در حالي که تعداد خانوارهاي کشور 24 ميليون و 196 هزار خانوار گزارش شده، تعداد واحدهاي مسکوني داراي سکنه کشور 22 ميليون و 825 هزار واحد بوده است. يعني در شرايط فعلي بعضي از خانوارهاي کشور به صورت مشترک در يک واحد مسکوني زندگي ميکنند و يا به محل زندگي آنها نميتوان مسکن اطلاق کرد. به استناد آمار مطرح شده براي اينکه هر خانوار يک واحد مسکوني براي سکونت داشته باشد، بازار مسکن کشور با يک ميليون و 371 هزار واحد مسکوني کمبود مواجه است. در ايام انتخابات رياستجمهوري رئيسي، وعدههاي بسياري را مطرح کرد که يکي از مهمترين آنها وعده ساخت سالانه 1ميليون مسکن و مجموعا 4ميليون مسکن در 4سال بود. اين وعده که با جمله معروف «جوانان عزيز، ازدواج از شما، مسکن از ما» مطرح شد، هم اکنون به عنوان مطالبه توسط مردم مطرح ميشود. اما نگاه مياندازيم به وعده ساخت 4ميليون واحد مسکوني در طول 4سال که از سوي اطرافيان رئيسجمهور نيز زير سوال رفته است. رستم قاسمي، وزير راه و شهرسازي که چندي پيش درپي حواشي زياد پيرامونش از جمله معاونان و اطرافيان و عکسهاي خصوصي او در خارج از کشور، استعفا داد، گرچه بر سرعت بخشيدن به روند ساخت طرح نهضت ملي مسکن تاکيد کرده بود اما همزمان اعلام کرد: قرار نيست سالي يک ميليون مسکن ساخته شود. تا پايان دولت سيزدهم، 2ميليون مسکن ساخته و به بهرهبرداري ميرسد. با شنيدن سخنان وزير سابق مسکن، راه و شهرسازي به نظر ميآيد که او از گفتههاي قبلي خود عقب نشيني کرد. او با اشاره به تعيين سهم هر استان از اين طرح، گفته بود: بيشتر از يک ميليون و 350 هزار واحد مسکوني در دست اجراست که تا شهريورماه، 100هزار واحد آماده تحويل خواهد شد. همين سخن هم به ذهن مخاطب متبادر ميکند که وزارت مسکن از وعده 4ميليون مسکن عقب نشيني کرده است. حتي اگر خوشبين باشيم و بگوييم تا پايان سال 1401 هم الباقي اين واحدها ساخته خواهند شد، باز هم به وعده ساخت 1ميليون مسکن در سال نخواهيم رسيد. به نظر ميآيد وزارت راه و شهرسازي، به خوبي متوجه شده است که اين وعده بزرگ عملياتي نيست و کمکم، تلاش دارد تا از اين وعده عقب نشيني کند.
برخي مسئولان ميخواهند نشان دهند وضع مردم خوب است
اما اگر خانوادهاي به دليل عدم تامين رهن منزل مجبور شود در خيابان بماند، آيا شهرداري تهران مراکزي دارد که چنين افرادي را به صورت خانوادگي پذيرش کند؟ به صحبتهاي مديرعامل مربوطه در شهرداري تهران برمي گرديم که «بله، شهرداري تهران مکانهايي را اختصاص داده است که اين افراد بتوانند براي يک شب الي دو شب خانوادگي سرپناهي را داشته باشند و بهطور موقت بتوانند يک الي دو شب را در آنجا سپري کنند تا بتوانند جاي ثابتي را داشته باشند.» و همان طور که تکرار شد و ميبيني مبحثي براي خانوادهها نيست و مشخص نيست يک الي دو شب براي افراد هم چه دردي از آنها دوا ميکند؟اما مديرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهاي اجتماعي شهرداري تهران در کنار واکاوي شرايط گرمخانههاي موجود، در بخش ديگري از صحبتهايش به موضوع غيرمرتبط درآمد کودکان کار و خيابان هم اشاره کرده و پرده از درآمد 50 ميليوني آنها برداشته! او به خبرنگار ايلنا گفته: «برخي از اين کودکان کار و خيابان به صورت خانوادگي کار ميکنند و 5 الي 6 نفر هستند که بههمراه خانواده و پدر و مادر در سطح شهر تهران کار ميکنند. بعضا اگر هر بچهاي از يک خانواده 7 نفره، روزي 100 هزار تومان دربياورد درآمد خانواده روزي 700 هزار تومان ميشود و در ماه ميشود 21 ميليون تومان. من با يکي از اينها صحبت کردهام و گفته است امروز 4ميليون تومان درآمد داشتهام.»احمديصدر که پيشتر اعلام کرده بود کودکان کار و خيابان روزانه بين 400هزار تا يک ميليون تومان درآمد دارند، در اين خصوص که اين درآمد برچه اساسي برآورد شده است، توضيح داده: «استثنائاتي وجود دارد اما ميانگين درآمد چنين خانوادههايي به 50ميليون هم ميرسد يک خانواده 7 الي 8 نفره در خيابان و در سرچهارراهها پخش ميشوند و کار ميکنند و ما هرگز با درآمدي که اينها دارند نميتوانيم اين افراد را از کف خيابان خارج کنيم. ما نميتوانيم به اينها ماهيانه 50ميليون تومان حقوق بدهيم؟»با اين اوصاف و با اين ديدگاه مسئولان، زماني که کودکان کار و خيابان که يکي از واضحترين نمونههاي چهره فقرزده شهر هستند، از اين درآمد ميليوني برخوردارند، بايد اين گفتهاش در اين خصوص که خانوادههاي بيسرپناه هم استثنا و ناچيزند را هم باور کرد. آرمان ملی