به گزارش شفاآنلاین:وی ادامه داد: معمولاً مراکزی که این اقدامات را انجام میدهند عمدتاً مجوز فعالیت حتی آرایشگاهی را هم ندارند و و از آنجا که در لیست صنف قرار ندارند، بازدید و نظارتی از آن ها صورت نمیگیرد و در این مراکز اگر مشکلی ایجاد شود بیمار نمیتواند اثبات کند که جراحی را در این مرکز انجام داده است و ممکن است فرد متخلف تغییر مکان داده یا زیر باره تخلف خود نرود.
به گفته نیکومرام، این مراکز معمولاً خدمات را با قیمت نازل ارائه میدهند و از همین رو بیماران برای انجام خدمات زیبایی در این مکانها تشویق میشوند. اما باید در نظر داشت که قیمت کمی که این مرکز پیشنهاد میدهند ممکن است به دلیل بیکیفیت بودن یا تقلبی بودن مواد مورد استفاده باشد و منشاء تهیه این مواد نیز مشخص نیست.
وی هشدار داد: ممکن است آرایشگاه از اجناس نامرغوب استفاده کند و بعضی از این مواد و ژل ها در بدن باقی بماند. شاید تزریق مواد در همان بار اول مشکلی ایجاد نکند اما در مراجعات بعدی برای فرد مشکلات جدی ایجاد خواهد کرد که عواقب آن پس از گذشت یک سال نمایش داده میشود. بعضی از عوارض این جراحیها سالها بعد خود را نشان میدهند، زمانی که شاید دسترسی به فرد ارائه دهنده خدمت یا آن مرکز ممکن نیست و از آنجا که پزشک شناسنامه ماده تزریقی را در دسترس ندارد درمان فرد به دلیل اطلاع نداشتن از نوع ماده تزریقی به تعویق میافتد.
رئیس انجمن جراحی پلاستیک ایران افزود: بعضا دیده شده که در برخی از این محیطها عمل های جراحی در سطح وسیعتر نیز انجام میشود. انجام عمل جراحی باید در محیطهای خاص اتاق عمل باشد و شرایط لازم از لحاظ ایمنی و رعایت مسائل عفونی را داشته باشد. همچنین فردی که اقدام به این کار می کند باید دانش آموخته پزشکی باشد و توانایی انجام کار را داشته باشد. در موارد مشاهده میکنیم افراد تصور میککنند برخی اقدامات زیبایی مانند لیفت ابرو یا برداشتن پف چشم کار سادهای است و از همین رو اقدام به انجام آن در مراکز غیرتخصصی میکنند اما عدم مهارت فرد منجر به ریزش مو و زخم های شدید و درمان های ناممکن شده است.