به گزارش شفاآنلاین:اگر برای شما رانیتیدین تجویز شده است، قبل از قطع دارو با پزشک خود در مورد گزینه های جایگزین ایمن صحبت کنید. اگر رانیتیدین OTC مصرف می کنید، مصرف دارو را متوقف کنید و با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد گزینه های جایگزین صحبت کنید. به جای بردن محصولات استفاده نشده رانیتیدین به محل بازپس گیری دارو، آنها را طبق دستورالعمل محصول دور بیندازید، در مورد دفع آن با داروساز صحبت کنید، یا با پیروی از دستورالعمل FDA.
رانیتیدین، با نام تجاری زانتاک، اکنون با نام زانتاک 360 به بازار عرضه می شود که حاوی یک ماده فعال متفاوت (فاموتیدین) است. فاموتیدین در همان کلاس رانیتیدین است و به همان روش عمل می کند، اما مشخص نشده است که حاوی سطوح غیرقابل قبول NDMA باشد.
اگر بچه دارید، می دانید که تف کردن بسیار رایج است و معمولاً چیزی برای ناراحتی نیست. اما گاهی اوقات می تواند نشانه ای از رفلاکس اسید باشد، به خصوص زمانی که با علائم دیگر همراه باشد.
اگر کودک شما تف می دهد و یکی از علائم زیر را نشان می دهد، می تواند نشانه یک بیماری جدی تری باشد که به نام GERD (بیماری ریفلاکس معده به مری) شناخته می شود.
گزینه های درمان رفلاکس اسید در کودک شما به سن و شدت مشکل بستگی دارد. تغییرات سبک زندگی و مراقبت در منزل گاهی اوقات می تواند به خوبی جواب دهد. اما همیشه پزشک کودک خود را در جریان بگذارید.
کودک شما ممکن است بیشتر در معرض رفلاکس باشد و زمانی که معده او بیش از حد پر است تف کند. افزایش دفعات تغذیه و در عین حال کاهش مقدار در هر خوراک به احتمال زیاد کمک کننده خواهد بود.
نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند ممکن است از تغییر در رژیم غذایی والدین شیرده بهره مند شوند . برخی از مطالعات نشان دادهاند که وقتی والدین شیرده مصرف شیر و تخممرغ را محدود میکنند، نوزادان میتوانند سود ببرند، اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می شوند ممکن است با تغییر در شیر خشک کمک کنند.
از ایجاد هرگونه تغییر در رژیم غذایی یا شیر خشک بدون مشورت با پزشک کودک خود اجتناب کنید.
معده کمتر پر فشار کمتری بر اسفنکتر تحتانی مری (LES) وارد می کند. LES حلقه ماهیچه ای است که از بازگشت غذا از معده به مری جلوگیری می کند.
فشار روی این عضله باعث از دست دادن کارایی آن می شود و به محتویات معده اجازه می دهد تا به گلو برود. رشد قدرت LES در سال اول به زمان نیاز دارد، بنابراین بسیاری از نوزادان به طور طبیعی اغلب تف می کنند.
تغذیه در صورت نیاز یا هر زمان که کودک شما گرسنه به نظر می رسد نیز ممکن است مفید باشد.
اگر می توانید، به کودک شیر بدهید و او را به مدت 30 دقیقه در همان وضعیت نگه دارید. این می تواند به جلوگیری از خزش اسیدها کمک کند.
هنگام تغذیه یا خواب وسوسه نشوید که یک پوزیشنر خواب را امتحان کنید. این ها رایزرهای بالشتکی هستند که می توانند سر و بدن کودک شما را در یک موقعیت نگه دارند.
کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی و اداره داروی فدرال (FDA)توصیه نکرده اندمنبع مورد اعتماداین به دلیل خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) یا خفگی است.
اگر از بطری تغذیه می کنید، نوک سینه را در طول شیردهی پر از شیر نگه دارید تا از بلعیدن هوا جلوگیری شود. انواع نوک سینه ها را امتحان کنید، از نوک سینه هایی که سوراخ های بزرگتری دارند که باعث جریان بیش از حد شیر می شوند اجتناب کنید.
با تأیید پزشک اطفال، افزودن مقدار کمی از غلات برنج نوزاد به شیر خشک یا شیر مادر میتواند گزینهای برای کاهش آب دهان باشد.
تصور میشود غلیظ کردن غذا به جلوگیری از ریزش محتویات معده به مری کمک میکند. این گزینه برای کاهش سایر علائم رفلاکس نشان داده نشده است. قبل از امتحان این گزینه با پزشک خود مشورت کنید.
چه با شیشه شیر یا شیردهی، مطمئن شوید که کودک خود مرتب آروغ میشند . آروغ زدن نوزاد هنگام شیر خوردن ممکن است به علائم رفلاکس کمک کند.
پس از هر 1 تا 2 اونس (یا اگر کمتر غذا می خورند، بیشتر اوقات) شیرخوارانی که با شیشه تغذیه می شوند، آروغ بزند. نوزادانی را که با شیر مادر تغذیه می کنند، هر زمان که نوک سینه را بیرون می آورند، آروغ بزند.
همیشه کودک را به پشت روی یک تشک سفت بخوابانید. مطمئن شوید که گهواره یا محل خواب فاقد پتوهای ضخیم، بالش، اشیاء گشاد یا اسباب بازی های مخملی باشد.
مطالعات نشان دادهاند که خطر ابتلا به SIDS در تمام وضعیتهای خوابیدن به جز در پشت افزایش مییابد. این امر در مورد همه نوزادان صدق می کند.
نشان داده شده است که نوزادانی که روی صندلی ماشین یا کریر روی شیب می خوابند، رفلاکس بیشتری دارند و همچنین خطر ابتلا به SIDS را افزایش می دهند.
به جای تغییر وضعیت ، کمی زمان بین خواب و غذا خوردن را در نظر بگیرید.
اگرچه ممکن است وسوسه شوید که آب گریپ را برای کاهش علائم رفلاکس امتحان کنید، اما هیچ مدرک علمی دال بر اثربخشی آن وجود ندارد.
مواد تشکیل دهنده بسته به سازنده متفاوت است، اما بسیاری از انواع آب گریپ شامل رازیانه، زنجبیل، نعناع، بادرنجبویه، بابونه و بی کربنات سدیم است.
سازمان جهانی بهداشت می گوید که دادن هر چیزی غیر از شیر مادر به نوزادان کمتر از 6 ماه ممکن است خطر عفونت باکتریایی، آلرژی های جدی و تحریک معده را افزایش دهد.
اگر به طور منظم مصرف شود، گریپ واتر نیز می تواند مشکلات قابل توجهی در خون نوزاد ایجاد کند.
اگر علاقه مند به استفاده از داروهای طبیعی برای درمان رفلاکس کودک خود هستید ، با پزشک اطفال خود صحبت کنید . شما می خواهید مطمئن شوید که هر دو روش ایمن و ثابت شده را انتخاب می کنید.
از محصولات حاوی کربن گیاهی (که گاهی اوقات برچسب کربو گیاهی یا زغال فعال)، الکل و ساکارز دارند خودداری کنید.
اگر تغییرات سبک زندگی کمکی نکرد، متخصص اطفال ممکن است تحقیقات بیشتری را در مورد سایر علل علائم کودک شما مانند GERD توصیه کند.
اگرچه داروهایی مانند امپرازول (Prilosec) به طور مکرر برای درمان استفاده می شود، مطالعات اثربخشی آنها را زیر سوال می برند. عملکرد اصلی این داروها کاهش اسید معده است.
یک نگرانی خاص در مورد این داروها خطر عفونت است. اسید معده به طور طبیعی از بدن در برابر موجودات خطرناکی که در آب و غذا یافت می شوند محافظت می کند.
کاهش اسید معده ممکن است خطر ابتلا به این نوع عفونت ها را در نوزاد افزایش دهد. با پزشک خود در مورد اینکه کدام برنامه درمانی برای کودک شما بر اساس شدت علائم او بهترین است صحبت کنید. دارو ممکن است هنوز بهترین گزینه برای نوزادانی با علائم شدید باشد.
اگر داروها و تنظیم شیوه زندگی به کاهش علائم کودک شما کمک نکند و اگر وزن کودک شما افزایش نیابد یا عوارض دیگری داشته باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. سفت کردن LES باعث پایداری بیشتر آن می شود تا اسید کمتری به مری برگردد.
نیاز به این نوع جراحی به خصوص در نوزادان نادر است. این روش که فوندوپلیکاسیون نامیده می شود ، معمولاً برای نوزادانی است که رفلاکس آنها باعث مشکلات شدید تنفسی یا جلوگیری از رشد می شود.
رفلاکس اسید در نوزاد یک بیماری قابل درمان است. یافتن تغییراتی در سبک زندگی که برای نوزاد شما موثر است احتمالاً به کنترل رفلاکس اسید آنها کمک می کند.
علائم همچنین ممکن است با شرایط دیگر مانند تنگی پیلور همپوشانی داشته باشند . این یک وضعیت جدی است که باعث سفت شدن غیر طبیعی عضله می شود که از تخلیه مناسب معده جلوگیری می کند. تنگی پیلور باعث استفراغ شدید می شود و باید توسط پزشک بررسی شود.
مهم نیست که علائم کودک شما چیست، با پزشک خود در مورد نگرانی های خود صحبت کنید، تا آنها بتوانند مشکل را به طور دقیق تشخیص دهند و به شما کمک کنند تا بهترین روش را برای کاهش ناراحتی کودک خود بیابید.
اگر تغییراتی مانند آروغ زدن مکرر، وعده های غذایی کوچکتر و تغییر شیر خشک به علائم نوزاد شما کمک نمی کند، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. کودک شما ممکن است مشکلات پزشکی دیگری داشته باشد که به GER مربوط نمی شود.
دریافت تشخیص مناسب برای دریافت بهترین درمان برای نوزاد مهم است. زمانی که درمان های سبک زندگی مفید نباشد، آزمایش های دیگری ضروری خواهد بود.
رئیس انجمن پزشکان کودکان گفت: رفلاکس در نوزادان تا 4 ماهگی طبیعی
است، اما چنانچه بعد از آن ادامه یابد نیاز به درمان دارد، همچنین چاقی،
آسیبهای مغزی، آلرژی به شیر گاو از دلایل رفلاکس است که موجب وزن کم و
اختلال خواب کودک میشود.
غلامرضا خاتمی در گفتوگو با فارس، با
اشاره به انواع رفلاکس در نوزادان و کودکان، اظهارداشت: رفلاکس یعنی شیری
که کودک میخورد از معده او وارد مری شود که این موضوع گاهی میتواند با
خروج شیر از دهان همراه باشد بنابراین خروج شیر از معده به مری و گاهی به
بیرون رفلاکس است.
وی افزود: رفلاکس در نوزادان تا 4 ماهگی
فیزیولوژیک و طبیعی است و مرضی محسوب نمیشود همچنین این رفلاکس بر سلامت
کودک اثر ندارد و او شاداب و سرحال است و وزن میگیرد، مشکلی نیست همچنین
این نوع رفلاکس بعد از حدود 4 ماهگی کم و اصلاح میشود.
این فوق تخصص گوارش اطفال گفت: نوع دیگری از رفلاکسها که فیزیولوژیک و
طبیعی نیست و پاتولوژیک و بیماری محسوب میشود رفلاکسی است که بعد از حدود
4 ماهگی نیز کم یا اصلاح نمیشود و بر اثر تنگی انتهای معده رخ میدهد.
وی افزود: کودکانی که چاق هستند نیز دچار نوعی رفلاکس میشوند و علت آن
نیز باز شدن معده به خاطر حجم زیاد غذا و برگشت آن به مری و گاهی دهان است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: کودکانی که
به هر دلیلی دچار مشکلات مغزی هستند دچار رفلاکس میشوند، مشکلات مغزی در
کودکان بیشتر مادرزادی است همچنین گروهی از کودکانی که به شیر گاو آلرژی
دارند دچار رفلاکس میشوند بنابراین اگر مادر شیر بخورد کودک او دچار این
مشکل میشود حتی مصرف شیرخشک این کودکان را اذیت میکند و باید از شیر
مخصوص استفاده کنند، این گروه دچار بیماری رفلاکس هستند.