کرونا علاوه بر کشتار بی‌رحمانه و بستری نمودن عده زیادی از هم وطنان، آسیب‌های فراوانی نیز از نظر اقتصادی به صاحبان کسب‌ها و مشاغل مختلف وارد نمود.
شفاآنلاین>سلامت> کرونا علاوه بر کشتار بی‌رحمانه و بستری نمودن عده زیادی از هم وطنان، آسیب‌های فراوانی نیز از نظر اقتصادی به صاحبان کسب‌ها و مشاغل مختلف وارد نمود. تعطیل و نیمه تعطیل شدن بسیاری از مشاغل باعث شد که صاحبان آن‌ها زیان‌های زیادی را تحمل کنند که متاسفانه در این زمینه نیز کسی به کمک آن‌ها نیامد.
اما یکی از زیان‌های عمیق کرونا که کمتر در مورد آن صحبت شده، آسیب‌ها و عوارض آموزش مجازی است. تعطیلی مدارس و خانه‌نشین شدن دانش‌آموزان موجب شد که آن‌ها حدود دو سال از فضای مدرسه دور باشند و مجبور به آموزش‌های مجازی گردند. در صورتی که دوری از دوستان، همکلاسی ها، آموزگاران و محیط مدرسه باعث ایجاد اختلالات عاطفی در دانش‌آموزان می‌گردد و مهمتر از آن موضوع نظم‌پذیری آن‌ها به هم می‌ریزد. در این شرایط دیگر دانش‌آموزان مجبور به بیدار شدن منظم در صبح‌ها نیستند و با نشستن تا دیروقت به بازی‌های رایانه‌ای و تماشای تلویزیون اجبارا صبح‌ها با خستگی دیر از خواب بر می‌خیزند.
در حالی که این
اختلالات خواب در مسائل تغذیه دانش‌آموزان نیز اثر عمیقی گذاشته و موجب
به هم ریختگی برنامه‌های خوراک آنان می‌گردد. اما در این میان مهمترین مسئله بی‌نظمی در امور روزانه است چرا که دانش‌آموزان دیگر موظف به رعایت مقررات حضور و غیاب در مدرسه نیستند و هر زمان که دلشان بخواهد درس می‌خوانند یا پاسخ آموزگاران خود را می‌دهند.
بدتر آنکه در بسیاری از اوقات برادر و خواهر بزرگتر یا مادر و پدر دانش‌آموزان به جای آن‌ها تکالیف‌شان را انجام می‌دهند. بعضا نیز والدین به خاطر آرام کردن فرزندان و برای جلوگیری از ناراحتی و عصبانیت آن‌ها هیچ گاه از این رفتارها به آموزگاران سخنی نمی‌گویند در حالی که همین موضوع باعث می‌شود دانش‌آموزان بر خطاکاری خود اصرار ورزند. بنابراین می‌توان گفت که مهمترین آسیب کرونا بر نوجوانان و جوانان همین‌عدم نظم‌پذیری و اخلال در جامعه‌پذیری دانش‌آموزان است.
حتی کرونا باعث شد که دانش‌آموزان تا مدت‌ها بعد از گشایش مدارس، دچار تضاد عاطفی، رفتاری و رفتارهای نهادینه شوند. متاسفانه به علت مشکلات مالی و اقتصادی و همچنین ضعیف بودن شبکه اینترنت بسیاری از شهرستان‌ها و روستاها، دانش‌آموزان توانایی دسترسی به اینترنت و به دنبال آن دسترسی به آموزش نداشته باشند در صورتی که این موضوع باعث عقب افتادگی تحصیلی آن‌ها شده است.
حال آموزش و پرورش و مربیان باید برای دانش‌آموزان بعد از اتمام کرونا برنامه ریزی منظم و مرتبی بنمایند تا ضمن جبران عقب ماندگی‌ها و کاستی‌های علمی و تحصیلی، بتوانند دانش‌آموزان را برای کلاس‌های بالاتر آماده کنند. از نگاه آسیب‌شناسی رفتاری آموزگاران قطعاً خود بهتر از همه می‌دانند که در شروع مدارس و کلاس‌ها نباید برنامه‌های سنگینی را مطرح نمایند چرا که دانش‌آموزان به خاطر رفتار ثانویه‌ای که در دوران کرونا به آن‌ها تحمیل شده‌است برایشان دشوار است که ساعت‌ها در مدرسه و کلاس حضور داشته باشند به همین دلیل آموزگاران محترم باید با دروس سبک‌تر و برنامه‌های کمتر کلاس‌ها را آغاز کنند تا کم کم دانش‌آموزان آمادگی حضور در کلاس‌های جدی‌تر را داشته باشند.مجید ابهری/ روزنامه آفتاب یزد
