تغییر رنگ زبان می تواند نشان دهنده تغییراتی ناخوشایند در بدن باشد و یا اینکه خبر از بروز و ظهور برخی بیماری ها در بدن می دهد.
شفاآنلاین>سلامت> بیماری ها با علائم مختلفی در بدن ظهور و بروز می کنند. در میان تمامی این علائم باید به «زبان» هم توجه ویژه ای داشت به خصوص اگر تغییر رنگ آن بسیار مشهود باشد.
به گزارش شفاآنلاین: تغییر رنگ زبان می تواند نشان دهنده تغییراتی ناخوشایند در بدن باشد و یا اینکه خبر از بروز و ظهور برخی بیماری ها در بدن می دهد.
از روی رنگ زبان می توان برخی از بیماری ها را با تشخیص ابتدایی روبرو کرد. برخی از تغییر رنگ ها چندان مهم نیستند اما برخی دیگر باید بسیار مورد توجه و اهمیت قرار بگیرند. به خصوص اگر تغییر رنگ بسیار قابل توجه ، عجیب و ترسناک باشد.
البته این را هم باید در نظر داشت خوردن برخی از خوراکی ها به خصوص آنهایی که افزودنی های صنعتی دارد ممکن است منجر به تغییر موقتی رنگ زبان شود اما آن دست از تغییر رنگ ها که ارتباطی به خوراکی ها ندارد باید جدی گرفته شوند چرا که ممکن است یک زنگ خطر باشند.
اما واقعا
زبان داخل دهان ما چه به ما می گوید؟
اگر زبان شما صورتی کمرنگ است بدان معناست که شما مشکل خاصی ندارید و سالم هستید مگر اینکه قبلا بیماری دیگری داشته باشید که محرز شده باشد. به هر حال طبیعی ترین رنگ زبان صورتی کمرنگ است. اگر غیر از این باشد حتما یک اختلال وجود دارد.
اگر زبان شما زرد است حتما یک مشکلی وجود دارد. لابد از لحاظ شکمی، معدوی و یا هاضمه دچار مشکل شده اید. وقتی زبان شما زرد شد حتما به این مشکلات توجه کنید. این میتواند نشانهای از شروع تدریجی مشکلات کبدی هم باشد.
زبان سفید و یا خاکستری نیز نشان دهنده این است که تغییراتی ناخوشایند و احتمالا بیماری زا در بدن شما به وجود آمده است. این شاید نشان دهنده این باشد که دچار عفونت مخمری شده اید.
زبان بنفش هم نشانه بدی محسوب می شود چرا که ممکن است حاکی از مشکلات قلبی و ریه ای در بدن یک فرد باشد. اگر قلب خون را درست پمپاژ نکند یا اکسیژن کافی در خون وجود نداشته باشد، رنگ زبان بنفش مایل به آبی میشود.
زبان قرمز پررنگ هم حاکی از نشانه هایی از انواع اختلالات در بدن یک فرد است. این می تواند حاکی از اختلالات قلبی باشد و یا فشار خون. به هر حال چیزی است که باید آن را جدی گرفت. البته قرمزی رنگ زبان در کنار صافی سطح روی آن میتواند حاکی از التهاب زبان (گلوسیت) یا بیماری پلاگر ناشی از کمبود ویتامین b۳ و کمبود نیاسین باشد.
زبان بی رنگ هم طبیعی نیست. زبان بیرنگ میتواند از کمبود ویتامین یا مواد مغذی خصوصاً ویتامین B۱۲ و ویتامین A خبر دهد؛ این مسئله به راحتی با تغییر رژیم غذایی و مصرف بیشتر ویتامینهای مورد نیاز برطرف خواهد شد.
زبان توتفرنگی مانند دانه توتفرنگی مشاهده میشود. این نیز می تواند نشانه بیماری کاوازاکی در کودکان باشد. کمبود اسیدفولیک و ویتامین B۱۲ نیز ممکن است باعث قرمز شدن سطح زبان شود.
زبان سیاه مودار هم عارضه عجیبی است که معمولا بین افراد سیگاری رخ می دهد. رشد زیاد غدد روی زبان و گیر کردن باقیمانده مواد غذایی در لابلای پرزهای زبان سبب میشود تا روی زبان مودار و سیاه به نظر برسد.