سفر در آغوش کرونا

به گزارش شفاآنلاین:رئیس بخش اورژانس بیمارستان سینا در این زمینه می‌گوید: آمار مرگ و میرهای بالای 300 نفر نتیجه همین سفرهایی بود که انجام شد. در واقع می‌توانیم بگوییم تیر خلاصی بود که دیگر چیزی باقی نگذاشته تا از دست بدهیم. متأسفانه ما در موج سوم به سمتی رفته‌ایم که اغلب افرادی که به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند، اهل رعایت پروتکل‌های بهداشتی بودند اما در کمال تعجب بازهم گرفتار ویروس شدند. خب یکی از علت‌ها این است که اغلب ما دیگر مثل گذشته به ظرافت‌ها و نکات ریز توجه نمی‌کنیم و دچار نوعی سهل‌انگاری سهوی شده‌ایم و اتفاقاً ویروس از جایی به ما حمله می‌کند که هیچ وقت فکرش را نمی‌کردیم. مثلاً در خانواده، برخی اعضا که به‌شدت رعایت می‌کنند و محتاط هستند، ناقل بوده و بیماری را به سایرین انتقال می‌دهند، اما چون کسی فکر نمی‌کند که او با این حجم رعایت بیمار باشد، از او فاصله نمی‌گیرد. یا خریدها مثل سابق ضدعفونی نمی‌شود. البته ابتلای ویروس یک امر ترکیبی است و فقط از یک ناحیه خاص منتقل نمی‌شود، اما این اشتباهی است که ما اخیراً مشاهده کرده‌ایم و بسیار هم خطرناک است.

دکتر حسین کرمانپور ادامه می‌دهد: از طرفی برخی فکر می‌کنند ماسک، ویزای ورود به هر نقطه‌ای است، سفر می‌روند ماسک می‌زنند و فکر می‌کنند مسأله حل شده است، اما فاصله اجتماعی هم در کنار ماسک بسیار اهمیت دارد. توجه داشته باشید که حد شنوایی و رعایت مردم ما تا همین اندازه است. یعنی در طول این 8 ماه نشان دادند که نمی‌خواهند بیشتر از این رعایت کنند. البته تعداد این افراد کمتر از 20 درصد است. خب اینجا باید پلیس وارد شود. باید اعمال قانون کنیم. از 8 ماه پیش می‌گوییم که برای خروج از شهر جریمه سنگین بگذارید تا مردم از سفر رفتن منصرف شوند، حتی باید سوابق جریمه را هم برای انفصال از خدمات و تسهیلات دولتی لحاظ کنند. مثل کره جنوبی که راننده اتوبوس، پزشک، مسئول سوپرمارکت و غیره اگر رعایت نکنند، جریمه می‌شوند. اما ما چه کرده‌ایم؟ سفر فقط خودرو نیست، هواپیما، قطار و اتوبوس هم هست که بیماری را از یک نقطه به نقطه دیگر می‌برد. یا درباره سفرهای درون شهری اگر فقط 6 ماه سخت‌گیری شود، کرونا در ایران مدیریت می‌شود و ما می‌توانیم عید نوروز را در کنار هم جشن بگیریم. وگرنه با شعار و حماسه‌سازی نمی‌توانیم به نتیجه برسیم.

 برخی مناطق تهران را قرنطینه کنیم

سوری، عضو ستاد مقابله با کرونا هم در این زمینه اینطور توضیح می‌دهد: آنچه در این 8ماه رخ داد، نشان می‌دهد که ما باید سیاست‌ها، رویکردها و دیدگاه‌هایمان را در این زمینه اصلاح کنیم، از تجربه دنیا درس بگیریم و براساس الگوهای بومی عمل کنیم. اما برای این منظور اول باید بپذیریم که این اپیدمی تهدیدکننده است و همه ارکان جامعه را می‌تواند درگیر کرده و به آنها بار اضافی تحمیل کند. در طول تاریخ هم تجارب متعددی داریم که چگونه یک اپیدمی، نظام اجتماعی و سیاسی یک کشور را تهدید کرده و از بین برده است. بنابراین مدیریت این وضعیت فقط از عهده وزارت بهداشت برنمی‌آید و باید همه ذینفعان مشارکت کنند و در صورت نیاز از قوه قهریه استفاده شود. شما با خواهش و تمنا نمی‌توانید در مقابل دشمنی که صف‌آرایی کرده است، بایستید. الان به بالاترین شدت عمل نیازمندیم.

او با تأکید بر اینکه در این شرایط باید گروه‌ها و مکان‌ها را در سه مرحله پیش رخداد، رخداد و بعد از رخداد اولویت‌بندی کنیم، می‌گوید: ما براساس الگوی مشخصی باید افرادی را که سهم زیادی در انتشار بیماری دارند شناسایی کنیم، در این صورت کمتر از 10 درصد افراد جامعه در اولویت قرار می‌گیرند. در حالی که 90 درصد مردم قربانی بی توجهی این عده می‌شوند. خب این 10 درصد هم نیازمند شدت عمل و برخورد قهری هستند و ما باید روی آنها متمرکز شویم. ما روزانه با حدوداً 5 هزار مورد جدید مواجهیم که اگر در مرحله رخداد شناسایی شوند، جلوی بسیاری از بستری‌های آی سی یو و بدحال گرفته می‌شود. در مرحله بعد از رخداد هم باید افرادی که از بیمارستان مرخص می‌شوند و یا در خانه هستند به مدت 21 روز تحت نظر باشند.سوری با اشاره به اولویت‌های مکانی هم می‌گوید: انتشار اپیدمی در سراسر کشور یکسان نیست. ما باید کانون‌های اصلی و خوشه‌های اپیدمی را پیدا کرده و بر آنها تمرکز کنیم. مثلاً در تهران باید اولویت بر مناطق آلوده‌تر مثل منطقه 4 باشد و حتی این مناطق را قرنطینه کرده و تحت مراقبت و نظارت قرار بدهیم. درباره تعطیلی پیش رو هم همینطور باید افراد شناسایی شده و به جای سختگیری عمومی بر این افراد تمرکز کنیم. کار سختی نیست و زیرساخت‌های آن هم در کشور وجود دارد.

 باید محدودیت‌های بیشتر و مؤثرتری برای کرونا در تهران اعمال شود

فرمانده ستاد مقابله با کرونای کلانشهر تهران با تأکید بر اینکه باید محدودیت‌های مؤثرتری در تهران اعمال شود، می‌گوید: براساس شرایط موجود باید تصمیمات جدیدتری برای مقابله با کرونا بگیریم و نیازمند اعمال محدودیت بیشتر با قدرت بازدارندگی بالاتری خواهیم بود.

به گزارش آنا، علیرضا زالی با اشاره به اوج‌گیری کرونا در تهران تأکید می‌کند: محدودیت‌های اعمالی هفته‌های گذشته در آینده ادامه پیدا خواهد کرد و به نظر می‌رسد ما به دلیل شرایط خاص در تهران باید مداخلات بیشتری را اعمال کنیم. البته در این هفته جلساتی با نیروی انتظامی داشتیم و بنا شد از ظرفیت نهادهای نظارتی در شرایط کنترل کرونا در تهران بیشتر استفاده شود.وی با بیان اینکه با توجه به فرسایشی شدن کرونا، کادر درمانی خسته شده و با مشکل نیروی انسانی روبه‌رو هستیم، می‌گوید: درخواست نیروی جدید برای اضافه شدن به کادر درمان داریم و سهمیه تخصیص داده شده فعلی پاسخگوی ما نیست و قرار است هرچه سریع‌تر وزارت بهداشت به این موضوع رسیدگی کند.

وضعیت محدودیت‌های ترافیکی جاده‌ها در تعطیلات پیش ‌رو

جانشین پلیس راه کشور درباره محدودیت‌های ترافیکی در محورهای کشور گفته است که درباره محدودیت‌های ترافیکی و ممنوعیت سفر تا این لحظه هیچ محدودیت و ممنوعیتی برای تردد خودروهای سواری و منع سفر در جاده‌ها اعمال نشده است.

به گفته سرهنگ ایوب شرافتی، در تعطیلات پیش رو هیچ تصمیمی برای ارائه تسهیلات تردد به خودروها در جاده‌های شمالی نخواهیم داشت و براین اساس هیچ یک از جاده‌های کشور به منظور سهولت تردد و تخلیه سریع بار ترافیک یک طرفه نخواهد شد.

 محدودیت‌ها را زودتر اعلام کنند

آقای صمدی کارمند دولت درباره مسافرت رفتن در دوره کرونا می‌گوید: «در تعطیلات هفته گذشته بعد از اعلام رسمی توسط رسانه‌ها در زمینه اعمال محدودیت‌های مسافرت، من خودم در جاده بودم، دوستانم تماس گرفتند و گفتند که محدودیت‌های سفر گذاشته شده، اما من آن زمان نصف مسیر را رفته بودم، حالا هم نمی‌دانم که جریمه شدم یا نه. به نظرم باید حداقل دو روز جلوتر اعلام می‌کردند تا مردم می‌توانستند برنامه مسافرت را لغو کنند.» بهنام اسدی هم که در تهران دانشجو است، می‌گوید: «دانشجو هستم و در کافه‌ای هم به صورت نیمه‌وقت کار می‌کنم، با اینکه بیشتر کلاس‌های دانشگاه مجازی شده، اما نمی‌توانم به شهرم برگردم، چون به درآمدم نیاز دارم و باید کار کنم، همه دلخوشی‌ام این بود که در تعطیلات به دیدار خانواده‌ام که مقیم اصفهان هستند، بروم اما از آنجایی که در محل کارم با افراد زیادی سر و کار دارم، می‌ترسم ناقل باشم و حالا هم چندین ماه است که خانواده‌ام را ندیده‌ام، چون مادرم سن بالایی دارد و می‌ترسم که ناقل بی‌علامت باشم و مسافرت رفتن یک عمر پشیمانی برایم به بار بیاورد.»

آقای جواد مجیدی هم که سوپرمارکت دارد، با بیان اینکه همیشه در تعطیلات مغازه را به شاگردانم می‌سپارم و خانواده را به مسافرت می‌برم، می‌گوید: «در تعطیلات شهریور ما مثل روال قبل با خانواده به شمال رفتیم و سعی کردیم که موارد بهداشتی را به طور کامل رعایت کنیم اما متأسفانه دو هفته بعد از بازگشت، دختر ۱۷ ساله‌ام به کرونا مبتلا شد، همه از مسافرتی که رفتیم پشیمان شدیم، خوشبختانه بیماری دخترم خیلی حاد نبود و به ریه آسیبی وارد نشد، اما این مسافرت می‌توانست دخترم را از من بگیرد، حالا به خودم قول دادم تا پایان کرونا هر چقدر هم که طول بکشد، خانواده‌ام را به هیچ مسافرتی نبرم.خانم امیری هم که در آموزش و پرورش مشغول به کار است، می‌گوید: «من اصالتاً جنوبی هستم و تمام خانواده‌ام ساکن جنوب هستند با اینکه کلیه کلاس‌های مدارس غیرحضوری است و در حدود ۹۰ درصد کلاس‌ها به صورت مجازی برگزار می‌شود و می‌توانم برای دیدن خانواده راهی جنوب شوم، اما این کار را نمی‌کنم چون که به گفته متخصصان، مسافرت رفتن عامل مهمی در جهت افزایش این بیماری است. صبر می‌کنم تا کرونا تمام شود و بعد برای مسافرت برنامه‌ریزی می‌کنم.»ایران