به گزارش شفاآنلاین، برآوردها حاکی از آن است که حدود 54 میلیون آمریکایی به این عارضه مبتلا هستند و پیشبینی میشود که تا سال 2020 میلادی تعداد مبتلایان به آن به 61 میلیون نفر برسد.
پوکی استخوان عارضهای است که با عدم تعادل در جایگزینی بافت استخوانی شناخته میشود. این بیماری موجب میشود که بین فرآیند تشکیل بافت جدید استخوانی و از دست رفتن آن، عدم تعادلی بروز کند که در نهایت این بیتعادلی به شکستگی استخوانها منجر میشود.
برای زنان، دوران یائسگی به مفهوم کاهش سطح استروژن و پایین آمدن تراکم استخوانهاست. استروژن به طور معمول تراکم استخوانها را حفظ میکند و به همین دلیل است که پوکی استخوان پس از سن 50 سالگی به شدت در زنان دیده میشود. در مردان نیز این بیماری در سنین 60 تا 75 سالگی مشاهده میشود. بیشتر افراد تصور میکنند که پوکی استخوان بیماری زنانه است در حالی که بیش از 18 میلیون مرد به این بیماری مبتلا هستند. کاهش میزان تستوسترون فاکتور اصلی خطرزا در این زمینه برای مردان است.
پوکی استخوان یک بیماری خاموش و نکته کلیدی در مورد آن، توجه به اهمیت پیشگیری و شناسایی بیماران با میزان خطر بالا پیش از وقوع شکستگیهای استخوانی است. پزشکان معتقدند در حالی که ارتباط قوی بین افزایش سن و ابتلا به پوکی استخوان وجود دارد اما راهکارهایی هست که میتوان به کمک آنها از این بیماری پیشگیری و به حفظ تراکم استخوانی در حد متعادل و سالم کمک کرد. با وجود ارتباط آشکار این عارضه با افزایش سن اما نکته کلیدی در امر پیشگیری، توجه به اهمیت تقویت استخوانها از دوران جوانی است. علاوه بر این با بالا رفتن سن، ورزش کردن و کاهش وزن میتواند تراکم استخوانی را افزایش دهد.
علاوه بر ورزش، داشتن رژیم غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D برای حفظ سلامت استخوانها ضروری است. مواد خوراکی همچون لبنیات و سبزیجات با برگهای تیره و همچنین مکملهای خوراکی منبع غنی از کلسیم به حساب میآیند. علاوه بر این ویتامین D به جذب بهتر کلسیم و حفظ سلامت استخوانها کمک میکند. این ویتامین به طور طبیعی در صورت قرار گرفتن در معرض نور خورشید در بدن تولید میشود اما برخی از منابع غذایی غنی از این ویتامین در عین حال شامل جگر، زرده تخم مرغ و ماهی هستند.
به نقل از شبکه خبری فاکس نیوز، از فاکتورهای دیگر خطرزا در بروز پوکی استخوان میتوان به مصرف دخانیات و مواد الکلی و همچنین الگوی زندگی بیتحرک اشاره کرد. به طور مثال بررسیها حاکی از آن است که بین سیگار کشیدن و کاهش تراکم استخوان ارتباط مستقیم و قوی وجود دارد هرچند با گذشت زمان و ترک سیگار میتوان از تاثیرات مخرب آن بر بافت استخوانی کاست.