مطالعه جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در مجله PLOS Medicine منتشر شده است، اولین مطالعه‌ای است که مغز کودکان مبتلا به دیابت را با انجام یک کار شناختی ارزیابی می‌کند
شفا آنلاین>سلامت>یک مطالعه انجام شده توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه "استنفورد" نشان داده است که کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ تفاوت‌های ظریف اما مهمی در عملکرد مغز در مقایسه با افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند، نشان می‌دهند.
به گزارش شفا آنلاین، مطالعه جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در مجله PLOS Medicine منتشر شده است، اولین مطالعه‌ای است که مغز کودکان مبتلا به دیابت را با انجام یک کار شناختی ارزیابی می‌کند.
در اسکن‌های fMRI، هنگامی که مغز آنها در حال کار بود، کودکان مبتلا به دیابت مجموعه‌ای از الگوهای فعالیت غیرعادی مغز را به نمایش گذاشتند که در بسیاری از اختلالات دیگر از جمله کاهش شناختی در پیری، صدمه مغزی، اختلال بیش فعالی کمبود توجه و ام‌اس مشاهده شده است.
این مطالعه همچنین گزارش داد که الگوهای غیرطبیعی فعالیت مغزی در کودکانی که مدت بیشتری است به دیابت مبتلا هستند، بیشتر دیده می‌شود.
"لارا فولند راس" محقق ارشد تحقیقاتی در مرکز تحقیقات علوم مغزی استنفورد گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱، مغز به اندازه لازم کارآمد نیست.
وی افزود: نتیجه‌گیری مطالعه ما این است که به رغم توجه بسیاری از متخصصان غدد درون ریز به این گروه از بیماران و پیشرفت‌های واقعی در دستورالعمل‌ها و درمان‌های بالینی، کودکان مبتلا به این نوع دیابت هنوز در یادگیری و مسائل رفتاری مشکل دارند که احتمالاً با بیماری آنها در ارتباط است.
دیابت نوع ۱ هنگامی رخ می‌دهد که لوزالمعده نتواند انسولین بسازد؛ هورمونی که به تنظیم قند خون کمک می‌کند. به این بیماران از طریق تزریق یا پمپ انسولین تزریق می‌شود. اما حتی با این درمان، سطح قند خون آنها بسیار بیشتر از افراد سالم در نوسان است.
"راس" گفت: کودکان مبتلا به دیابت در سطح قند خون خود نوسانات مزمن دارند و از طرفی گلوکز برای رشد مغز مهم است. سلول‌های مغزی نیاز به تأمین مداوم گلوکز برای سوخت دارند. مطالعه قبلی نشان داد که تغییرات ساختار مغز و اختلال خفیف در عملکرد در کارهای شناختی در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ وجود دارد، اما این مکانیسم هرگز مورد مطالعه قرار نگرفته بود. مهم این بود که آنچه را که در مغز این بچه‌ها اتفاق می‌افتد را بررسی کنیم.
محققان اسکن مغزی fMRI را بر روی ۹۳ کودک مبتلا به دیابت نوع ۱ در ۵ مکان مختلف انجام دادند. یک گروه ۵۷ نفره از کودکانی که بیماری نداشتند نیز به عنوان گروه کنترل تشکیل شد. همه شرکت کنندگان بین ۷ تا ۱۴ سال سن داشتند و به کلیه کودکان قبل از اسکن مغزی، آزمون‌های رفتاری و شناختی استاندارد داده شد.
سپس در اسکنر fMRI، کودکان یک کار شناختی انجام دادند که حروف مختلف الفبا به شکل تصادفی به آنها نشان داده می‌شد و از آنها خواسته شد که در پاسخ به هر حرف به جز حرف "X" یک دکمه را فشار دهند. این کار اغلب در مطالعات اسکن مغز برای ارزیابی آنچه در مغز هنگام تمرکز اتفاق می‌افتد، انجام می‌شود.
این مطالعه نشان داد اگرچه کودکان مبتلا به دیابت این کار را دقیقاً همانند گروه کنترل انجام می‌دهند، اما مغز آنها رفتار متفاوتی دارد.
این ناهنجاری‌ها در کودکانی که در سنین پایین‌تر به دیابت مبتلا شده بودند، بیشتر بروز می‌کند که در نوع خود نشان می‌دهد که ممکن است این مشکل با گذشت زمان بدتر شود.
"راس" گفت: هر چه میزان مواجهه شما با تغییرات و نوسان در سطح گلوکز خون بیشتر باشد، تغییرات عملکرد مغز بیشتر می‌شود. مطالعات در بزرگسالان مبتلا به دیابت نشان می‌دهد که در مراحل بعدی این بیماری، سرانجام مغز توانایی حل این مشکل را از دست می‌دهد.
در مرحله بعد، دانشمندان می‌خواهند بررسی کنند که آیا رسیدن به غلظت بهتر گلوکز خون از طریق درمان با لوزالمعده مصنوعی، تاثیر مثبت بر عملکرد مغز کودکان دارد یا خیر. این دستگاه‌ها به صورت الکترونیکی یک سنسور گلوکز خون را با پمپ انسولین تنظیم می‌کنند که به طور خودکار تحویل انسولین را تنظیم می‌کند.
"راس" با بیان اینکه با کنترل بهتر قند خون ممکن است مغز کودکان بتواند فعالیت عادی خود را بازیابی کند، گفت: امیدواریم با پیشرفت در دستگاه‌های درمانی دیابت، این یافته‌ها از شدت این مشکلات بکاهد یا آن را به کلی از بین ببرد. مغزهای جوان بیشترین پتانسیل را برای ترمیم دارند.
به گزارش شفا آنلاین، مطالعه جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در مجله PLOS Medicine منتشر شده است، اولین مطالعه‌ای است که مغز کودکان مبتلا به دیابت را با انجام یک کار شناختی ارزیابی می‌کند.
در اسکن‌های fMRI، هنگامی که مغز آنها در حال کار بود، کودکان مبتلا به دیابت مجموعه‌ای از الگوهای فعالیت غیرعادی مغز را به نمایش گذاشتند که در بسیاری از اختلالات دیگر از جمله کاهش شناختی در پیری، صدمه مغزی، اختلال بیش فعالی کمبود توجه و ام‌اس مشاهده شده است.
این مطالعه همچنین گزارش داد که الگوهای غیرطبیعی فعالیت مغزی در کودکانی که مدت بیشتری است به دیابت مبتلا هستند، بیشتر دیده می‌شود.
"لارا فولند راس" محقق ارشد تحقیقاتی در مرکز تحقیقات علوم مغزی استنفورد گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱، مغز به اندازه لازم کارآمد نیست.
وی افزود: نتیجه‌گیری مطالعه ما این است که به رغم توجه بسیاری از متخصصان غدد درون ریز به این گروه از بیماران و پیشرفت‌های واقعی در دستورالعمل‌ها و درمان‌های بالینی، کودکان مبتلا به این نوع دیابت هنوز در یادگیری و مسائل رفتاری مشکل دارند که احتمالاً با بیماری آنها در ارتباط است.
دیابت نوع ۱ هنگامی رخ می‌دهد که لوزالمعده نتواند انسولین بسازد؛ هورمونی که به تنظیم قند خون کمک می‌کند. به این بیماران از طریق تزریق یا پمپ انسولین تزریق می‌شود. اما حتی با این درمان، سطح قند خون آنها بسیار بیشتر از افراد سالم در نوسان است.
"راس" گفت: کودکان مبتلا به دیابت در سطح قند خون خود نوسانات مزمن دارند و از طرفی گلوکز برای رشد مغز مهم است. سلول‌های مغزی نیاز به تأمین مداوم گلوکز برای سوخت دارند. مطالعه قبلی نشان داد که تغییرات ساختار مغز و اختلال خفیف در عملکرد در کارهای شناختی در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ وجود دارد، اما این مکانیسم هرگز مورد مطالعه قرار نگرفته بود. مهم این بود که آنچه را که در مغز این بچه‌ها اتفاق می‌افتد را بررسی کنیم.
محققان اسکن مغزی fMRI را بر روی ۹۳ کودک مبتلا به دیابت نوع ۱ در ۵ مکان مختلف انجام دادند. یک گروه ۵۷ نفره از کودکانی که بیماری نداشتند نیز به عنوان گروه کنترل تشکیل شد. همه شرکت کنندگان بین ۷ تا ۱۴ سال سن داشتند و به کلیه کودکان قبل از اسکن مغزی، آزمون‌های رفتاری و شناختی استاندارد داده شد.
سپس در اسکنر fMRI، کودکان یک کار شناختی انجام دادند که حروف مختلف الفبا به شکل تصادفی به آنها نشان داده می‌شد و از آنها خواسته شد که در پاسخ به هر حرف به جز حرف "X" یک دکمه را فشار دهند. این کار اغلب در مطالعات اسکن مغز برای ارزیابی آنچه در مغز هنگام تمرکز اتفاق می‌افتد، انجام می‌شود.
این مطالعه نشان داد اگرچه کودکان مبتلا به دیابت این کار را دقیقاً همانند گروه کنترل انجام می‌دهند، اما مغز آنها رفتار متفاوتی دارد.
این ناهنجاری‌ها در کودکانی که در سنین پایین‌تر به دیابت مبتلا شده بودند، بیشتر بروز می‌کند که در نوع خود نشان می‌دهد که ممکن است این مشکل با گذشت زمان بدتر شود.
"راس" گفت: هر چه میزان مواجهه شما با تغییرات و نوسان در سطح گلوکز خون بیشتر باشد، تغییرات عملکرد مغز بیشتر می‌شود. مطالعات در بزرگسالان مبتلا به دیابت نشان می‌دهد که در مراحل بعدی این بیماری، سرانجام مغز توانایی حل این مشکل را از دست می‌دهد.
در مرحله بعد، دانشمندان می‌خواهند بررسی کنند که آیا رسیدن به غلظت بهتر گلوکز خون از طریق درمان با لوزالمعده مصنوعی، تاثیر مثبت بر عملکرد مغز کودکان دارد یا خیر. این دستگاه‌ها به صورت الکترونیکی یک سنسور گلوکز خون را با پمپ انسولین تنظیم می‌کنند که به طور خودکار تحویل انسولین را تنظیم می‌کند.
"راس" با بیان اینکه با کنترل بهتر قند خون ممکن است مغز کودکان بتواند فعالیت عادی خود را بازیابی کند، گفت: امیدواریم با پیشرفت در دستگاه‌های درمانی دیابت، این یافته‌ها از شدت این مشکلات بکاهد یا آن را به کلی از بین ببرد. مغزهای جوان بیشترین پتانسیل را برای ترمیم دارند.
نظرشما
آخرین اخبار