شفا آنلاین-درواقع گاهی این اشتباهات ما هستند که پایه‌های یک زندگی خانوادگی را به لرزه در‌می‌آورند. هنگام بروز اشتباهی از جانب همسرمان، لحن ما برای گفتن آن می‌تواند تشدید‌کننده شرایط بد پیش آمده باشد؛ اما به هرحال مساله‌ای است که باید گفته شود.
به گزارش شفا آنلاین،آیا باید اشتباهات همسرمان را به روی او بیاوریم؟
یکی از مشکلاتی که زن و شوهر‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند، شرایطی است که اشتباهی از جانب آنها رخ می‌دهد و طرف مقابل شکل رفتار مناسب با آن را نمی‌داند. سوال مهمی که برای فرد در این شرایط ایجاد می‌شود، این است که آیا باید این مساله را به روی همسرش بیاورد یا از آن بگذرد؟ نکته ظریفی در این تصمیم‌گیری وجود دارد.
گاهی اشتباهی که از همسرمان سر زده، عمدی نیست و همسرمان به عمد آن اشتباه را مرتکب نشده؛ بنابراین جدای از مساله ناراحتی پیش آمده، مهم است که بدانیم همسرمان از آن‌جا که عمدی این اشتباه را انجام نداده؛ پس اشرافی هم به آن ندارد. یعنی نمی‌داند که اصلا کار اشتباهی انجام داده است.
در این شرایط او حق دارد که بداند رفتار یا گفتارش درست نبوده؛ چون اگر آن را تکرار کند و باعث ناراحتی ما شود، نوع ناراحتی شدت یافته ما از تکرار این عمل اشتباه، او را می‌رنجاند و این توقع هم در وی شکل می‌گیرد که «من که نمی‌دانستم این کارم از نظر تو اشتباه است». پس بهتر است آنچه را حس می‌کنیم، می‌تواند تکرارش ما را برنجاند و همسرمان هم از آن بی‌خبر است را حتما به او بگوییم.
فضایی محترمانه برای گلایه
هنگام عنوان کردن اشتباهات همسرتان، ملایمت رفتاری و گفتاری را فراموش نکنید. سر او داد نکشید. با توهین یا کلمات نامناسب اشتباهش را یادآور نشوید. تنها گفتن این‌که «من از این کارت خوشم نیومد» کافی نیست و ممکن است زمینه‌ساز لجبازی هم شود. علت ناراحتی‌تان را عنوان کنید تا اگر سوءتفاهمی ایجاد شده، برطرف شود. اگر همسرتان پی به اشتباهش برد، لازم نیست دیگر ادامه بدهید و موضوع را پشت‌سر هم تکرار کنید.
وقتی اشتباهی عنوان شد و همسرتان آن را پذیرفت، آن را پایان یافته بدانید و بار دیگر در مساله و اشتباه دیگری که ربطی به این موضوع ندارد، آن را پیش نکشید.
با اشتباهات گروکشی نکنید
متاسفانه وقتی اشتباه همسرتان را به رویش می‌آورید و آن را فراموش هم نمی‌کنید و نمی‌بخشید، جایی دوباره خودش را نشان می‌دهد. برای مثال، در جایی که خودش اشتباه کرده، به جای پذیرش اشتباه و تغییر و بهبود رفتارش، آن را مقابله به مثل با اشتباه قبلی همسرش عنوان می‌کند و مسیر اشتباهی در لجبازی را طی می‌کند. بنابراین اشتباهات را به او بگویید تا بابت آن ناراحتی خاصی را مدت‌ها با خودتان حمل نکنید و مانع ایجاد حس انتقام شوید.
اشتباه را با سرکوفت یکی نکنید
متاسفانه لحن و روش ما می‌تواند همه چیز را وارونه کند. گاهی تنها با تاکید روی واژه‌ای یا بالابردن صدا هنگام ادای جمله‌ای و... منظور سخن ما گم یا وارونه می‌شود. اگر می‌خواهید همسرتان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید، سرکوفت نزنید و لحن تحقیرکننده در پیش نگیرید. ضمن آن‌که باید فرصت پاسخگویی به همسرتان هم بدهید و مانند نصایح والدین به کودکان، بحث را یکطرفه جلو نبرید. شاید این شما هستید که اشتباه متوجه شده‌اید و این یکطرفه رفتن‌ها می‌تواند درنظر همسرتان خود رأی بودن، استبداد و حتی روحیه ناسالم و تردیدآمیز بودن افکارتان را جلوه بدهد.
توبیخ نکنید
اگر قصد دارید به همسرتان بگویید کارش اشتباه است، در وهله اول لحن مناسبی را انتخاب کنید. هرگز از هر اشتباهی برای فریاد کشیدن سر همسرتان و ایجاد فرصتی برای دعواهای خانگی استفاده نکنید. شما باید اشتباه و علت این‌که چرا اشتباه است، به همسرتان شرح دهید. قرار نیست او را وارد جلسه محاکمه کوبنده‌ای کنید. اطلاع‌رسانی مرحله اول کار است. به همسرتان بگویید کارش اشتباه بود و برایش دلیل بیاورید که به چه علت اشتباه است و چه تاثیری بر شما یا رابطه‌تان داشته. سپس دوستانه و با مهربانی از او بخواهید که در رفتارش تجدید نظر کند.
یکی از مشکلاتی که زن و شوهر‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند، شرایطی است که اشتباهی از جانب آنها رخ می‌دهد و طرف مقابل شکل رفتار مناسب با آن را نمی‌داند. سوال مهمی که برای فرد در این شرایط ایجاد می‌شود، این است که آیا باید این مساله را به روی همسرش بیاورد یا از آن بگذرد؟ نکته ظریفی در این تصمیم‌گیری وجود دارد.
گاهی اشتباهی که از همسرمان سر زده، عمدی نیست و همسرمان به عمد آن اشتباه را مرتکب نشده؛ بنابراین جدای از مساله ناراحتی پیش آمده، مهم است که بدانیم همسرمان از آن‌جا که عمدی این اشتباه را انجام نداده؛ پس اشرافی هم به آن ندارد. یعنی نمی‌داند که اصلا کار اشتباهی انجام داده است.
در این شرایط او حق دارد که بداند رفتار یا گفتارش درست نبوده؛ چون اگر آن را تکرار کند و باعث ناراحتی ما شود، نوع ناراحتی شدت یافته ما از تکرار این عمل اشتباه، او را می‌رنجاند و این توقع هم در وی شکل می‌گیرد که «من که نمی‌دانستم این کارم از نظر تو اشتباه است». پس بهتر است آنچه را حس می‌کنیم، می‌تواند تکرارش ما را برنجاند و همسرمان هم از آن بی‌خبر است را حتما به او بگوییم.
فضایی محترمانه برای گلایه
هنگام عنوان کردن اشتباهات همسرتان، ملایمت رفتاری و گفتاری را فراموش نکنید. سر او داد نکشید. با توهین یا کلمات نامناسب اشتباهش را یادآور نشوید. تنها گفتن این‌که «من از این کارت خوشم نیومد» کافی نیست و ممکن است زمینه‌ساز لجبازی هم شود. علت ناراحتی‌تان را عنوان کنید تا اگر سوءتفاهمی ایجاد شده، برطرف شود. اگر همسرتان پی به اشتباهش برد، لازم نیست دیگر ادامه بدهید و موضوع را پشت‌سر هم تکرار کنید.
وقتی اشتباهی عنوان شد و همسرتان آن را پذیرفت، آن را پایان یافته بدانید و بار دیگر در مساله و اشتباه دیگری که ربطی به این موضوع ندارد، آن را پیش نکشید.
با اشتباهات گروکشی نکنید
متاسفانه وقتی اشتباه همسرتان را به رویش می‌آورید و آن را فراموش هم نمی‌کنید و نمی‌بخشید، جایی دوباره خودش را نشان می‌دهد. برای مثال، در جایی که خودش اشتباه کرده، به جای پذیرش اشتباه و تغییر و بهبود رفتارش، آن را مقابله به مثل با اشتباه قبلی همسرش عنوان می‌کند و مسیر اشتباهی در لجبازی را طی می‌کند. بنابراین اشتباهات را به او بگویید تا بابت آن ناراحتی خاصی را مدت‌ها با خودتان حمل نکنید و مانع ایجاد حس انتقام شوید.
اشتباه را با سرکوفت یکی نکنید
متاسفانه لحن و روش ما می‌تواند همه چیز را وارونه کند. گاهی تنها با تاکید روی واژه‌ای یا بالابردن صدا هنگام ادای جمله‌ای و... منظور سخن ما گم یا وارونه می‌شود. اگر می‌خواهید همسرتان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید، سرکوفت نزنید و لحن تحقیرکننده در پیش نگیرید. ضمن آن‌که باید فرصت پاسخگویی به همسرتان هم بدهید و مانند نصایح والدین به کودکان، بحث را یکطرفه جلو نبرید. شاید این شما هستید که اشتباه متوجه شده‌اید و این یکطرفه رفتن‌ها می‌تواند درنظر همسرتان خود رأی بودن، استبداد و حتی روحیه ناسالم و تردیدآمیز بودن افکارتان را جلوه بدهد.
توبیخ نکنید
اگر قصد دارید به همسرتان بگویید کارش اشتباه است، در وهله اول لحن مناسبی را انتخاب کنید. هرگز از هر اشتباهی برای فریاد کشیدن سر همسرتان و ایجاد فرصتی برای دعواهای خانگی استفاده نکنید. شما باید اشتباه و علت این‌که چرا اشتباه است، به همسرتان شرح دهید. قرار نیست او را وارد جلسه محاکمه کوبنده‌ای کنید. اطلاع‌رسانی مرحله اول کار است. به همسرتان بگویید کارش اشتباه بود و برایش دلیل بیاورید که به چه علت اشتباه است و چه تاثیری بر شما یا رابطه‌تان داشته. سپس دوستانه و با مهربانی از او بخواهید که در رفتارش تجدید نظر کند.
نظرشما
آخرین اخبار