فلاشینگ پاسخ فیزیولوژیکی بدن به بعضی از شرایط خاص است که در موارد شدید
می‌تواند منجر به بروز علایمی شود که برای بیمار آزاردهنده است. در واقع
این حالت، نشانه‌ای از افزایش جریان خون در پوست است که در پی آن، فلاشینگ
رخ می‌دهد. علل مختلفی می‌تواند در بروز فلاشینگ دخیل باشد که شایع‌ترین آن
یائسگی است. معمولا اغلب خانم‌ها در دوران یائسگی، در طول روز، دچار یک یا
چند حمله فلاشینگ برای چند دقیقه می‌شوند که به صورت گرگرفتگي، احساس گرما
و تعریق و گاهی قرمز شدن سطح پوست صورت، گردن یا گوش آن را تجربه می‌کنند
كه به آن hot flash یا حملات گرگرفتگی هم گفته می‌شود.
از ديگر علل موثر در بروز فلاشينگ مي‌توان به اختلالات اضطرابی، بیمارهای میگرن، برخی از تورموهای عصبی و اختلالات عصبی (که در تنظیم انبساط و انقباض عضلات دیوار عروق دخیل هستند)، یکسری از بیماری‌های سیستمیک (که جزو علت‌های نادر فلاشینگ محسوب می‌شود) و همچنین مصرف الکل، برخی داروها (مثل داروهای فشارخون و داروهای خاص هورمونی) و موادمخدر (متادون، تریاک و سایر موارد) و حتی مصرف موادغذایی حاوی نیترات یا سولفیت و برخی ادویه‌ها اشاره كرد كه منجر به انبساط دیواره عروق و افزایش جریان خون پوست و در نتیجه ایجاد فلاشینگ مي‌شوند.
حملات فلاشینگ درصورتی که به طور مداوم ادامه پیدا کنند، می‌توانند منجر به قرمزی ثابت و پایدار سطح پوست و گشادشدن عروق سطحی پوست شوند كه براي بيمار آزاردهنده خواهد بود. بهترین اقدام، برای درمان برافروختگي صورت، مراجعه به پزشك و شناسايي علت زمینه‌ای موثر در بروز آن است.
با توجه به اینكه وجود برخی از تومورها يا اختلالات سیستمیک و داخلی و گاها اختلالات هورمونی جدی، مي‌تواند عامل بروز فلاشينگ باشد، توصيه مي‌شود افراد مبتلا، از خوددرمانی اجتناب و حتما برای ارزیابی و شناسایی علت زمینه‌ای به پزشک مراجعه کنند تا بعد از معاینه دقیق و بررسی آزمایشات، طبق صلاحدید پزشک اقدامات درمانی لازم صورت بگیرد.
اگر بعد از معاینات و بررسی‌ها، مشخص شود بیماری و علت زمینه‌ای خاصی در بروز فلاشینگ نقش ندارد، پزشک توصیه می‌کند بیمار با استفاده از برخی داروها و حذف عوامل تشديدكننده، علایم فلاشینگ را کاهش دهد. برای مثال در مواردی که علت خاصی شناسایی نشود، مصرف داروهایی مثل بتابلوکرها از جمله پروپرانولول و دوری از عواملی که باعث تشدید حملات گذرای قرمزی پوست و احساس گرما و گرگرفتگی می‌شوند، مثل گرما، ورزش و اضطراب و همچنين اجتناب از مصرف الکل، نوشیدنی‌های داغ و موادغذایی حاوی سولفیت می‌تواند در کاهش علایم مفيد باشد.
اگر هم یائسگی عامل موثر در بروز فلاشینگ باشد، استفاده از گروه داروهای SSRI مثل فلوکستین و همچنین برخی داروهای گیاهی موجود در داروخانه‌ها، در كنار دوری از عوامل تشديدكننده، می‌تواند به کاهش علایم کمک کند. با این حال، بهتر است نوع دارو به صلاحدید پزشک تعیین و تجویز شود چراکه برای دستیابی به بهترین نتایج درمانی، پزشک معالج موارد متعددی را در نظر می‌گیرد. درصورتی هم که فلاشینگ به درمان مقاوم باشد، نیاز به اقدامات جراحی خواهد بود.
