تحقیق درباره اثرات داکسوروبیسین برتولید مثل

 به گزارش شفاآ نلاین، گروه علم و فناوری آناداکسوروبیسین (DOX) یکی از داروهای ضد سرطان است که به طور گسترده برای درمان انواع مختلف تومورهای بدخیم به کار می‌رود. عوارض ناشی از مصرف این دارو یک هفته بعد از تزریق آن بروز می‌کند.

 این عوارض شامل تهوع و استفراغ و کاهش موقت تعداد گلبول‌های سفید و قرمز و پلاکت‌هاست. این امر سبب افزایش خطر ابتلا به عفونت، کم خونی و یا خونریزی می‌شود. از طرفی این دارو سمیت شدیدی روی سیستم تولید مثل داردو منجر به برهم زدن باروری فرد تحت مداوا می‌شود.

       به گفته سارا راستگو، در این طرح به بررسی اثر حفاظتی نانوذرات سلنیوم و اکسید روی بر سیستم تولید مثل و باروری و تغییرات بافتی رحم و تخمدان موش‌های ماده بالغ بعد از تیمار با داکسوروبیسین پرداخته شده است. راستگو افزود: «از آنجا که نانوذرات مختلف از اشکال جدید مواد با خواص زیستی برجسته و سمیت کم هستند، لذا به نظر می‌رسد پتانسیل بالایی در عبور از سدهای فیزیولوژیک بدن و دسترسی به بافت‌های هدف را دارا باشند. نتایج آزمایش‌های انجام شده در این طرح نیز حاکی از عملکرد موثر نانوذرات سلنیوم و اکسید روی در کاهش آثار جانبی نامطلوب داروی داکسوروبیسین و محافظت از سیستم تولید مثل موش‌ها بود که بسیار امیدوارکننده است».

       نتایج این مطالعات نیز نشان داد که داکسوروبیسین می‌تواند به علت ایجاد استرس اکسیداتیو، بر فراسنجه‌های آنتی‌اکسیدانی و نیز پارامترهای خونی که شامل هورمون‌های جنسی و شمارش سلول‌های خونی است، اثرات کاهشی بگذارد.